
^ 7'2
In rupestribus regionis calidæ superioris, Sierra de Mijas supra Churriana , Sierra
Tejeda circàpagum Canillas. Alt. iooo/- 25oo/. Fl. April.
Hab. in Hispaniâ orientali maritimâ totâ et Gallia finitima propè Narbonam et circà
Telonem, Corsicâ(Viv.), Græciâ (Bory et Chaubard), Africa boreali (Desf.).
Les dentelures des feuilles sont plus ou moins marquées dans cette plante, le plus souvent elles
n’existent pas du tout. J’en ai trouvé au mois d’avril, sur les côtes du royaume de Valence, près
à'Hifac, une forme croissant au bord des champs rocailleux et correspondant aux variétés lineari-
folia et integrifolia DC. Prod.j les feuilles en étaient un peu plus étroites, couvertes d’une pubescence
pruineuse, et les échantillons que je cueillis fleurissaient à la manière de plusieurs espèces du
genre avec des fleurs avortées, mais donnant naissance à des capsules fertiles.
210. V iola Nevadensis. T ab. XVIII.
V . radicis trunco subfiisiformi diffuso, caulibus procumbentibus, foliis ovatis integris,
slipulis integerrimis folio conformihus sed m inoribus, pedunculis longis unifloris, calcare
obtusissimo saccato è sepalis v ix exserto.
V io la Nevadensis Boiss. El. n° 26. — V io la Cenisia Lag. et Rodr. An. scienc. nat.
1802, et Bory Fl. n° 160, non Linn. — Mnemion Lagascoe Webb It. pag. 68.
Radix subsimplex fusiformis. Caules numerosi diffusi basi nudi graciles inter lapides
repentes. Folia ovala integra glabra aut brevissimè pubescenlia. Petioli limbo sublon-
giores. Stipulæ integræ folio similes sedbreviores. Pedunculi longi uniflori suprà medium
minutissimè bibracteolati. Sepala glabra piibescentiave lanceolata acuta margine
angustè membranacea. Petala pa tu la, cærulea , erubescentia, violacea, albescentiave ,
superiora rotundata, inferius emarginatum basi aurantiaco-maculatum et ut duo late-
ralia lineis obscurioribus radiantibus striatum. Calcar obtusissimum è sepalis parum
exsertum. Capsula ovata acutiuscula glabra.
In regionis nivalis summæ glareosis inter lapides, Sierra Nevada in utroque latere.
Alt. g o o p '- iio o o '. Fl. Jun. Sept.
Cette jolie et très-distincte violette a le port et l’aspect de la V . Cenisia Ail. mais elle s en
distingue de suite par ses feuilles plus arrondies, ses fleurs striées plus petites, et surtout par son
éperon obtus et dépassant fort peu le calice, taudis qu’il esjt aigu dans la V . Cenisia, et qu il dépasse
les sépales d’au moins une fois leur longueur. Celte conformation de 1 éperon rapproche
davantage notre plante de la V . nummularifolia Ail. qui en est, du reste, bien distincte par ses
feuilles orbiculaires, ses petites stipules lancéolées et profondément fendues en dents subulées, ses
fleurs bien plus petites encore. — M. Bory, après avoir cité notre plante dans son Catalogue sous
le nom de V . Cenisia, parle encore d’une V . Crassiuscula, dont il dit quelques mots insuffisants
pour la déterminer. D’après la localité, ce doit être une variété de la même espèce ou bi,en peut-
être la V pa rvula dont nous parlerons plus bas.
Expl. T ab. 1, 2, 5. Petala aucta.—■ 4* Stanina et ovarium. — 5, 6. Stylus auctus. J • Capsula
aperta.— 8 Capsulæ valvula.
2 1 1 . V iola tricolor. L . -var. arvensis.
V io la arvensis Muir.
In cultis regionis montanæ superioris etalpinæ, Sierra Nevada en la Dehesa de San
— 75 —
Gerônimo, Sierra de la Nieve loco dicto Angosturas de los Corrales ex amie. Prolongo.
Alt. 4ooo'-6oOô/. Fl. Apr. Jun.
Hab. in Europâ totâ à Sueciâ (Wahlemb.), Sibiriâ (Ledeb.), Canarns (Webb), Americâ
boreali (Torrey et Grey).
212. V iola D emetria. Prolongo in litt.
V . annua subacaulis, foliis ferè omnibus radicalibus ovatis longé petiolatis remotè
crenatis , stipulis lyrato-pinnalifidis lobo terminali folio simili, pedunculis bibracteo-
la tis , petalis flavis rotundatis çalyce longioribus, inferiore emarginato.
V io la tricolor var. trimestris D C.— V io la tricolor trimestris flo r e variorum colorum
elegans Grisl. Virid. Lus. - '
Planta annua sæpiùs acaulis rariùs caule subramoso 3- 4-pollicari prædita. Folia ferè
omnia radicalia orbiculari-ovata subcordata remotè crenata longé petiolata, juniora
papillis brevissimis hirta dein glabrescentia’. Petioli hirtuli. Stipularum lyrato-pinnatifida-
rum laciniæ inferiores lineares acutæ, lobus terminalis longé petiolatus orbiculari-ovatus
folio similis. Pedunculi sæpiùs radicales simplices uniflori i - 3-pollicares glabriusculi
suprà medium minutissimè bibracteolati. Flores lutei paulo majores illis V . bifloroe.
Sepala lineari-oblonga oblusa margine angustissimè membranacea glabra. Petala rotun-
dala calyce duplo longiora, inferius emarginatum et ut duo lateralia basi nigro-stria-
tum. Calcar saccatum subincurvum obtusum sepalis longius.
In regione alpinâ et m ontanâ, in monte Sierra de la Nieve legerunt. c l. Can. Lopez
Malacitanus et amie. Prolongo. Alt. 400° /” 6ooo/. Fl. Apr. Jun.
Hab. in Hispaniâ, Lusitania propè Olyssiponem (Herb. D C . ) , Gallia in Neustriâ
{Herb. DC.).
Cette petite espèce ne me paraît pas pouvoir se confondre avec le Viola tricolor, avec laquelle elle
croît, sans qu’on trouve jamais d’intermédiaires entre les deux plantes. Elle en diffère par ses feuilles
et ses stipules supérieures, conserva ni toujours une forme arrondie et point lancéolées, par ses
scapes uniflores, ses fleurs plus arrondies. Elle se distingue très-bien du V.parvula par la forme de
ses feuilles, la longueur de ses pédoncules et la grandeur de ses pétales qui surpassent de beaucoup
le calice. M. Rambur en a trouvé dans les lieux herbeux aux environs du Colmenar, une forme
remarquable par ses tiges filiformes et longues quelquefois d’un pied ; cet allongement inusité était
dû aux longues herbes parmi lesquelles croissait la plante. L’espèce est dédiée a Dn Demetrio Rodriguez,
botaniste de Madrid, ami et collaborateur de Lagasca,
2 13 . V iola parvula. Tineo. Guss. Fl. Sic.
V io la tricolor var. bellioides DC. — V . tenella Poir. (ex Webb) non Lewis.
In terra mobili et arenosâ regionis calidæ, Sierra Tejeda cacumen prope cavos nivales,
Sierra Nevada loco dicto Pra de la Yegua etsüprâ Trevelez, Sierra de la Nieve
loco dicto Loma de la A lca za b a ex cl. Prolongo. Alt. 6ooo-75oo/. Fl. Mai. Jun.
Hab. in monte Coscione Corsicæ (Soleirol) , Nebrodibus Siciliæ (T in . ) , Hispania
australi et interioii propè Matritum (Carreno), Monspelii? (DC.)
Cette petite plante est, lors de sa floraison, entièrement acaule avec une rosette de feuilles
10