
cnlaires et non ovales, par la lèvre de sa corolle qui est un peu échancrée et non aigue à l'extrémité,
par sa racine que les auteurs disent arrondie , tandis qu’elle est allongée dans VA. longa.
i 5o i . A ristolochia Boetica. L.
A . glauca Desf. A il. tab. 25o !— Aristolochia Clematitis III Boetica Clus. Hisp. Ic.
pag. 324 (bona).
In sepibus regionis calidæ inferioris ad Cactos et Agaves, circà Almuhecar, Velez,
Malaga, Estepona copiosè. Alt. o '- io o o . Fl. Apr. Mai.-—Vulgo Balsamina.
Hab. in Lusitaniæ auslralis Algarbiis (Brot.), Hispaniæ Bocticâ et regno Granatensi,
Africa boreali occidentali (Desf. Salzm.). - .
Cette belle espèce, qui s’élève le long des haies jusqu’à 12 pieds de hauteur, et qui, par
ses fleurs d’un pourpre noir, forme un, des ornements les plus caractéristiques de la région
chaude, varie infiniment quant au degré d’ouverture du sinus de la base de ses feuilles, quant
à la longueur des pédoncules, quant à la forme aiguè’ ou tout-à-fait arrondie de la lèvre de sa
corolle qui est tantôt veloutée, tantôt presque glabre.à l’intérieur. La plupart de ces modifications
sont dues à l’âge de la plante; on peut les observer sous mille combinaisons, et elles
ne peuvent pas même servir à établir des variétés.
EUPHORBIACEÆ. JUSS.
BUXUS. L .
i 5oa. Büxüs Balearica. Lam.
In regione montanâ inferiori, supra Nerja seu Torre de la Mar legit am. Hænseler.
Vulg. Bo x .
Hab. in Balearibus (Rich.), montosis regni Granatensis.
Les échantillons que m’a donnés M. Hænseler sont identiques avec ceux des Baléares. Cette
espèce doit se retrouver en Espagne dans des localités intermédiaires entre celles ou on la
connaît jusqu’ici.
CROZÔPHORA. N e c k .
i 5o3. Crozophora tinctoria. Juss.
Croton tinctorium h.—Heliotropium tricQCCum Clus. Hisp. Ic. pag.. 396.
In cultis regionis calidæ superioris, legi circà Lanjaron. F l. æst.
M g t ~565 —
Hab. in Europæ regione mediterraneâ omni à Galliâ australi ad Græciam (Sibth.\
Asia minori (Sibth0, Africa boreali (Desf.).
RICIINUS. L.
i5o4- Ricinus communie. L .
Ad sepes et secùs yias regionis calidæ inferioris, circà Marbella, Estepona, an verè
spontaneus? Fl. æst.— Vulg. Higuera de Infierno.
Ex India probabiliter oriundus nunc in Europa australiori inlroduclus, Lusitania
australi (Brot.), Hispania australi, Sardinia (Moris), Itaüâ australi (Ten. Guss.), Græciâ
(Bory), Cypro (Sibth.), Africa boreali (Desf.').'
MERCURIALIS. L.
1 505. Mercurialis tomentosa. L .
Phyllon marificum et Phyllon feminißcum Clus. Hisp. Ic. pag. 3g8 et 399.
In arenosis calcareis regionis calidæ snperioris et montanæ, Sierra de Mijas supra
Alhaurin, in omni tractu Serrania de Ronda frequens. Fl. Apr. Mai.
Hab. in regione mediterranea occidentali, Lusitania (Brot.), Hispaniä omni, Galliâ
australi.
1 506. Mercurialis ambigua. L .
In cpltis regionis calidæ, circà Malaga legit c l. Rambur.
Hab. in Galliâ australi, Hispaniä, Lusitania (Brot.), Corsicâ, Græciâ (herb, meum),
Africâ boreali (Salzm).
Celte plante, qui se retrouvera dans toute la région méditerranéenne, n’est peut-être qu’une
forme monoïque de la M . annua dont elle se distingue par des fleurs plutôt verlicillées que
disposées en épis terminaux.
EUPHORBIA. L.
1507. Euphorbia Cham;ESyce. L.
V ar. canescens Rasper.— E . canescens L . Cav. Icon. tab. 63.— E . Massiliensis DC.
— Chämcesfce Clüs. Hisp. Ic. pag. 441 -
In arenosis et siccis regionis calidae et montanae inferioris, Malaga in alveo torren-
tiurn siccorum, Granada in collibus siccis ad basin montis Sierra Nevada. Alt. o'-Sooo.
Fl Jun. Jul.
Hab. in Europa australi omni ä Gallia australi ad Grseciam (Sibth.), Asia minori et
Persia (Olivier), Syria et Palestinä, A fricä boreali (Salzm.). Eliam in Americam borealem
et tropicam introducta.
1 508. Euphorbia Peplis. L .
Peplis Glus. Hisp. Ic. pag. 44°*
In arenosis maritimis regionis calidae, circa Malaga, A dr a. Fl. eestale.