
de la I j . supina, Dcsf. in herb. Atl. Mus. Par. n’appartiennent, à cause de la forme de leurs graines,
ni à celte.espèce, ni à cette section.
i 25o. L inaria verticillata. Tab. CXXXII A.
L . tota tomentella viscida, radice perenni cæspitosâ, caulibus diffusis subsimplicibus
foliosis, foliis quaternatim quinatimve verticillatis ellipticis aut lanceolatis acutis, floribus
in antbesi subsessilibus in spicas brèves terminales paucifloras subcapilalas dispositis,
laciniis calycinis lanceolalo-spathulatis superiori majore, corollæ pailidè luteæ labio
superiore bilobo lobis oblongis obtusis lateraliter plicatis, inferiori bilobo lobis rotun-
datis corniculatis intermedio minore, calcare incurvo corollam superan t e , seminibus
convexis nigris lævibus albomarginatis.
L . saxatüis Scbed. meæ non Link_ et Hoffm.
Collum vestigiis caulium antiquiorum vestitum edens cæspitesdensissimos. Caules diffus!
3-polI.-~ pedemlongi sæpiùs simplices, rariùs parte superiori ramos i, totâ Ion gitu-
dine pilis brevibus crystallinis glandulosi tomentelli, valdè foliosi. Folia in verticillos
patulos approximatos quinatim aut sæpiùs quaternatim disposita, suprema alterna, omnia
utrinquè tomentella viscidula viridia tenera enervia, plliptica aut lanceolata acuta
ulrinquè altenuata, lineas 1 -3 lata, semipollicem et ultra longa. Flores.4-5 in spicam
capitatarn dein paululùm elongatam ab ultimis foliis v ix distantem dispositi. Pedicellus
per anlbesin lineam longusdein elongatus sed semper calyce brevior, viscidus, basi
bracteâspatbulatâ obtusâ eo longiori sufïultus. Calycis tomenlello-viscidi laciniæ lanceo-
lato-spathulalæ acutiusculæ basi yaldè attenuatæ, superior aliis multô longior. Corolla
magnitudine eæ L . vulgaris ex tus parcè pilosula , pailidè flavo-virens, striis longitudi-
nalibus nigrescentibus percursa, Labium superius ad tertiam partem bilobum inferiori
non longius, lobis oblongis obtusis sæpè apice subemarginatis retrorSum margine ap-
proximatis. Labium inferius intensiùs coloratum valdè convexum breyissim.è trilobum,
lobis obtusis margine incurvis corniculatis intermedio minore. Palatum aurantiacum
profiradè sulcatum. Faux intùs aurantiaco-velutina. Calcar subincurvum acutum valdè
striatum corolla paulô longius. Filamenta inæqualia glabrescentia. Stylus parcè h irtulus,
stigma vix capitatum. Ovarium glandulosum. Capsula ovatordidyma glabrescens calyce
paulô longior in sex valvas obtusiusculas ad basin usquè fissa. Semina nigra compressa
subemarginata margine lato albo pellucido convexo cincta lævissima, eis Lin. supitioe
paulô minora.
In fissuris rupium præcipuè umbrosarum regionis montanæ superioris et alpinæ,
Sierra Nevada en la D ehesd de San Gerônimo fréquenter à marginibus fluvii Monacliil
usquè ad çacumen calcareum Dornajo, legit quoque in montibus propè Alfacar cl.
Rambur. Alt. 4ooo,-70oo/. Fl. Jul.
Cette jolie espèce, suivant la localité plus .ou moins omb,ragée où elle croit, varie dans la longueur
de ses tiges, le développement et le rapprochement de ses feuilles. Une assez grande ressem-
blanqe avec la figure de la L . saxatilis Fl. Portug. tab. 4° > copiée dans Brot. Phyt. tab. 1.35,
me l’avait fait rapporter d’abord à cette dernière espèce, mais frappé plus tard de quelques différences
.dans ma plante, telles que des fleurs beaucoup plus grandes, une forme différente des Jè-
— 463 —
vres et de leurs lobes, un calice brièvement tomeuteux et non laineux, je fus conduit à rechercher
la structure dès graines dans la L . saxatüis. La Flore Portugaise ne les décrit point j mais Brotero
les dit subglobosa, scrobiculata, ce qui confirma tous mes doutes, et classe ma plante très-loin de la
L . saxatüis au milieu du groupe de la L . supina. Elle se distingue très-facilement de cette dernière
espèce, par ses tiges nombreuses formant d’épais gazons, couvertes de verticilles de feuilles très-
rapprochés, par les poils transparents, courts et visqueux qui la couvrent tout entière, tandis que
dans le L . supina ils sont longs, crispés, et ne se trouvent que dans la partie supérieure, par ses
fleurs presque sessiles d’un jaune verdâtre et fortement striées, par les lobes de la lèvre inférieure
fortement pliés sur les bords, etc., etc. Cette espèce est vivace et je la cultive depuis trois ans.
Expl. ta b. i , 2 , 3. Alabastrum — 4. Flos auctus. — 5. Calyx. — 6. Ovarium — 7. Capsula
dehiscens. — 8. Semen. — 9. Ejus sectio transvérsa.
125i . L inaria satureioides. T ab. CXXXIII.
L . annua aut biennis multicaulis, caulibus erectis humilibus ramôsi'ssimis, foliis linea-
ribus obtusis glaucescentibus glabris inferioribus verticillatis, superioribus altérais,
plantæ parte superiori totâ pilis rubris glandulosis obsitâ, floribus laxè spicatis pedi-
cello calycem subæquante sufïultis, laciniis calycinis linearibus, corollæ violaceæ labio
superiori breyiore ad basin usquè in lobos oblongos diviso, inferiori trilobo lobis r o -
tundatis subcorniculatis ferè æqualibus, calcare violaceo corolla longjore, seminibus
convexis lævibus latè albo-marginatis.
Collum edens caules numerosos 2-4 pollicarés parte inferiori glabros teretes, erectos.
rigidiusculos, 1 glaucescentes valdè ramosos. Folia caraosa subteretia gïaucescentia
glabra linëaria obtusa basi attenuata infima tantum ternata quaternatave, cætera alterna.
Pars caulis superior, pedunculi, calycesqüe pilis longis rubris apice glandulosis obsiti.
Flores in spicas paucifloras laxissimas post anthesin elongatas dispositi. Pedunculi
primùrn lineas duo longi dein elongali subpatuli. Bractea obtusa linearis deflexa pedun-
culo brevior. Calycis præcipuè margine glandulosi laciniæ Iineares obtusiusculæ parte
inferiori subattenuatæ tubo corollino breviores. Corolla glabra pailidè violacea magnitudine
ejus L . minoris. Labium superius inferiori brevius ferè ad basin usquè in lobos
oblongos obtusos subtriangulares retrorsùm flexos divisus, inferius convexum trilobum,
lobis æqualibus rolundalis marginibus subcorniculatis. Palatum aurantiacum valdè sulcatum
et prominulum. Faux intùs aurantiaco-velutina. Calcar acutum subincurvum
corolla paulô longius saturaliùs violaceum. Stamina violascentia. Stylus glaber compres-
sus violaceus stigmate flavo attenuato terminatüs. Ovarium parcè hispidulum. Capsula
ovato-compressa obtusa sex val vis âcutis ad medium usquè dehiscens. Semina nigra
semilunaria margine lato convexo albo pellucido cincta lævissima, eis, Z«, supince dimidio
minora.
In arenosis regionis montanæ, Sierra Bermeja in latere meridionali infra fontemad
mediam partem altitudinis sitam, in monte Sierra de Toloz cl. Hænseler et Prolongo ,
legi quoque ad muros urbis Malaga in alveo sicco torrentis Guadalmedina è montibus
superioribus devectam. F l. Mai. Jun.
Celte jolie et très-distincte espèce appartient, par la forme de ses semences, au groupe précèdent
et s’en distingue par la petitesse de ses corolles et bien d’autres caractères. Son port est celui des