
GC8 R E N
fe mi trigynis, glabris 3 eglandulofis ; fpicis fub'filifor-
mibus , brafleis nu dis , ocreis ciliatis y foliis lanceo-
latis , acuminatis 3 margine levibus 3 ramifque glabris y
càuleerécîo. Brown, I. c.
* Polygofium ( plebeiüm ) floribus ' pentandris 3
tngynis 3 axillaribus 3 fubgemhnisly)foliis linearibus,
fubjejfîlibus ; • ocreis . hinc fijfts.3 Inde ciliatis y caule
diffiifo. Brown, L e .
f . HT. Feuilles en coeur j ftyle divifé en troisy -
femences anguleufes -y huit étamines5 fleurs fpu-
• vent poly gn mes . \H el x.i n e.
*Polygonùm \ adprefium ) glabrumcaule volu-
hili feu profirato, fujfruticojo 3 ramifque teretibûs y
foliis cordatis 3 filbacuminatis, -crenulatis 3 margine
fcabri s y rue émis xucillarikus terminalibufqûe y • brac-
teis ocrejfque nudisy per'mmhiis fubbaccatis 3 fiori*
bus-polygamis, Brown , ,1. c.
Polygonum adprèjfum.LàbiY. Nov. HolL 1. p . K
tàb. 127.
X)'après M. Brown., cette efpèce eft très-variable
; peut-être eft-élle* la même quels cocçoloba auf-
tralis de Forfter x qui bien certainement appartient
à ce genre.'Ses tiges font flexueufes , cylindriques,
prefque Hgneufes, très-glabres ; les feuilles
alternes, longues"de deux ou trois pouces , pref-
qu'aufli larges, pétioléès, ovales ou prefqu’brbi- j
culaires, en coeur, légèrement acumméés, rildes ■
.& médiocrement crénelées à leur contour}; les'
.pétioles glanduleux à leur bafe » les ftipules à !
•demi vaginales , ovales-lanceolées, membraneufes, ;
d’un roux-pâle5 les fleurs polygames, difpofées !
en grappes axillaires j j terminales,. Amples,. pins
courtes que les feuilles j. leur calice.divifé en ginq
'découpures «concaves , ov.a’e s , obuifes ; huit étamines
comprimé: s par l’ovaire'dans les herma-:
phrodites , avec des anthères ovales, prefque fté-
rilesj trois flyies dilatés & réfléchis} une ferqence
iprèfqu’en baie,, turbinée , obfcùrément trîgone : •
dans les fleurs mâles, les fi lame ns. font cylindri- j
ques} les anthères mobiles, alôngées. 1
Cette plante croît dans la terre de Van-Leuwin.
T) ( Labili. )
* EJpkces. moins connues..
* Polygonum ( cocc\neun\) fioribus pentandris,
femi digynis y fpicâ cylindracèâ y ocreis trüncalis ,
ghbris ; foliis ovatis.. Willden. Enum. Plant. 1.
pag. 4 1B.
a.. Aquaiicum, foliis ovato-ellipticis . obtuCis.
Willd. \.x. •* / . M
- 2 errefire, foliis. ovato oblongis... acuminatis
Willd. 1. c.
J’ignore jufqu’à quel point cette plante eft dif--
tjnguée’dupolygonum ampkibium3 dont elle m’eft
R E N
peut -être qu’une variété , & qui fe rencontre 'dans
la Penfylvanie : elle elt remarquable par .fon épi
cylindrique, long de deux pouce s , d’un rouge-
écarlate.1 Ses ftipules font glabres, tronquées, non
lacérées} fes feuilles dans la variété ovales,
elliptiques, obuifes > dans la variété b» ovalesi
alôngées, acuminées, longues.de trois pouces,
larges d’un pouce & demi. ^
* Polygonum ( falicifolium ) floribus hexandris.x
digynis y foliis lïneari-lanceolatïs, ocreis fetofo-ciliatis
y fpicis filiformibus , elongaiis, ereclisy fiôr i-
bus dïftamibüs , caule divaricato. Willden. Enum.
Fiant. 1. pag. 428:. — Brouff. Inedi
... -.Cette plante me paroît différer bien peu du p&-
lygonum* hyd’opiper. Ses rameaux font très-étalés}..
les feuilles linéaires-lancéolées^étroites,, longue^
de -trois pouces,& plus, planes, très-glabres y Tes
épis filiformes, droits & non recourbés. Elle croît
à l'tle de Ténériffe*
^ Polygonum ( arenarium ) ûoribus oÜandris, tri-
gynis, in fpicis terminalibus aphyllis, foliis laii-
ceôlàïo-lineàribïis y cauHibus angulatls 3 declinatis,
herbaceis. Marfch. Flor. taur. caucaf. 1. pag. 3031.
— Wkldft. & Kit. Plant, rar. Hung. 1. tab; 67.
Cette plante peut être confédérée comme une
des variétés du polygonum avicülare, à tiges angfi-
ltufes,.à feuilles linéaires-làncéolées} la difp.ofi-
i tion des fleurs la caraétérife davantage elles font
, difpofées .en épis terminaux , fans feuilles & non
- axillaires. Elle croit dans la Hongrie & la Geor-
r gie, aux lieux ftériles. Q
|* Polygonum ( falfugineum ) floribus pentandris1.
trîgynis , axillaribus ; foliis fubulatis, ocreis ciliatis
^.caille- ereQo , ramofijjimo , ' divaricato,. Marfch.
; ,F.lor. taur. caucaf.. i. pag. 304.
Polygonum floribus fubpentandris , trigynis, axillaribus
j; foliis lineari-fubalatis feminibus calice du-
plo longioribus. Marfch. Cafp... pag. 169. app.
n°. 41. In Caucafo orienta U , loris fchijt ofis. Q
* Polygonum (littorale) foliis c.rajfis, fucculen-
, tis; caule minus ramofo. Link, in Schrad. Journ.
| 1800. pag. 54..
Polygonum marinum. Rai , Synopf. pag. I J 7 .
Excluf. fynon. S m i t h , Bric.. 1. pag. 429. Valde af
: fine polygono maritimô.
* Polygonum ( monfpelienfe) ereUum, foliis el-
lipticis, crenulaiis y, caule ereffio y fiïpulisJ cari 0fis,
inrifis. Perf. Synopf. 1. pag.. 439. Circa Monfpe-
lienjè. ( Thiehaud, )..
* Polygonum (rnodofum f caule elongato , macu-
lato.3 ad geniculos nodofo.j vaginis nudis, foliis ovato
lanccolatis 3 fpicâ ramofâ. Perf. Synopf. 1. p. 440.
Cette plante ne paroît être qu’une variété du
polygonum perficaria , remarquable par. fes tiges
hautes de trois pieds, e'paifles d’un pouce,,noucur
R E V R ES 669
fes:à leurs articulations. Les feuilles’.font ovales-
lancéolées , rudes à leurs.bords & fur leur pétiole} •
les. gaînes nues.} les fLurs-difpofées ;en un épi ra- ;
meux. Elle eft rare, & croît aux lieux .humides,'
* Polygonum (.auftrale ) foliis,.lanxealatodineari-
bus3 fiïpulis longe barba tis , fpicâfiliformi , floribus
approximatis. P^rf. Synô,pf. 1. pag. ^P* l'i Novâ
Holldndïâ. Brarieà. deltoidci , riliâto-aculeau.
* Polygonum ( inundatum ) caule tereti3. femian-
galari; foliis petiolatis, altérais, lanceolacis , acu-
tis i fpicâ terminal\3 floribus oftatidris , digynis.'
Schmaltz, Journ. bot. 1. pag. 225. In Penfylvania
’aquofis. Caulis fubbipedalis, 'mandatas. flores albo-
'rofei.
I * Polygonum (equifetiforme) floribus- digynis ,
axillaribus 3 foliis oBlongis y fiïpulis lacero-.capilla-
ce.is , multinervofis y caule fuffruticofo , afeendente,
Smith, in Sibth. Prodr. Flor. gtæç. 1. pag. 267,
& Flor. græç. tab. 364. In fepibus infula Cret&. fj
Confier polygonum fetoj.um. dacq. Obferv. Fafc. 3. 8.
' tab, J.7.
* Polygonum (elegans) floribus oftandris, trigynis
, axillaribus ifibquaternis yfoliis aveniis , caule
profirato.'Ait. Hort. Ktv/. édit. nov. 2. pag. 419.
In Indîâ orientali.
RENOUELLE. Eriogonum.par erreur, répété fous le nom d’ ËCRer oGgeOnNreÉ ,a été, Suppl.
Il faut y ajouter les efpèces fuivantes.
. 1. Eriqg.onum. ( fericeum ) caulefimplicinudo;
florum fafciculis terminalibus , umbellatis, pedunck-:
.latis i umbellâ involucratâ y calicis laciniis oblongis , ;
acutis, ’ fericeo-ïunatis y foliis radicalibus petiolatis ,
lanceôlato-oblongis , fuprà villofis. Pursh , Flor. ;
amer. 1. pag. ï f i . ' ' \
Cette.efpèce a des rapports avec Y eriogonum to-1
mentofummais fon duVet eft bien moins cotonneux,
plus lâche ; d’ailleurs, fès tiges font nues,, ;
fimples & non dichotomes. Ses feuilles' toutes
radicales font pétioléès, oblongues-lancéolées,
velues en deffus} les fleurs fafciciilées, d’un jaune-
luifanty réunies en ombelles terminales, pédon-
... culéès, munies d’un involucre y le calice couvert
de poils longs & foyeux} fes découpures alôngées,
aiguës,.
d’tra dûve't -blanc 8c tomenteux j les fleurs blan-
châîres,-très-peu nombreufes, prefque feffiles,
di fpofees?en-©uîbe Ile .-
Cette 'plante croît dans la Louifiane. if (Pu r sh .)
“ RÉPARÉE ou POIRÉE BLANCHE : noms
vulgaires de la Be t t e .
Cette plante croît dans les prairies, le long du
Miffquri. 7f ( Pursh. )
2. E rio g on um (.paùciflorum), caule fimplici 3
bafi foliofo 3 umbeUis paucifioris , floribus fubfejfili- ,
bus y foliis lineari-lanceolatis utnnque capn-tomen-
tofis. Putsh, Flor. amer.. 2. pag, 73 y, .
Cette efpèce èft fort petite, & ne parvient qu’ à
Via hauteur de deux ou trois pouces, au plus. Ses
tiges-font fimples, garnies à leur bafe de feuilles
linéaires,;lancéolées.y chargées, à, -lems. deux-Faces
REPRISE : nom vulgaire du fedum telephium
•Linn. (.Voyeç Orpen. )
R E Q Ü Ë U R I E I '.( V oy e i Riqueurie.)
RÉSÉDA'. Refeda. llluftr.Gen. tab. 410, fig. I,-
refeda lute a , n°. I©} — fig.. 2 , refeda fefamoides ,
“h°?.é,- & Deeand. Icon. Gall. Fafc. r, tab. 4c} — ■
• fig. 3 refeda phyteuma, n°. 12 , & Gærtn. tab. 7b.
Ohfiryations. M. De can Jolie, dans fes Icônes
Gallia., réunif ie refeda purpurafeens^ n°. y > au re^
feda fefamoides3 comme une Ample variété. On a
vu que j’avois énoncé la même opinion. -
S u i t e d e s e-s-p-jéc-es.
14. R é s é d a de la Cochinchine. Refeda cochin*
chinenfis. Lour.
Refeda fo liis quinquenerviis , floribus trigynis , cq*-
licibus quinquepartitis, pedunculis fubdivifis. Lour.
Flor. cochin. 1. pag. 366 .
Ses racines produifent plufieurs tiges grêles,,
droites, longues de huit pouces} les feuilles fertiles
, oppofées, glabres, élargies , lancéolées, très-
ëntières, à cinq nervures; les fleurs ja u n e s te r minales
; les pédicelles à peine rameux} le calice af
cinq divifiôns} la corobé en roue, à cinq pétales
prèfqu’égaux ,• arrondis, laciniés ; environ dix-
huit étamines ; trois ftylesy une capfule à- trois
valves amilocttlaires , poiyfpermes, s’ouvrant x
leur fommet, ;
Cette plante croît dans les champs, à 1* Cochinchine..
0 ( Lour..)
1 y. RÉSÉDA de la Chine. Refeda chinenfis. Lour.-
Refeda. foliis laio-lanoeolatisintegris , glabris y
ûoribus fo lita r iis, trigynis y fiaminibus icofandris ,,
calicibus quinquepartitis. Lour. Flor. cochin. I.
. PJS- ik/-\ ;
‘ 'Ses tiges font droites, tétragones, hautes de
; dix poucesfes feuilles fertiles, oppofées,, glà—
bres;, élargies3 lancéolées , très-entières; les fleurs
j.iÉiner; hs; pédoncules folitaires, uniflores ; le ca-
îice â cinq divifious}; cinq pétales inégaux} environ
trehre écamines} trois ftyles} une capfule uniloculaire,
polyfperme.
Cette plante croît en Chine, aux environs de
Canton. 0 - (.Lour. ).