
Hab. in Europa omni ab Anglia (Hook.) et Suecia meridionali (Wahlemb.), Græciâ
(Sibth.), Africa boreali (Desf. et Viv.).
351 . Geranium Robèrtianum. L .
Ic. Cav. Monad, tab. 8 6 , fig. i .
In sepibus et umbrosis regionis calidæ et montanæ, M a la g a infra San A n to n , Coin
et A lh a u rin , Ronda en e l T a jo , etc. Alt. o -3ooo'.
Hab. in Europä tota ab Angliâ et Suecia, Græciâ (Sibth.) 3 Barbarin (Desf.), insulis
Canariensibus (De Buch).
352. Geranium lucidum. L.
Ic. Cav. Monad, tab. 8 o , fig. 2.
In umbrosis humidis' regionis montanæ superiöris et alpinæ , Sierra Nevada en la
F u en te d e l T ejo , Sierra N evada sechs fluvium M on a ch il. Alt. 4ooo,- 6ooo'. Fl. Jul. Jun.
Hab. in Europæ montanis à Suecia (Wahlemb.) et Scotia (Hook.) 1 Græciâ!' (Sibth.),
Africä boreali (Desf.).
353. Geranium divaricatum. Ehrh.
In dumosis regionis montanæ superiöris, S ierra N evada infra San G eiönim o sechs
fluvium M on a chil. Alt. zj-Soo'. Fl. Jul.
Hab. in Valesia, Silesia, Hungariâ, Caucaso (Bieb.), Hispaniæ australis montibus.
ERODIUM. L ’Her/
354. E rodium trichomanefolium. Tab. X X X V I I , fig. A.
E . acaule cæspitosum , foliis bipinnatisectis ambitu ovato-öblongis utrinque grise0-
canis lobis rotundato-obtusis, scapis 3—4-flor is , pedicellis post anthesin refractis, sepalis
hirtis subglandulösis hervösis mucronalis, petalis shbemarginalis ihaculalis.
Erodium trichom anefolium l’Héritier. — E . ch eila n th ifo lium Boiss. El. n° 43.
Planta acauîis cæspites densos formans. Radix crassa hgnosa rubra. Folia omnia r a -
dicalia, utrinque griséo-cana hirsuta ambitu ovato-oblonga bipinnatisecta. Segmenta
inferiora longiora. Rachis inter segmenta dentata. Lobuli iterhm divisi rotundato-obtusi.
Petiolus folio longior. Scapi 3-5-floripatulè b ird 2-4-pollicares foliis longiores. Bra c-
teæ oblongæ acutæ omnino scariosæ valdè hirtæ. Pedicelli fructu breviores, post anthesin
b is , id est ad bracteas et iterhm sub calyce refracti, hirti. Sepala dorso hirta
-subglandulosa ovala mucronata , 5- y .striis viridibus percursa angustè albo-marginata.
Petala calyce duplo longiora subemarginata alba striata, duo superioi'a basi macula
migricante donata. Carpella hirta aristis basi inths barbatis.
In rupestribus siccis regionis alpinæ et nivalis inferioris, S ierra de la N ie v e , Sierra
T e jed a , Sierra P rie ta , S ierra d e G ador, S ierra N evada solumin regione nivali à loco
P eh on de San F ran cisco dicto. Alt. 5oôo'-85oc(. F l. Jun .Jul.
Hab. in Hispaniæ australis montibus, Syriæ Libano (Labill.).
J’avais décrit comme nouvelle bette jolie espèce, mais depuis, la vue d’échantillons de Syrie
ne me laisse pas de doute sur l’identité des deux plantes, reconnue déjà par M. Webb. La double
localité de cette espèce est un fait de géographie botanique très-curieux dont le royaume de Grenade
fournit d’autres exemples. — C E . trichomanefolium diffère de YE. supracanum L’Hér. par
ses feuilles incanes des deux côtés, bipinnatifides et à lobes plus rapprochés, de YE. petroèum
Willd. en ce que ses feuilles sont plus finement divisées et que leurs lobes sont trois fois plus
courts et très-obtus. Outre cela, dans cette dernière espèce, les segments inférieurs sont allongés
de manière à ce que la feuille paraît triséquée, elle est couverte de longs poils soyeux et les
petales ne sont pas tachés. Enfin, notre plante se distingue de Y E . glandulosum Willd. par ses
pétales maculés;,; la brièveté des lobes de ses feuilles et sa pubescence qui n’est nullement
glanduleuse.
Expl. tab. i „, Galyxauctus. — 2a. Folium a uct uni.
355. E rodium daucoides. T ab. X X X V I I , fig.'B.
E . acaule, foliis bipinnatisectis ambitu lanceolatis utrinque, griseis, lobis brevissimis
acutis, scapis 6-7-floris, pedicellis post anthesin refraç.tis, sepalis oyatis mucronatis
enerviis hirtis, petalis obovatîs.
Erodium d aucoid es Boiss. El. n° 44. '
Planta acàulis non cæspitosa. Radix crassa süblignosa longa. Folia omnia radicalia
utrinque pubescentia griseo-viridia breyiter petiolata ambitu lanceolata bipinnatisecta.
Rachis integra. Segmenta inferiora abbreviata. Lobuli brevissimi acutiusculi. Scapi
6-7-flori breviter hirti 3-5 pollicares foliis duplo triplove lon;giores,K!Bracteæ minimæ
ovatæ hirtæ scariosæ. Pedicelli fructu triplo breviores post anthesin bis refracti. Sepala
hirto-glandulosa ovata mucronata enervia albo-marginata. Petala obovata rosea striata
ca ly ce duplo longiora , duo superiora maculata. Carpella hirta aristis basi barbatis.
. In summis montibus calcareis regionis alpinæ rariùs, Sierra Nevada paulô siiprà
rupes D ornajo secus viam quæ ad P ica ch o de V e lcta ducit, copiosius supra T reven-
que in jugo quod vallem d e San Gerônimo à valle fluvii D ila r separat. Alt. 7ooo7
Fl. Jul. Aug.
Cette.espèce diffère de YE. supracanum par ses feuilles at ténuées à la base, couvertes de poils
sur les deux surfaces et par bien d’autres caractères. Elle aurait plus de rapports avec E . Roma-
num ) mais son rhizôme est ligneux, ses feuilles plus étroites , ses pétales maculés, ete., etc;
Expl. tab, i b. Fructus auctus,.
35.6. E rodium cicutarium. Lem.
In cullis et rudei’atis regiQnis calidae, montanae, el etiam alpinae ubique. — FI. vere
et aestate.
Hab. in Europa tota, Asia minori, Africa boreali.
- V o r . bipinnatum. — G. bipmnatum Cay. Monad, tab. 12 6 , fig? 3. — E . N um idi-
cum Poir.
In aridis circa Granatam cl. Rambur.
16