QçfH R O H
figj I j roiUa ci liât a , ft°. i $ — fig. 2 , rot//<z filifor-
mis j n°. 3.
On trouve le roella decurrens , n°. 7 , figuré dans
Andrew, Bot. repof. tab.. 2,38.
ROF.LLANA. Gënre de CommeiTon, qui fe
rapporte aux erythroxylon de Linné. (f^oycç Diét.
, ; • )
ROHMERIA. Thunb. ( Voy. My Rsine, Suppl.
Obferv.t & A r ê a n , D i a n°. 14.
ROHRIA. C'eft fous oe nom que, dans Wall-
denow, fe trouve décrit le genre T apura d’Au-
blet. ( y?ye{ T apure.) Il eft un autre Rohria
dont il va être traité dans l'article foivant.
R ohRÎ Aw ( Voye^ RôHRïE , Suppl. )
ROHRIE. Rohria. Ce genre eft un démembrement
du gorteria de Linné. J en ai expofé le caractère
etfènriel à l’article GOr t èr e , Suppl. Oh-
fcrv. y°. Il me refteà parler ici des efpèces qui
le compofent. Celles qui ont été déjà décrites font
le gorteria barbota , Di&. n°. ƒ ; — kerbacea , nô. 6;
—Jquarrofa, h6. 8}— fetofa,n°. 9 ; — ciliaris,n°. ic;
— carthamoides, n°. I l ; — ilicifolia, n°. 12, feu
aoriphyllum , Uesfont. & Juif, quæ tokria incana,
Th. W. — oppofitifolià , n°. I 3 5 — kifpida. *
Ce genre porte, dans Willdenow, lé nom de
Berckheyâ,
E s p è c e s .
1. Rohrie épineuf-. Rohriafpinofijfimà. Thunb.
Rohria foliis oppofitis , conndtis , ovaiis , in&qua-
liter de ntato-fpinofis, fiibtùs villofis; calidnis folio lis
éentaïo-fpinofis. Willd. Spec. Pfcmt. 3. pag. 2270.
Sub berckheyâ.
Rohria fpinofijfimà. Thunb. Prodr. 140 , & ACfc.
‘Soc. Nat. Sciuc. Hafn. 3. pag. ic8. tab. 12.
Ses tiges font glabres, herbacées, rameufes,
afcéndafites ; les feuilles oppofées, réunies à leur
baie, ovales, profondément & inégalement dentées
; les dentelures épineûfes, glabres endefths,
Velues en deffous ; les folioles du calice prefque
prnnabifides ou profondément dentées; les dents
armées de très-fortés épines.
Cerre plante croît au CapdeBonne-Efpérance.
If ( ‘Willd. & Thunb.')
2. R o h r ie cannelée. Rohria fulcata.
R ohria fo liis lanceolatis, cilioto fp in o fs , im bri-
cat'iSy Cubtiis unifulcatis, glabris. Wi ld. Spec. Plant.
•3. p. 2271. Sub berckheyâ.— Thunb. Prodr. 139.
Gorteria fpinofa. Jacq. Hort. Schoenbr. 3. p.64.
tâb. 372, & Linn. Sylt. veg. pag. 764.
R O H
Cette plante eft différente de celle que M. de
Lam-afck a nommée gorteria oppofitifolià, n°. 13»
Ses tiges font roides, ligneufes, hautes de trois
pieds ; fes feuilles nombreufes, prefqu’imbriquées,
fefliles , linéaires-lancéolées, couvrant entièrement
les rameaux, mucronées, ciliées, épineûfes
à leurs bords, longues d'un demi-pouce; les fleurs
feflVes, folitaires, terminales, en;ièrement jaunes ;
le caiice glabîe, compofé d'écailles concaves,
alongées , mucronées , ciliées ; la corolle ridée ;
les demi-fleurons de la circonférence ftériles; les
fleurons du centre hermaphrodites ; le réceptacle
garni de paillettes.
Cette plante croît au Cap de Bonne-Efpérance.
1? .)
Les autres-éfpèèes ajoutées à ce genre ne m'étant
pas fuffifamment connues, je me bornerai à
les mentionner telles qu’elles font préfentées par*
leurs auteurs.
* Rohria (lanceolata) foliis lineari-lanceolatis ,
remote ciliato-fpinofs , margine revolutis, fubtus tome
ntofis ; calidnis foliolis dliato-fpinofis. Willd.
Spec. Plant. .3. pag. 2270. Sub berckheyâ.— Thunb.
Prodr. 140, & Aét. Soc. Nat. Scrut. Hafn. 3. p. 98.
tab. 4.
Rohria résolut a. Vahl, Aéf. Sôc. Nat. Scrut. Hafn.
2. pag. 40.
Atraaylis anguftïfolia. Houtt. Linn. Pfl. Syft. 9.
pag. 203. tab. 67. fig. I. In interioribus Cap. B. Spei
fegionibus.
* Rohria ( cuneata )foliis altemisoblongis , cu-
'neiformibus , fpinofo-dentatis , utrinque villojis ,* ca-
Ikinisfoliolis dentato-fpinofis. Willd. Spec. Plant. 3.
pag. 2270. Sub berckheyâ. — Thunb. Prodr. 14Q.,
'& Aét. Soc. Nat. Scrut. Hafn. 3. pag. toy. tab. 10.
In Cap. B. Spei regionibus Carro dials, fy
*■ Rohria p palmata ) foliis alternis , lanceolatis,
ypinnatifidis 3 fabius tomentofislaciniis integerrimis ,
api ce fpinofis ; calidnis foliolis tri vel quinquefiais.
Willd. Spec. Plant. 3. pag. 2271. Sub berckheyâ.
Rohria palmata. Thunb. Prodr. 14©, & Aét.
Soc. Nat. Scrut. Hifn. 3. pag. icB. tab. 13. Ad
Cap. B. Spei. f>
' * Rohria ( grandiflora ) foliis oppofitis, lanceolatis
, trinerviis , fpinofo-dentatis , fubtus tomentofis;
calidnis foliolis fpinofo-dentatis. Willd. Spec. Plant.
3. pag. 2271. Sub berckheyâ. — Thunb. Prodr. 140,
& Act. Soc. Nat. Scrut. Hafn. 3. pag. 107.
Atraaylis ( oppofitifolià ) foliis oppofitis. Linn.
Mant. 477.
Rohria ilicifolia. Vahl , A6t. Soc. Nat. Scrut.
Hafn. 2. pag. 40. tab. 7. — Non Di£t. n9. 12.
Gorteria fruticofa. Berg. Cap. 502. (Excl. fynon.)
R O H
Cette plante a été décrite fous le nom de gorteria
carthamoides , n°. I I.
* Rohria ( bifillca ) foliis lanceolatis, cîliato-
fpinofis, fubtus bifulcàtis, glabris. Wiilden. Spec.
Plant. 3. pag. 2272. Sub berckheyâ. — Thunb.
Prodr. r 39. Ad Cap. B. Spei. f?
* Rohria ( pe&inata) foliis lanceolatis, ciliato-
fpinofis, hirfutis. Thunb. Prodr. 139. Ad Cap. B.
Spei.
* Rohria ( patula ) foliis lanceolatis, ciliato-
fpinofis , patulis, fubtus tomentofis. Thunb. Prodr.
139. Ad Cap. B. Spei. fy
V Rohria ( uniflora) foliis allé rnis , lanceolatis,
fpinofo-dentatis , fubtus tomentofis ; caule herbaceo ,
unifloro; calidnis fquamis lanceolatis , fpinofo-fer rails
, radium fubaquantibus. Wiîld. Spec. Plant. 3*
pag. 2274. Sub berckheyâ. j
Rohria monanthos. Thunb. Prodr. 140 3 & Aét.
Soc. Nat. Scrut. Hath. 3. pag. 102. tab. 7. Ad Cap.
B. Spei.
* Rohria ( carthamoi des ) foliis alternis , oblongo-
lanceolatis y fpinofo-dentatis , fubtits tomentofis ; ca-
Heinis fq u am is ov atis , fe r rù tis .W îW d .S p Z C . Plant. 3.
■ pag. 2174. Sub berckheyâ. —— Non Diét* n°. 11.
Rohria carthamoides. Thunb. A£t. Soc. Nat.
Scrut. Hafn. 3. pag, 103. tab. 8.
Rohria armata.. Vahl, A<5t. Soc. Nat. Scrut.
Hafn. 2. pag. 39* tab. 6. — Thunb. Prodr. 140.
Ad Cap. B. Spei.
.* Rohria ( pungeirs ) foliis oblongis , yillofis, ci-
liato fpinofis y calidnis foliolis lanceolatis , ciliaio-
fpinojis.\yiM. S?*iC.Phnt. 3. pag. ny$. Sub berckheyâ.
— Thunb. Prodr. 140. Ad Cap. B. Spei.
* Rohria ( (crur iara ) foliis altemis , ovatis , cor- \
-,dït'iSy a m plexicaulibus , glabris, reticulato-venofis , ;
finuato-dentatisdentibus fpinofis. Willd. Spec. Plant.
3. pag. 2276. Sub berckheyâ.•— 1 hunb. Prodr. 140.»
& A d . Soc. Nat. Scrut. H a f n . 3. pag. 1O4.
Gorteria cruciata. Houtt. Linn. Pfl. Syft. 10.
pag. 182. tab. ^o. fig. i. Ad Cap. B. Spei. I7
* Rohria ( decurrens) foliis altérais , pinnatjfids,
deçurrentibus, fp in o fo -d e n ta t is , fu b th v illo fis . Willd.
Spec. Plant. 3. pag. 2276. Sub berckheyâ.
Rohria (decurrens) foliis decurrencibus , runci-
nacis , fpinofo-dliatis , fubtus tomentofis. Thunb.
Prodr. 140, & Ad. Soc, .Nat. Scrut. Hafn. 3.
pag. 104. tab. 9. Ad Cap. B. Spei. if Caulis & folia
cardui acanthoidis.
Oifervations. Rob. Brown a établi un nouveau
genre, fous le nom dé C ullumia, pour quelques
efpèces de rohria féü berckheyâ, futout pour les
berckheyâ ciliaris & feiafu Willd. 11 en diffère par
fes femerces glabres,, non velues & non oouuron-
néespar une aigrette compefée de paillettes gief-
R o N
que fétacées. (Brown, in Ait. Hort. Ktw. ed.
nov. f. pag. 137. )
ROI DES ARBRES : nom fous lequel on a dé-
figne plufieurs fois le chêne-rouvre , qucrcus robur
Linn.
ROKEJEKA. ( Voyei Rokèîe, Dia.)
ROLANDRA. Swartz, Flor. Ind. occid. 3.
pag. 1389, rolandra argentea.
Genre établi pour YecItînopsfruticofusLïnn., qui
a été décrit fous le nom d'EcHiNOi’ fi nodiflorf,
D ia ., n°. 6. On avoit foupçonné avec raifort que
cette plante devoit former un genre particulier ,
diftingué par les caradères fui vans :
Un calice propre , bivalve, uniflore y les corolles
hermaphrodites; les fleurs réunies en tête » fcparées par
des écailles ; les femences couronnées par une membrane
de nti culée.
ROLOFA : nom qu’Adanfon a fubffitué à celui
de giinus Linn.
ROMARIN. Rofrnaiinus. Illuflr. Gen. tab. 19,
rofrnarinus officinalis 3 u°. I.
ROMARIN SAUVAGE ou CISTE DES MARAIS
: noms vulgaires du ledum palufire Linn.
ROM BUT : nom employé par Rumphe, adopté
par Adanfon , pour le genre cofiytha de Linné.
ROMULEA. ( Voyei IxiA bulbooodium. )
RONABEA. ( V'oyex R o n a b e . ) llluftr. Gea.
tab. 166 , ronabea latifolia3 n°. 1.'
RONCE. Rubus. llluftr. Gen. ta fer. 441, fi’ . 1 ,
fleurs & fruits delà ronce, d'après Tour ne ton ,
tab. V8 ç; — fig. 2, rubus fruticefus, n°. 13. —
La fig.ne-3 eft le rubus dalibarda Linn., dont on a
fait le genre dalibarda. ( Voyer^ RONCINELLE. )
Obfervations. 1°. Le rubus fanRus, n°. 28 , a été
figuré par M . Desfontaines , Coroll. pag. 80. tab..61.
Cette plante y d’après les mxnufcrits de Tourn.e-
forc, vient naturellement fur le mont Ida, à Kendr'o
& dans l e s environs. Tournefort (oupçonne que
c'eft le vrai rubus idaus de Diofcoride, & il affure
qu'il n'a jamais rencontré, dans toute l’île de
Candie, aucun individu de Framboisier , rubus
idaus Linn., ni aucune efpèce de vitis idea.
2°. Il y a eu quelques doubles emplois dans
lexpofition des efpèces. Le rubus coriaceus, n®. 2,
h'eft peut-être qu'une variété du rubus rofeus,
n°. 29. — Le rubus Commerfonii, n*. 12 , eft la
mè ne plante que le rubus rofsfolius, n°. 19-, N:
Curtis , Magaz. Bot. tab. 1783. Le rubus fir igofus ,
n°. 20, doit être réuni au rubus penfylvanicus,
,n°. 3 i . — Le rubus- tràvialis3 n°. 14, pitoît w
être peu différent.