
— 36 —
atténuées en un rostrum, s’arrondissent tout à coup et sont seulement apiculées, la base du
rostrum étant plus étroite que le sommet de la silique«
î o i . Brassica früticulosa. Cy r .
Ic. Cyr. PI. rar. tab. i . Sinapis radicata Dasf Atl. tab. 167. — Sibth. Fl. Græc.
tab. 648.
In regione montanâ in via inter Alméria et Granada cl. Webb !
Hab. in Hispaniæ regno Boetico, Valentino et Murcico (Lag .) , Italiâ australi et Siciliâ
(Ten. et Guss,), Græciâ (Sibth.), Africaboreali (Desf.)'.
102. Brassica sabularia. Var. papillaris. Tab. VII.
Brassica papillaris Boiss. El. n“ 1 1 .
Planta perennis. Radix crassa caules plures emittens. Folia radicalia runcinatö-pinna-
tifida lobis dentatis acutis sechs nervös et marginem præcipuè papillis albis subspinosis
basi dilatatis scaberrima ; caulina pauca sublinearia dentata. Caules 1—2-pedales ramosi,
pedicellique iisdem papillis retrorsis scabri. Racemi laxi post anthesin elongati. Flores
sulphurei. Sepala subclausa flavescentia glabra. Petala obovata calyce plus duplo lon-
giora. Siliquæ pedicellum subpatulum paulö superan tes glabemmæ compressée subto-
rulosæ rostro conïco 1-2 spermo duplo longiores. Valvulæ medio uninerviee. Semina
subcompressa reticulato-puncticulata.
In declivibus arenosis maritimis Gibraltariæ orientem versus. Fl. Jim.
Hab. species tota in Lusitaniæ maritimis à Conimbrigâ (Brot.), Boeticâ.
Cette variété ne diffère du Brassica sabularia figuré Phyt. Lusit. tab. 43 > que Par ses feuilles
moins profondément divisées et surtout par les poils durs et papilleux qui recouvrent toutes ses
parties. Les siliques ne sont pas non plus atténuées à la base, caractère d’après lequel on a créé
pour le B . sabularia la section Micropödium et qui n’a rien de constant et tient seulement
au plus ou moins grand intervalle qui sépare le torus de la première graine.— Le Br. chei-
ranlhos diffère du Br. sabularia par des feuilles lyrées, des fleurs plus grandes et des siliques
tout-à-fait cylindriques, à bec très-court. Enfin les B. valentina DC. et laevigata Lag. s’en
distinguent, le premier par ses siliques cylindriques à bec très-gros-et court, et le second par ses
feuilles bien plus divisées, ses tiges parfaitement glabres et la longueur de sa silique.
E xpl. tab. i . Flos auctus. — 2, Petalum. —\3. Stamina ovariumque. — 4* Siliqua aucta. —
5. Eadem aperta.. — 6. Eadem transversaliter secta. —“ 7. Semen aüctum. — 8. Embryo.
103. Brassica T ouKnefortii. Gouaïi.
Ic. Gou. 111. tab. 20. — Eruca erecta Lag. Gen. et Spec. — Brassica sabularia Mor.
FI. Sard, non Brot. Sinapi Hispariicum rriinus raphahifolio Tourn. Inst.
In arenis maritimis regionis ca lidæ, M otril, M alaga, in parte orientali regni circa
Cuevas overa cl. Lagasca.
Hab. in Hispaniâ australi, Corsica (Viv,), Sardinia (Mor.!) Sicilia et regno Neap.
(Ten. et G uss.), Cretâ (Tournef.), Caucaso (Fisch.), Ægypto (Del.), et Arabia ad Sinai
(Schimp. !).;•,
— 3 7
Cette espèce diffère du Br. sabularia par ses fleurs bien plus petites, ses pétales d’un jaune
très-pâle tirant sur le violet, par ses siliques fort larges et comprimées, terminées par un long
rostrum qui égale la moitié de leur longueur.
104. Brassica Valentina. DC.
Eru ca hispida Cav. præl. non DC. — Sisymbrium E'alentinum L .
In regione montanâ, Sierra de M ifas, ad cacumen in rupibus meridiem versùs ubi spe-
cimen unicum reperi. Alt. cir. 35oo/.
Hab. in Hispaniâ interiori propè Matritum (Lag., Carreno), Castellâ veleri (Lag.), re-
gwo Valentino (DC. ex h. Juss.), Siciliâ ? ex Guss.
Toutes les parties de la plante sont hérissées de poils raides et blanchâtres, les pétales sont
blancs, à veines violacées.
105. Brassiga taraxacifolià. Boiss. El. n° i 3.
B. foliis radicalibus sinuato-runcinatis, lobis denliculatis brevissimè ciliatis , caulinis
paucis sublinearibus dentatis, caule erecto supernè ramoso, racemis floriferis abbre-
viatis nutantibus, sepalis angustè albo-marginatis hirsutis, petalis magnispallidè flavidis,
siliquis Ion gis incurvis gracilibus subcompressis nervosis.
Sisjmbrium crassifolium Cav. præl.
Planta perennis. Folia radicalia carnosuia plus minusvc profundè runcinata ad marginem
et secùs nervös b reviter ciliolata in rachide et venis pallidè albicantia, lobis triangula-
ribus acutiusculis eroso-dentatis ; caulina linearia dentata, summa integra minima. Caulis
glaber teres 1-2-pedalis parte superiori paniculato-ramosus. Flores in racemos abbre-
viatos in anthesi nutantes, post anthesin elongatos dispositi. Pedicelli florem æquantes
sæpè utrami pilis raris albidis rigidis obsiti. C alyx bisaccatus clausus. Sepala albo-margi-
nata iisdem pilis obsita. Petala magna flavescentia venis violascentibus. Siliquæ imma-
turæ longæ incurvæ graciles 2-3-pollicares subcompressæ rostro brevissimo terminatæ
uniseriales; raaturas non vidi. Valvulæ multinerviæ.
In regione montana , circa Rondam , ad rupes umbrosas in cacumine Sierra de Mi—
ja s . Reperuit quoque amie. Rainbur in collibus Granatensibus. Alt. 20oo/-3ooo/. Fl. Mai.
Hab. quoque in Hispaniâ cenlrali propè Matritum (Carreno), in regno Murcico
(Lag.).
Je n ai pu trouver cette plante dans un état assez avancé pour examiner les cotylédons, de sorte
que ce n est qu’avec un peu de doute que je la classe parmi les Brassica desquels son port la rapproche
plus que des Sisymbrium< Lors dé la publication de mon Elenchus, je n’avais pas eu
connaissance du synonyme de Cavanilles, sans cela je n’aurais pas changé le nom spécifique. Il
faut corriger dans le môme article de l’Elenchus une faute grave? il y est dit, en parlant des siliques,
brevioribus au lieu de longioribus.
106. Brassica Rapa. L .
In à gris regionis calidæ, M o tr il,ë tc . Fl. Apr.
Hab. in Europâ tolâ.