ti
.1
jungituv. Hoc modo siphones conspicui numerosiores quoque evadunt,
nempe ipsius rachidis et pinnæ decurrentis simul numeratis.
In sectione transversa li diversitas hæc demum quoque conspicua fit;
ubi pinnæ distantes, caulis transversa liter sectus compressus adpareat,
siphonibus circiter 8 circa minorem centralem conspicuis; ubi decur-
rentes pinnæ, caulis transversa liter sectus anceps adpareat, siphonibus
ipsius caulis et alæ decurrentis percursus. Keramidia, a me non visa,
sunt see. Harvey ovata, a pinnula transformata orta, ejusque inferio
re p arte stipitata. Sphærosporæ in pinnulis paucæ, 2—4, singula
serie longitudinali seriatæ, circumcirca fere æque p rom in u læ , pinnulam
medio mòniliformiter inflatam reddentes. Color recentis ro seo
purpureus, exsiccatæ purpureo-nigrescens. Chartæ non admodum
adhæret.
In te r formas hoc loco coiijunctas, licet adspectu sat diversas, limites
fru s tra quæsivi. Una est forma borealis, an gustior et elonga-
tior, a lte ra forma maris calidioris, major et magis latitudine expansa.
A forma Peruviana medìterraneam distinguere non vaieo; cum medi-
terrane a convenit ea, quam Gadibus natam vidi; specimina a mari
Britanniæ sunt septentrioiialibus latiora. Præ terea in specimine fornire
angustæ, una aut alte ra pinna basalis latior quandoquidem evolvatur;
e t in speciminibus mediterraneis ima pars artículos habeat diametro
æquales et partem imam cum forma b oreali convenientem, superiore
cbaracteres formæ australis offerente. His denique addere opportet,
nec specimina Gaditana ab Agardhio, nec Melitensia a Harvey observata,
a specie boreali diversa existimata fuisse; magnitudine vero excepta
hæc a pianta Montagnei non diversa mihi adparent. Specimina
contra a Callao magnitudine cum mediterraneis conveniunt.
E x alte ra parte afferre opportet me tantum borealis formæ fructus
vidisse; sit u t in fru c tu differentiæ adessent, quæ specificam differentiam
formæ australis confirmarent.
In te r alias species P. pennatam proxime tangit, quæ filo primario
decumbente et radicante, fronde minus decomposita, pinnis
ambitu linearibus, pinnulis plerumqne longioribus et magis patentibus
distinguatur. P. Thuyoides fronde corticata niillo negotio dignoscitur.
Synonymia supra aliata dubiis fere nullis obnoxia. De P. pa ra sitica
Kiitz., cui artículos 12-1 5 -sip h o n eo s tr ib u it, dubitare quidem
liceret, uisi numerum siphonum etiam in aliis speciebus louge alium,
quam in n a tu ra obveniat, in opere Kützingii indicatum vidissem.
Aliam speciem, ad Peruviam lectam, nomine P. callipteræ descripsit
Kützing, quam ipse in te r P. dendroideam et P. parasiticam intermediam
disp o sa it; in diagnosi data artículos Ínfimos siphonibus 16—28 instructos,
supremos 8-siphoneos dicit. Sin hoc non majori jure, quam P. parasiticæ
articulis inferioribus siphones 12—15, superioribus 8 trib u u n tur,
factum fuerit, nec hanc speciem propriam constituere conjieiatur.
R h o d o m e l e æ ..
16. P. Hypnoides (Welw. mscr.) nana crassiuscula la x e intr icata,
ab infe riore pagina radicans, disticbe pinnatim decom-
posita, pinnis ad geniculum quodque egredientibus alternis,
aut aliis deficientibus vagis, apice attenuato incurvis, articulis
nudis 16-sip b on e is diametro plus duplo brevioribus,
fructibus. . . .
Polysiphonia Hypnoides Welioitscli Phycot. Lusit. n:o 292!!
Hab. supra rupes coralliniferas oceani atlantici prope Olys-
siponam (W e lw its c b l).
Cæspes in te r algas minutas rupium intricatus, decumbens, lineas
paucas ambitu au t usque uncialis, obscure purpureus, exsiccatione
nigrescens. Fila brevia at crassiuscula, dense pinnatim decomposita.
Pinnæ distichæ, in ramis inferioribus, quasi deficientibus nonnullis,
magis vagæ, in superioribus magis pennatis ad geniculum quodque
ángulo p atenti egredientes, alternæ, inferiores longiores iterum pinn
a te , superiores sensim breviores, simplices, basi lineares, apice a tte nua
te , acumine obtusiusculo incurvæ, aut potius dellexæ alia corpora
ut v idetur amplectentes. Pinnulæ conformes, sæpius ad latus in te rnum
numerosiores subsecundatæ, una vel alte ra externum occupante,
ad basem pinnæ inchoantes, progrediente evolutione sursum quoque
evolute, novam plumam formantes. Articuli ubicumque conspicui
nusquam corticati, polysiphonii, diametro plus duplo breviores; transversal!
sectione siphones circiter 16 numeravi. Fruc tu s in nostris
non vidi.
Speeies distinctissima, at affmitate adhuc forsan in c e rta ; fructibus
ignotis immo dubium an ad Polysiphonias revera pertineat.
17. P. COMPLANATA (Clcm. cns. p. 3 16j erecta flabellata disticbe
pinnatim decomposita compresso-anceps tota corticata, pinnis
ambitu lin e a r ib u s, inferioribus sim p lic io r ib us, sensim
abruptis, pinnulis e r ec to-patentibus, inflmis pinnæ cujusvis
subulatis, superioribus conformibus aut apice patenter
d en ta tis, sipbonibus 5— 6 ex tu s co r tica tis, articulis
diametro subduplo b r ev io r ib u s, spbærosporis in pinnulis
subterminalibus v ix mutatis se r ia tis, keramidiis subglo-
bosis se ssilibus.
Fucus complanatus Clem. l. c.H
Rytiphlæa complanata Ag. Syst. p. 160 et Sp. Alg. I I . p. 54. J.
Ag. Alg. med. p. 146. Harv. Phyc. Brit. tah. C LX X ! Kütz. Phycol.
gen. tah. 52; 1! Sp. Alg. p . 844!
Odonthalia complanata Crouan. mser.
Fucus cristatus y. a rticu la tu s Turn. hist. tah. 23 fig. h!