I : I '1
f:
neata, superne subtruncata et in lacinias forma subinde-
fiuitas vage divisa, cystocarpiis minuti^ per totam fere
superficiem sparsis,
Hab. ad novam Zelandiam.
Habitu æque ac structura a Paoh. laciniata diversa. Frons multo
tenuior, chartæ arcte a d h æ r e n s .Stratum corticale quoque multo minus
evolutum, filis verticalibus multo brevioribus. Sphærosporæ magis
sparsæ rotundiores fere ellipsoideæ. Cystocarpia Generis.
6. ScH. coiiDATA (J . Ag. Act. Holm. 1849 p . 85) f r o n d e roseo
purpurea membranacea a stipite brevi cuneatim dilatata
iu laminam cordato-ovatam] subpalmato-lobatam,
margine ampio undulatam, cystocarpiis minutis per totam
superficiem sparsis. J. Ag. Sp. p . 176. Irid. ellip-
ücaKütz. tab. Phyc. Vol. X V I I . tab. 4?
In mediterraneo.
7. ScH. MINOR (J. Ag. Alg. med. p . 90) stipite brevi compresso
in frondem late cuneatam margine subcreiiulatam, cariio-
sam, purpuream denique irregulariter fissam expaiiso,
cystocarpiis partem superiorem frondis occupantibus. I.
Ag. Sp. p . 172. Zanard. Icon. Adriat. tab. LXII. Irid.
Montagnci P ory in Mont. Fl. Aly. p . 124 tab. 12?
Hostræ nullum specimen cbartæ adnatum vidi.
In mari mediterraneo et atlantico vicino.
In opúsculo (D ie meeresalgen der Ins. Sizil. et Pant. p . 17) Cel.
Langenheim quæstionem movit de differentia Sch. minoris et Sch.
Dubyi ; et aliata opinione tum Kützingii, turn ipsius, Euhymeniam Du-
byi, Iridæam Montagne! et Iridæam elliptioam, species Kützingianas,
cum mea Sóhiz. minore idénticas esse, nullis dubiis vacare credidit.
Quod meam speciem attinet, dixit me ipsum (Sp. Gen. et Ord. Alg.
p . 172) Schizymeniam minorem cum Iridæa minore Kützingii identicam
judicasse. Pace vero Cebi viri observare lic e t nostram speciem in
Alg. Médit, anno 1842 descriptam fuisse; Kiitzingium dein, anno 1849
Species Algarum scribentem, nostrum nomen suse plantæ adoptasse;
me dein 1852 hao auctoritate Synonymon Kiitzingianum sub mea specie
attulisse. Kiitzingium itaque, nec me, utramque plantam identicam
posuisse patet. In opere Langenheimii hodie confitetur Kiitzing se
nullum specimen nostræ plantæ vidisse; suam Irideam minorom evidentissime
a pianta Ardissonei (’’Schitz. Dubyi”) structura diversam
esse, et multo magis cum sua Eubymonia divisa (Kallymenia ronifor-
mis) convenire; contra, Schizym. Dubyi Ard. cum Euliym Dubyi Kiitz.
et cum Iridæa elliptica structura congruere; denique se ipsum Iridæam
elliptioam oum Irid. Dubyi? et oum Ir. Montagnei ut identioas adno-
tasse Ex hao expositione satis elucet Kützingium species structura
diversas ad idem Genus; species vero structura congruentes, immo et
ejus judioio identioas ad diversa genera retnlisse. Mihi autem, qui
jam ante multos annos structurae et fructus differentias fin Schizymenia,
Kallymenia, Iridæa et Cryptonemia exposui, hodie vitio vertitur
quod meam speciem obiter descripserim et de structura nihil omnino
dixerim !
Ad hanc synonymiæ extrioationem, quam dedit Kützing, dein cel.
Langenheim ipse addidit nostram Sch. minorem cum speciebus allatis
omnibus Kützingianis esse identicam, prætermissa diversitate struo-
turæ, quam Kùtzing in sua Irid minore exhibuerat. Kützing nimirum
structuram Irid. minoris cum Euh. divisa congruere dixit. Euhymenia
divisa vero, nisi nimium fallor, est species Kallymeniæ; nostra Sch.
minor habet structuram frondis et fructus Schizymeniæ. Quomodo
vero Kallymenia a Schizymenia differet, satis hodie constare credidis-
sem. Comparatis iconibus, quam post éditas Species Genera et Ordines
Algarum public! juris fecit Kützing, synonymiam specierum, de
quibus agi tur, hoc modo exponendam putavi:
Schizymenia minor I. Ag.
„ Dubyi I. Ag. = Euhymenia Dubyi Kütz. = Irid Montagnei
?
,, Cordata I. Ag. = ? Iridæa elliptica Kütz.
Kallymenia microphylla I. Ag. = Iridæa minor Kützing.
„ reniformis I. Ag. = Euhymenia divisa Kütz.
Schizymenia minor et Soh. Dubyi sunt species certe admodum
propinquæ, at me judice diversæ. Sch. minor est, sec. specimina
quæ vidi, planta minor at magis crassa et exsiccatione subcartilagi-
nea; forma frondis minus ambitu definita; fila interiora tenuiora vidi
quam in Sch. Dubyi, at multo numerosiora et magis farcta. Eandem
structuræ differentiam vidit Zanardini. Species igitur diversas esse,
licet characteres ægre exhibeantur, mihi vix dubium videtur.
8. S ch . D u by i (Chauv. mscr.) s t i p i t e b r e v i s s im o c o m p r e s s o i n
frondem obovatam margine undulatam gelatinoso-carno-
sam vinoso-purpuream, denique irregulariter fissam, cuneatim
expanse, cystocarpiis punctiformibus maculas informes
per partem superiorem occupantibus. J. Ag. Sp. p.
171. Halym. Dubyi Chauv. Kallym. Hubyi Harv. Phyc,
B rit tab. 123. (excl. syn.) Euìi. Dubyi Kiitz. tab. Phyc.
Voi. 17. tab. 80. Cbartæ fere semper adbæret.
In atlantico a Britannia ad Lusitaniam.
9. S ch . obovata (J. Ag. Sp. p. 175) fronde cocciiieo-purpurea
membranaceo-caruosa, a stipite plano cuneatim dilatata
fri!
■ I ::
‘É* Dil i
Í I