
— - 4 a 6 —
E . albicans Lag. et Rodr. An. Scienc. Nat. Nov. 1802 (forma minima) non Scholt.
— E . Mertensii Lehm. Asper. n° 343, tab. 4 (forma pauciflora ferè monstrosa).
Radix perennis nigra crassitie digiti, edens caulem unicum rariùs 2 -3 et rosulas
stériles. Caulis simplex erectus pedalis etb ipedalis , etiam in speciminibus nanis 1-2
pollicaris, jam à rosulà radicali floriferus. Folia lanceolata aut Iïnearia obtusiuscula
margine subrevoluta, facie inferiori medio eostata, radicalia in rosulam densè congesta
1 -3 ppUices longa, latitudineà pollice dimidioad lineas 2-3 varianlia,cauIinaangustiora
ramis m ultô breviora, omnia utrinquè duplici pubescentiâ vestita alterà adpressissima
griseo-canâ Telulinâ altéra plus minùsve copiosâ è ciliis sparsis rigidis præcipuè mar—
ginalibus et subtùs nervo medio insidentibus constante. Rami axillares, nuriïerosi, sim-
plices, primùm scorpioidei subcapitali dein elongati 2 pollices longi et post antbesin pa-
tuli, thyrsum elegantissimum cylindrico-ovatum densum formantes. Flores unilatérales
bracteis lineari-subulatis plumosis calyce duplô brevioribus suffulti. Ca lyx ad basin
usquè in lacinias quinque lineari-subulatas açutas divisus, semipollicem longus, post
anthesin cum nucibus deciduus, pilis longis albis mollibus patulis ut bracteæ ramique
densè albo-plumosus. Corolla magnitudine eæ E . plantaginei, primum rubro-carnea et
secùs tubum 7-8 striis purpm’eis intensioribus percursa, dein post fæcundationem et
marcescens violacea, calyce duplô longior, bilabiata. Labium superius inferiori
multô prominentius bilobum lobis rotundalis, inferius trilobum lobis acutiusculis
intermedia paululùm minori. Filamenta rubra glabriuscula inæqualia, duo longiora
exserta sed labio superiori breviora. Antheræ cæruleæ. Stylus valdè exsertus parte inferiori
plumosus superiori bifidus. Nuces albidæ minimæ obtusiusculæ utrinquè cari-
natæ aliquandô ferè læves, aliquandô densè tuberculatæ.
In arenosis calcareis regionis modtanæ inferioris in regno Granatensi occidentali,
Sierra de M ija s , Sierra de la Nieve, colles inter Monda et Ojen, montes circà Ronda
et Grazalema, Sierra T ejed a, Sierra Nevada pars inferior circà Rosales et San Gerô-
nimo, montes ponè pagum Aljaca r c l. Hænseler. Alt. 2ooo-5ooo/. F l. Mai. Jùn.
Cette élégante espèce a déjà un peu le port des Echium à tige ligneuse de Madère et des Canaries.
Elle varie dans sa taille, la longueur de ses feuilles, l’abondance plus ou moins grande des
cils roides et durs qui garnissent les feuilles et les liges ; elle prend aussi un aspect différent selon
son âge j .ses rameaux sont d’abord courts et disposés en épis serrés, puis ils s’allongent et s’étalent.
Au milieu de toutes ces modifications, on reconnaît toujours celte espèce à la longueur de
ses lanières calicinales très-étroites, et couvertes, ainsi que les bractées, de longs poils mous et
blanchâtres. J’ai dû donner une nouvelle figure de celte espèce déjà représentée par Lelimann ,
mais d'après un mauvais échantillon anormal jadis envoyé par mon ami Hænseler à M. Mertens.
Expl. ta b. 1. Pars caulis aucta. i r p . Folium auctum et pili dupliçis generis. — 3. Corolla.
:*rrr 4* Eadem apertai
ONOSMA. L.
1 174 . Onosma echioides. L .
Ic. Sibth. FI. Grsec. tab. 172.
In aridis calcaveis regionis alpinee, Sierra Tejeda pars superior, Sierra Nevada
— 4 2 7 —
ad Dornajo, Trevenque. Alt. 5ooo's65oo'. Fl. Jun. Jul. — Vulg. in Sierra Tejeda
Escorzonera dictum.
Hab. in Galliâ australi, Helvetiâ et Germaniâ australi (fCoch), Italiâ omni, His-
paniâ, Græciæ insul. (d’Urv. in DC. h e rb .), Georgiâ Caucasicâ (Hohenack.), Africa
boreali (Desf.).
Ma plante a , comme celle de Suisse, des poils simples, des anthères glabres deux fois plus
longues que les filaments, mais elle est quelquefois plus hispide, plus rameuse, ce qui tient à a
différence du climat. Celle de Desfontaines Fl. Atl. est identique avec la mienne.
LITHOSPERMUM. L .
1 17 5 . L ithospermum Apulum. Vahl.
Ic. Sibth. F l. Græc. tab. i 58. ^.M y o sotis A p ula L .
In arenosis et ad culta regionis calidæ, circà Ronda, Almunecar, Malaga. Fl. vere.
Hab. in Europæ regione mediterraneâ omni à Galba australi, Asiâ minori (Auch.),
Africa boreali (Desf.). :
1176 . L ithospermum incrassatum. Guss.
Lithospermum arvense var. (3. Tenore.
In arenosis pinguibus et arvis regionis alpinæ, Sierra Tejeda ad cavos nivales, Sierra
de la Nieve pars superior Hænseler et Proion go , valles montis Sierra Nevada ad San
Gerànimo. Alt. 5ooo7-6ooo'. F l. Jun. Jul.
Hab. in Hispaniâ, Galliâ australi in Delphinatûs et Galloprovinciæ montôsis (h. DC.),
Italiâ meridionali ^Ten.) et Siciliâ (Guss.), Dalmatiâ (Vivian.), Asiâ minori et Tauro
(Auch. !), Africâ boreali (Bové). Vidi etiam è P . B. spei a Cl. Drege relatum sed ibi pro-
babiliter intrôductum.
Celte espèce èncore mal observée , et qu’on retrouvera probablement dans toute la région méditerranéenne,
ressemble beaucoup au L . arvense et eu diffère par ses fleurs bleues, ses
feuilles plus étroites, et surtout par ses pédoncules qui s’incrasseut d une manière remarquable
à la’ maturation des graines et sont alors pyriformes. Elle varie suivant l’exposition, ses tiges n ont
quelquefois que 2 à 5 pouces de hauteur, tandis que dans d’autres cas élles s elèvent a plus d un
pied et sont très-rameuses. Les L . tenuijlorwn L . ét L . niinimurnNLor'is Fl. Sard. sont aussi
très-distincts de cette .espèce.
1 17 7 . L ithospermum officinale. L .
In dumosis regionis montanæ superioris, circà Guejdr de la Sierra in valle fluvii
Xenil. Alt. cire. 4000'. Fl. æst. — V ulg. Mijo del sol.
Hab/in Europâ omni à Sueciâ meridionali (Wahl.) et Angliâ (Hoffm.) ad Græciam ,
Sibiriâ (Ledeb), America sept. (Green in herb. DC,). In regionibus australioribus
montanum.
' il i<