
cedentium paulo major, bilabiatus. Labium superius b reviter tridentatum dentibus acu-
tissimis, inferius æquilongum à basi bidentalum dentibus subulatis omnibus ciliatis. Co-
rollæ albæ extùs hirtæ è bracteis longé exsertæ calyce triplo longioris labium superius
breviter bifîdum inferius trilobum lobis rotundatis. Genilalia valdè exserla.
In aridis rupestribus regionis alpinæ, in monte Sierra de Gador supra Berja. Alt. 5ooo'-
6000'. F l. Jul. Aug,
Hab. in regno Granatensi orientali, Murcico propè Orihuela (Lag. inD C . herb.).
Celte espèce voisine encore du T. cephalolus et surtout de l’espèce précédente,,en est bien
distincte par ses capitules comparativement lâches, ses longues bractées elliptiques et blanchâtres,
d’une consistance délicate, ses corolles blanches, ses calices plus grands et plus longuement
pédicellés.
Pour compléter l’histoire de cette belle section des Thymus j je donne ci-après la diagnose d’une
dernière espèce originaire du Portugal, et je terminerai par un petit tableau synoptique pour aider
à la détermination des Pseudo-thymbra.
T hymus villosus. L.
T . suffruticosus erectus, ramis pubescentibus, foliis linearibus acicularibus longis marginesub-
revolutis rigidè et patulè ciliatis cælerùm glabris, superioribus basin versùs dentatis, capitulis
ovatis, bracteis ovatis calyces occultantibus subpurpurascenlibus profundè lobatis lobis acutis
intermedio longiori, calycis hirtuli labio superiori trifido, inferiori in duo dentes subulatos
usquè ad basin diviso, dentibus omnibus ciliatis, corollâ birlulâ dilutè violaceâ calyce duplb
longiore. •
Thymus villosus L. Link. et Hoffm. Fl. Portug. t. i 4- r - Brot. Phyt. Lus. t* 1x9 non
Sibth. — Thymum foliis capillaceis hirsutis capite magno Lusitanicum Tourn. herb.
Hab. in ericetis Lusitaniæ, Transtaganâ propè Ulissiponqm, Torres-Yedras, Obidos (Link.
Brot.,).
Celte plante est bien caractérisée par ses longues feuilles aciculaires et ciliées, par ses bractées
profondément et irrégulièrement divisées, quelquefois seulement trifides, plus souvent passant
par l’adjonction de dents latérales à la forme qui est représentée dans la Flore Portugaise. Le Th.
villosm Sibth. Fl. Græc. tab. 578 non L. T . lobalus N. est une espèce toute différente, du
groupe du T. angustijblius et qui a été confondue avec notre plante, parce que ses bractées sont
aüssi dentées. Le T. villosus paraît n’avoir été trouvé jusqu’ici qu’en Portugal. 11 y en a bien un
échantillon dans l’herbier DG. avec les mots in Oriente, mais c’est une erreur, attendu qu’il
est identique avec ceux de Vaillant et de Tournefort, et vient certainement de la même source.
Conspectus speciebum P seudothymbræ.
Bracteæ lobatæ............................................ ..................................... • • • T - L -
Bracteæ integræ.
Folia caulina ovato-lanceolala non revoluta.
Caules repentes, calycis labia æqualia, corolla calyce duplb
longior. ................................................................................ T7« Granatensis Boiss.
Caules erecti, calycis labia inæqualia superius vix dentatum,
corolla calyce duplb longior.................................... T. Broussonetii Boiss.
Folia caulina linearia.
Corollà calyce duplb longior.
Bracteæ glabrescentes basi et apice attenuatæ. . . . . T. cephalotus L.
Bracteæ densè ciliatæ apice solùm attenuatæ. . . . . T. cilia lus Btb.
Corolla longé exserta calyce triplb lo gior.
Bracteæ rigidæ nervosæ subcordalæ, corolla purpurea. T. longiflorus Boiss.
Bracteæ membranaceæ albidæ basi apice que attenuatæ
, corolla alba. ............................................... T . membranaceus Boiss.
SATUREIA. L .
l 3 l 8 . SàTUREIA MONTANA. L .
Ic. Sibth. Fl. Græc. tab. 543.
Var. prostrala N .— Caules tortuosi abbreviati valdè intricati apice subspinosi canes-
centes pauciflori. Flores paulo minores.
In siccis calcareis regionis alpinæ, Sierra Nevada supra rupes Dornajo, montes supra
pagum AlfdcarcX. Rambur. Alt. 65oo~700o'. F l. Julio.
Hab. species in Europâ australi omni à Galliâ australi, Germaniâ australi (Koch) ad
Rumeliam (Frivaldsk.), et Græciam (Sibth.), Africa boreali (Desf.).
Cette variété que j’ai aussi vue des montagnes de la Catalogne, est comme intermédiaire entre
la S. montana et la S. spihosa de Candie, Sibtb. Fl. Græc. tab. 545, et je croirais volontiers que
cette dernière doit encore rentrer dans la S. montana dont elle ne diffère que par ses rameaux
tout-à-fait épineux à l’extrémité, et ses fleurs encore plus petites.
18 19 . Sa tu r eia c u n e ifo l ia . Ten.
Var. obovata N.
S. obovata Lag. nov. Gen. n° a3g .— Satureia Valentina Tourn. herb.
Caules suffruticosi erecti pedales aul sesquipedales. Folia obovato-spathulata obtusis-
sima basi in petiolum attenuata carinata hispido scabra aut glabra et margine solùm
ciliata, punctis glandulosis creberrimè obsita, floralia brevissima. Verticillastri pluriflori
remoti in racemos longos virgatos dispositi. Calyces valdè glanduloso-punctati breviter
dentatihispido-scabri. Corollæ pallidè caimeæ tubus subexsertus, labium superius lon-
gius obtusum emarginatum, inferius trilobum lobis lateralibus plicato-canaliculatis intermedio
subemarginato.
In collibus calidissimis regionis calidæ et montanæ inferioris, Malaga in rupibus