rentes liueari-lanceolatam-, nunc su n t abbreviati, sed æque ac in viil-
gari decompositi, mide densissime ramulosi aspectum offerunt peculi-
arom, quodammodo P. Brodiæi referenteni ; hoc modo sistit P. villi-
ferani Ag. Sp. Autimino penicillis dejectis ramuli inferiores squarrosi
maiient, rachide in te r has llexuosa, apice stricto subulato nudo supera
ta ; lioc stadio est H. byssoides /S. denudata Ag. Sp. Iterum ,pullulante
planta, fibræ prolilicantes magis d iv a ric a te a ramulis proveniunt,
et apices nudi elongantnr, ramis su bula tis bic illic o b siti; adspectus
hoc modo omnino fit peculiaris, præcipue quum in bac p arte supera
d enu d a ta articuli brCA'es diametro æquales maneaiit; banc formam P.
asperulam denominavit Kützing (Plnjc. gen. p. 431!!). Undis ni fallor,
d iutius circumjecta, hæc ulte riu s m u ta tu r; articu li superioris partis
breves in papillas verticillatas exuberant et planta fit P. vaga KüU.
Phyc. p. 431 ! !
P. byssoides C. Ag. e mari adriatico oriunda, u trum ad banc an
ad P. Solierii pertineat, mibi dubium manet, specimine, quod vidi,
nimium manco quam u t rem decidere auderem. Aliæ e mari adriatico
et mari mediterraneo ortæ, P. byssoides nomine venditatæ plantæ,
sæpe diversarum specierum formas penicillatas esse crederem, Equidem
A'idi specimiua diversissimaruni specierum, P. byssoides nomine
insc ripta ab acutissimis quoque nostri æA'i algologis. Ex bis itaque
proventum speciei in Adriatico et mediterraneo affirmare non licet.
Neque ex Gallia meridionali, neque ex Ilispania specimina quædam
oceani atlantici vidi, quamquam a Baj'onne, Corunna, Olyssipona et
Gadibus collectiones Algarum plures locupletissiraas A'iderim. Neque
speciem ex America boreali habuit Ilarvey, neque ex Insulis Foeroarum
Lyngbye, neqne e Groenlandia Vahl. Limites P. byssoidi hoc modo
multo angustiores quam multis aliis speciebus ducti viderentur.
105. P. AUSTRALIS (Ag. Syst. p. 16 9 ) decomposito-ramosa et fibris
coloratis monosiphoniis p enicillata, inde a basi articulata,
ramis majoribus basi nudis, superne p en ic illis alternis
densissim e v illo sis, apicibus o c e lla tis, articulis 7-siphoniis,
primariorum 2— 3 -plo diametro longioribus, ramorum æqualibus
aut brevioribus, sphærosporis in ramulis subspiraliter
verrucoso-inflatis, keramidiis ovatis se ssilibus.
Cladestepbus australis Ag. l. c.
Griffithsia australis Ag. Sp. p. 135 !
Bindera Cladosteplms Decaisne.
Polysiphonia Cladosteplms Mont. in Ann, Sc. Nat. 1843 Nov. p.
39 et Voy. au Pol. Sud p. 132. tah. 1 3 / . 4. Syll. p . 422! Hook, et
Harv. in Lond, Journ. IV . p. 537 ! et Aìg. Tasm. ihm. n:o 18 ! ! Crypt.
antarct. p. 72 ! Harv. Ner. Austr. p. 45 ! ! Fl. Tasm. p. 301 ! et Phyc.
austr. t. CLIV! KüU. Sp. Alg. p. 833! Sond. Alg. Muell. p. 701.
Polysiphonia byssoclados Harv. in Lond. Journ. I I I . p. 436!
Exsicc. Harv. Alg. Austr. n:o 199!
Hab. in oceano australi ad littora No væ Hollandiæ! Tasmanniæ!
N ovæ Zelandiæ! e t Insularum Auckland.
Frons 2—3 pollicaris, vel usque pedalis, immo aliquando sesquipedalis
dicitur, inferne setam porcinam crassa au t crassior, sursum
attenuata, decomposito-ramosa, ramis nonnullis majoribus subdiclio-
tome, plurimis pinnatim dispositis, majoribus basi longe nudis, superne
et minoribus per totam longitudinem penicillis fibrarum villosis, apicibus
increscentibus quasi ocellatis. Penicilli alterni, a t a geniculo
quoque exeuntes, et ipsi filis dense dichotomis subdivaricatis ramos
obtegentibus constituti, quasi filis verticillatis compositi facile existi-
mantur. Articuli in caule et ramis principalibus diametro duplo longiores;
ramorum breviores, diametrum æquant longitudine, au t immo
sunt diametro b reviores; sectione transversali sipbones 7 circa centralem
vidi, cortice nullo. Spbærosporæ in ramulis minoribus penicillatis
evolutæ, lo n g itu d in a iite r seriatæ sed u n ila te ra lite r prominentes, adspectum
trib u u n t ramulo quasi spiraliter tortum. Keramidia ad ra mos
superiores provenientia, a ramulo transformata, ideoque superiora
a ramulo minori formata omnino sessilia, inferiora ramuli partem
imam non mutatarn servantia, quasi breA'issime pedicellata, globoso-
ovata. Color fuscescenti-purpureus. Chartæ arcte adliæret.
Speeies in oceano australi nostram P. byssoidem omnino repre-
sentans. Ob modum crescendi similem eadem videtur differentia in te r
artículos fili primarii et ram o rum ; sed articuli in specie australi b re viores,
unde penicilli, a geniculis exeuntes, densiores obveniunt et pro
fllis verticilla tis injuria babiti fuerunt.
Nomen specificum Agardhianum seiwari, quum et ju re prioritatis
retineatur et formam australem indicet, quæ, si ad analogam borea-
lem refe ratur, nomino baud male illu stra tu r. Recentius Uecaisnei et
Montagnei ideam falsam ramorum verticillatorum implicite propagai.
Speeies, fru c tu ignoto ct tantum senilis observata, ab uno ad a lterum
genus diu circnmvaga fuit. Ipse Dictyuri speciem derasam
habui. Ramulos verticillalos plurimi fe ru iit; mihi alterni obvenerunt,
ut in P. byssoide, sed ob artículos breviores et ramos intricato-diva-
ricatos ramellorum dispositio vera facilius oculum fugit.
1 8 . C a n c e l l a t æ p in n a tim decompositæ, ram isq u e homogeneis a t
b re v io ribu s m o llib u s, a u t sp inæ fo rm ib u s mun itæ , a r tic u lis ecortic
a tis 7—^8 siph on e is. A u s tra la s icæ .
1 0 6 . P. SPINOSISSIMA (Harv. in Alg . Austr. n:o 1 7 3 ) pinnatim
decomposito-ramosa ramulisque inte rmix tis dense vestita,
ab ima parte articulata eeorticata, ramulis densissimis sub-
69*
'il!"
iié: