
664 K E N
Rature plus grande* les lobes des feuilles plus
alongés , plus, aigus.
97. Renoncule' hétérophylle. Ranunculus kete.=•
rophyllus. Lapeyr.
Ranunculus foliis radicalibus ternatis y foliolis
duplicato-ferratis 3 lateralibus bilobis; caulinis qua-
drilobis, o b tu fis y fioralibus acutè trilobis. Lap. Flor.
pyren. pag. 316. (tab. 119.
Cette belle efpèce eft très-diftin<fte, glabre ,
d'un vert-clair. Ses racines font compofées de
grofles fibres charnues* fes tiges nues, cylindri-
ftues, épaiffes, (triées, dichotomes à leur fôm-
meti elles s’élèvent quelquefois à la hauteur de
deux ou trois pieds &, plus : des racines fortent
quelques feuilles cernées, longuement .pétiolées;
les folioles ovales, élargies , tiès-obtufes, à dou-■
ble dentelure aiguë, irrégulière* les deux folioles j
latérales quelquefois à deux lobes, & celle du
-milieu à trois. Chaque divifion de la bifurcation
de la tige eft munie d’une feuille prefque (effile,
à trois ;ou quatre lobes obtus ; les florales à trois
lobes aigus* les fleurs blanches, terminales, nom-
breufes, d’une grandeur médiocre; les folioles
du calice concaves, ovales, aiguës, accompagnées
d’une braélée concave, alongée, échali-
crée* les pétales en ovale renverfé * les femences
glabres, arrondies, furmontées d’une pointe en
crochet.-
Cette plante croît en Auvergne & dans les hau- :
tes prairies des Pyrénées, à Sentenac, Montau-
•ban , &c. y (V. f . ) Il en exifte unè variété, plus
pétite. Selon M. Decandolle,-.cette efpèce ne fe-
roit qu’une-variété du ranunculus aconitifolius, qui
en diffère par fes feuilles radicales à trois lobes,
& non à .cinq ou à fept.
98. Renoncule blanchie. Ranunculus dealbatus.
Lapeyr.
Ranunculu^.foliis radicalibus reniformibus , fep- \
temlobis , deàtaiis , fubtits retïculâto-venufis , candi- •
çantibus y caulinis profunde trilobis ,• lobis cuneatis :
petalis obtufis , oblongis, cuneatis y caule fimplici,
reïïo; apice dichotomo. Lapeyr. Flor. pyr. p. yiy.
tab. 118.
Gette efpèce eft grande & belle, glabre fur
toutes fes parties, remarquable par le ton de blan- •
cheur qui règne au-deflous des feuilles , fur les
•pédoncules & les fleurs. Ses racints font fibreufes,
rafciçulées * fes. tiges fermes, liftes, (impies
droites , dichotomes à leur fomrnet * les feuilles j
radicales longuement pétiolées, grandes, rénifor- ‘
mes, à fept lobes dentés; les deux extrêmes plus
larges, à nervures fai liantes, en réfeau* les cauli-
naires a trois lobes très-profonds, cunéiformes, '
tri de niés.* celles de la dichotomie à lobes en-?
tiers, lancéolés, aigus j huit à douze fleurs blan» 1
' R E N
ches, grandes, étalées ; les divifions du calice
longues, étroites ; les pétales alongés, obtus, encriers
ou ëchanctés.
Cette plante croît dans lès Pyrénées, fur les
grandes roches'calcaires, au pic de Gard, &c. y
(Lapeyr.)
, 99- R e n o n c u l e à feuilles de coquelicot. Ranuruulus
rhdadifolius.
Ranunculus pilôfiufculus , foliis longe petiolatis .
p 'innaùs y pinnis lobalo-denlatis, obtufis , apice albi-
d'S ; fioribus lateralibus, folitariii; petalis calice vix
longioribus. (N .)
Ses racines font fibreufes ; fes tiges molles, droites,
rameufes, un peu pileufes, longues d'environ
un pied; les feuilles glabres, alternes, longuement
petiolées, la plupart à trois folioles prefqufe fef-
files, ordinairement divifées en trois lobes dentés*,
incifés; les dentelures obtufes, un peu,larges,
ftmarquables par une petite ligne blanchâtres
placée à leur fomrnet; les pétioles pileux ; les pédoncules
latéraux ,'folitaires, uniflores, alongés,
légèrement pileux, ainfi que le calice ; la corolle
d'un jaune-pâle ; les pétales obtus, à peine plu,s
longs que le calice.
. Cette plante croît aux îles Canaries, où elle a
été recueillie par M. Brouffonnet. ( V . f )
iqo. R e n o n c u l e à feuilles de perfil. Ranun-
culus peirofelinus. Bir.
Ranunculus laxe pilofus , foliis pinnatis , multi-
partitis y laciniis angufiis, acutis, apice albidis ;
! fioribus laxe racemôfis3 fubterminalibus. ( N. ) — Bir.
; Ran. Di(f. tab. 2.
N?ayantpas pu me procurer pour cette plante
l’ouvrage de M. Biria, j’y ai fuppléé par une phrafe
fpécifique faite, ainfi que la defeription, d’après
un individu fec de l'herbier de M. Desfontaines..
Ses tiges lont droites , à peine rameufes , un peu
pileufes * les feuilles glabr.es, ailées* les pin-nu les
cunéiformes, aiguës à leur bafe, à plufieurs lobes
laciniés , incifés, très-ajgtis, terminés par une
pointe blanchâtre * les pétioles lâchement pileux *
les inférieurs très-longs, membraneux à leur bafe j
Jesifeuilles fupérieures plus petites , finement laci-
niées * les pédoncules longs, axillaires , formant,
par leur enfemble, une grappe lâche , terminale *
le calice glabre* la corolle d’un blanc-jaunâtre,
plus longue que le calice *' les fruits réunis en une
tête ovale, un peu aigus.
Cette plante a été récuëillie àTîlede Bourbon
par M. Bory Saint-Vincent, QV. fi in herb. Desf)
* Efpèces moins connues.
* Ranunçulvs ( uliginofus) foliis ovatis lanceo-
laiijque ,
R: E N R E N 6 6 5
latifqite, ferrât! s/ càule. afeendente y pedunculis f m o tif
e ri s , axillaribus, folio longioribus. Willd. Enum.
Plant. I. pag. 58 6. In Teneriffa. Brouffon. Flos fer e
ut in ranunculo abortivo. .Ajfmis ranunc. flàmmuU.
.* Ranunculus ( peda tus ) foliis radicalibus ter-
nqto-pedatis, rameis ternatis y foliolis liaearibus,
integer ri mis, Waldft. &■ Kit. Plane, rar. Hung.. 2.
pag,.- Il 2. tab. 108. In üungariq & Tatariâ. y A f
finis ranunculo abortivo.
* Ranunculus ( feriCeus ) foliis fericeo-villofis ,
pinnatis ; pinnis lineari-lanceqlatis, integtrrimis , in-
fimis tripaftitis 3 calice reflexo. Wil ici. Emim. Plant.
1; pag, 589. Ad Cducafum: y Non Encycl. n°. 16.
Cette plante paroîc.être la même que le ranunculus
i j fubraris y bifidis y incifo-f rratrs y fioribus folu ariis ,
terminalibusy caule debili. Schmaltz, Journ. botan.
illyficus Linn.
Ranunculus ( p.lântagineus ) foliis jadicalibus
ovato lànceolatis, integerrimis, trinerviis* longe pe-
tio.lads y caule ereâo, dichotomo ; ' calice patente.
Broc. Flor: lufit. 2. pag. 36p. là Lufitaniâ. An vulde
ajfinis ranunculo pyrenaico ?.
* Ranunculus ( peruvianus ). foliis femiorbicula-
ribus y crenatis, longe petiolatis y caulinis linearibus,
fefftlibus 3'fiubfafciculati s. Pci ft S'y n op f. 2. pag. 103.
In Peruviâ. (Herb. J iff.)
Rhnunculus ( gregarius ) foliis radicalibus tri
partito ternatis, fubtïis pubeféentibus ; foliolis, iripar-
titis, fumtriis lineariLlànceolatis ; caule villofo t pàu-
cifioro ; fruétu ohlongo-ovali. Broter. Flor. lilfit. 2.
png. 3 69. In Lufitaniâ y ad aggeres, in montibus &
vallïbus. Ajfinis ranunculo afiacico.
; *■ Ranunculus {apiifoîius ) glàber, foliis quinque-
labi-s, cuneatis * finu at o f errat is ,< caulinis fubiïnea-
Abus ; f io r ü ’US Corymbofis. Pcxt. Synopf. 2..p. lOf,
la paludofis B o naris.. Flores ex albo-incarnati. (Herb.
h r . )
■( * Ranunculus ( ruful us) calicibus patentibus y caule
ptldunçulifqu.e {cetibus y fiirél s , villofisy foliis quinu
quepariito-multifidis , fummis linearibus. Brot. Flor,
lufit. 2. pag. 367. In collibus cretaceis Lufitanis.
Reeeptaculum villôfum. '
* Ranunculus (afeendens) lanugïneùs, folvs ra-
dfcàlibùs' tripa'rtitis y laciniis cuneatis trifidis , in-
cifô- dentaiis y caule,aficendenie dichotomo; pedunculis.
qngulàtis, c.ali.ce.reflexo. Brot. Flor, lufit. 2. p. 37O..
In dumetis ô* umbrofis Lufitaniâ,. Habitus ranunculc
lanuginofi, fed fiaturâ maxima.
^ Ranunculus ( ollilfipOnenlïs ) foliis radicalibus
cordât0 - rotundis , incifo-ertnatis y peciolis longis ,
cauleque fubnudo-villofisy- radice fibrofiâ. Perf. Synopf.
2. pag. iOj-..
- Ranunculus hedere, terreftris folio , grumofà radice.
Tournef. Circa Ollijjîponem. ( Herb. Luff. ), Corolla.
• Mb a.?
* Ranunculus .( debil is') f in s Jongis , petiolatis s
Botanique. Supplément,. Tome IV.
I . pag. 22) . In Penjylvaniâ.
* Ranunculus ( obtufiufculus ) fo liis petiolatis,
lanceolaf is y fubobtufis y fioribus terminalibus , fu b -
raris y càule fimplici, ereelo. Schmaltz, Journ. bot.
I. pag. 22pi In paludibus New Jerfey.
* Ranunculus ( pygmæus ) pufillus , glaber, fo liis
radicalibus fubco rda to-rent Jo rm ibus , incifo-dentatis y ‘
caulinis fejfihbus, digitatisy laciniis linearibus , integer
ri mi s y caule -paucifloro y petalis oblongis , calice
fubequantibus. Pursh, Pior. amer. -2. pag. 393. y
In,Labrador, Ajfinis ranunculo nivali.
* Ranunculus ( multi fi dus ) fo li i s tripartito multifidis
y laciniis incifis , approximatif; caule notante y
foliolis calicis fub'rotandis, petalis paulo brevionbus.
Pursh, Flor. amer. 2. pag. 736 . In Louifianâ. y -
Ajfinis ranunculo fiuviatili.
RENONGULIER. Quelques perfonnes donnent
ce nom. au cerifier ou merifier à. fleurs doubles.
( V oy e i P r u n i e r )
RENOUËE. Polygonum. Illuftr. Gén. rab. 31 f ,
fi g. I, polygonum aviculare y n°. 28; — fi g. 2, polygo- •
numfrule f cens . I*—fig. 3 3polygonum perfoliatum^
n°‘. 47 * — fig. 4 , polygonum brackiatum , ri®. 42.
Obfervations. i ° . Je ne. m’arrêterai pas-ici à e xaminer
l’opinion de plufieurs auteurs -qui ont pré—
fentér comme efpèces des plantes que- d’autres
n'ont regardées que comme de (impies variétés, il y-
a aufli qüelque.s réformes dans -la 1 y non y mie , que
je paflè fous (ilence. Cependant je dois prévenir
ue , d'après MarfchaH, le fynony me de Tourne-’
ort , rapporté, au polygonum divaricatum , n°. 34 ,
appartient au polygonum undulatum , n°. 37.
2.0’: Pursh cite une variété du polygonum vivi-
:pttrum) qu'fl appel\&polygonum ( viviparnm, /3, fub-
; acaulè- J-cautèfimplici, m tmojlackyo ; foliis Idnceolato- ‘
linearibus-,3 glahris, margine. evuliitis y fpicâ lineari;
;braMeis ovatis, acuminatis. Purih, Flor. amer. I.
p.ag. 271. In Canadà. y
3Q,i On cite du polygonum bifiorta, n°. y , ure
variété à larges feuilles, polygonum bifibrta,
latifolia.
On la cultive au Jardin des P’a ites de Par is.
S u i t e d e s e s p a c e s .
* Tiges ligneufes.
1 yô. ' R e n o u e r à feuilles de buis. Polygonum
huxifoLiumî Marfch.
Polygonum caule fruticofo ; fo liis fibrotundis, mar-
I gine undülatis t^ .petiolatis y ocreis faUtlaiis y petalis
Pi-pp