
vier), du Liban (Aucher !), du Sinaï (Schimper) qui en diffère par ses tiges tortueuses blanches et
luisantes , ses rameaux lout-è-fait étalés et épineux !;, ses,capitules sessiles dans l’aisselle des rameaux
, et probablement d’autres caractères que je n’ai pu saisir sur des échantillons incomplets.
Cette plante forme une espèce distincte qu’on pourra nommer Phænopus Orientalis.
PICRIDIUM. Desf.
1088. PlCRÏDIÜM VULGARE. Desf. Atl.
Scorzonera picroides L .— Sonchuspicro&es Lam.
In cultis regionis calidæ frequentissimum, Malaga, Ronda, Granada.
F a r . maritimum N .— Majus, bienne aut perenne , basi suffruticosum. Folia elon-
gata glaucescentia.
Picridium lingulalum Vent. Malm. tab. 68.
In fissuris rupium maritimarum, Gibraltarm declivitate orientali. Fl. Jun.
Hab. speciesin Europâ australi omni à Galliâ australi, Asiâminori, Africa boreali
(Desf.). Varietas in rupibus maritimis totius ditionis, Gibraltar, regnum Maroccanum
ad Mogador (Brouss.), insulæ Canarienses (h. D C .) , agrum Ruscinonense ad Collioure
(h. DC.), Siciliâ (id.), Zacynthus insula (Marg.J).
Le P. lingulalum n’est très-évidemment qu’une forme du P . vulgare,• il serait impossible de
distinguer deux capitules de l’un et de l’autre. Le voisinage de la mer et une exposition à la fois
chaude et humide ont agi sur cette plante comme sur une foule d’autres, en la rendant plus charnue,
plus grande dans toutes ses parties, et en lui donnant plus de durée." Je suis sur que irià plante
est bien celle de Ventenat, l’ayant comparée avec des échantillons de Broussonet, de qui cet auteur
la'tenait.
1089. P icridium Tingitanum. Desf. Atl.
Scorzonera Tingitana et Orientalis L .— P ic . OrientalelDC. -—P ic . Hispanicum Poir.
— P ic . pinnatifidum La g. Gen. et sp. n° 3i i . — Sonchus Hispanicus Jacq. Schænb.
t. 143; .
In cultis regionis ealidæ frequens, Malaga, Estepona, F e le z , etc. Fl. Mai.
Hab. in regione mediterraneâ australiori, Lusitaniâ australi (Brot.) , Hispanià australi
et orientali à regno Valentino, Balearibus (Camb.), S iciliâ (Guss.), Cypro et Asiâ minori
(Sibth.) Ægypto et Arabiâ (Auch. !), Barbariâ (Desf. Brouss.). ^
Il n’y a pas la moindre différence entre les trois prétendues espèces réunies dans la synonymie,
excepté dans les feuilles dont le degré de découpure varie extrêmement. La plante est très-élégante
et facilement reconnaissable A ses involucres, dontles écailles sont entourées d’un large bord blanc
scarieux.— Le P . Arabicum H. et St« n’est encore qu’une variété À feuilles entières et embrassantes
de cette espèce polymorphe.
SONCHUS. Cass.
1090. Sonchus tenerrimus. L .
Ic. Sibth. Fl. Græc. tab. 790.— S. pectinatus DC.
Ad muros et in rupestribus regionis calidæ, Malaga, Aïhaurin, Estepona. Fl. hieme
et vere.
Hab. in Europæ regione mediterraneâ omni à Galliâ occidentali et australi ad Græ-
ciam usquè, Africâ boreali (DC. herb.).
Le S. pectinatus n’est encore que cette plante, dont une exposition maritime a prolongé la durée,
et qu’elle a rendue plus ligneuse à la base.— L ’espèce a des pédoncules tantôt glabres, tantôt couverts
de poils glanduleux.
1091. Sonchus maritimus. L.
F ar . aquatilis N._Major ramosior. Folia latiora basi latè amplexicaulia margine subsinuata
sæpè sotùm denticulata. Capitula numerosa paulo minora.
S. aquatilis et verosimiliter S. crassifolius Pourret.
Ad fontes et rivulos regionis montanæ et alpin®, Sierra de Mijas supra Churriana,
Ronda a l TàjO, circà Alhama, Sierra N evada valies cii’cà Cortijo de Rosales e t San Ge-
ronimo. Alt. 20oo/-5ooo'. F l. æst.
Hab. species in maritimis regionis mediterraneæ, Galliâ occidentali et australi, Lu si-
tàniâ (Brot.), Hispanià, Italiâ (Ten. etGuss.), Græciâ (Sibth.), Africâ boreali (h. Fauché).
Variétés ad rivulos præcipuè montanôs, Pyrenæis oriëntalibus (Coder et Maille inhërb.
D C . ) regno V alentinô (h. D C!. )., et Granatensi.
dette variété, quoique assez remarquable par ses feuilles plus larges, ses tiges plus élevées et plus
rameuses, ses capitulès un péii'plus petits, ne me paraît point spécifiquement distincte du S. maritimus.
1092'. Sonchus ciliatus. Lam. DC. Prod.
S. oleraceus var. a et (3 L.
In cultis regionis calidæ et montanæ, circà Malaga ex c l. Hænseler. Vulg. Cerrajas.
Hab. in Europâ omni mediâ et australi, per lotum ferè orbem dein diffusus.
1093. Sonchus spinosus. DC. Prodr.
Proenanthes spinosa Forsk. — Lactuca spinosa Lam. Desf. — Chondrillafrutescens
Hispanica aculeata lutea Tourn. herb.
In collibus argillosis apricis regionis calidæ in regno Granatensi orientali, regio A l -
pujarras dicta circà Be rja, Ujijar, A d ra. Alt. 0-2000'. Fl. æstate.
Hab. in regione mediterraneâ australiori, Hispanià australi in regno M urcico (Lag.) et
Granatensi, Balearibus (Camb.), Africâ boreali (Desf. Brouss.) , Arabiâ (Bovè, Schimper)
, Persiâ (Aucher)', Canarids (Brouss;)..
Ce n’est point dans les-sables maritimes, comme cela est dit par erreur dans le Prodrome, mais
bien sur les pentes argilleuses et abruptes, que croit cette espèce.