» ■;
i f
luloe majores, quæ simplici serie dispositæ intermedium stratum
ut in cæteris efficiunt, cinguntur adparatu minorum, fere
ut iu Callophyllide; in P . Hoolceri, quæ ad idem genus per-
tiueret, hic adparatus vix eonspicuus, nec in H. imhricata
admodum notabilis. In exsiccata cellulæ intermediæ majores
trauslucentes seriebus oblique adscendentibus dispositæ adparent.
Phylla spbærosporifera in JD. coriifolia uec admodum
a cæteris diversa: pagina folioli constat cellulis præguanti-
biis, duplici serie dispositis, quæ intermediis cellulis, bis locis
angustioribus, separantur, et corticalibus extrorsum teguntur.
Cellulæ prægnantes, e regione positæ, sphærosporas
triangule divisas continent. Coccidia in Cli. imbricata observavi.
Tectum pericarpii hemisphærici supra pa'ginam elevatili
et pluribus seriebus cellularum constat; ipsa placenta,
colore ut sæpe obtinet fere lutescens, cellula basali ramosa
constituitur, inferne plexu subaiiastomosante adnata, quasi
stipitata et depressa, sursum in ramos divisa; rami fere fruticulum
Griffitbsiæ cujusdam référant; fila gemmidiifera moniliformia
invicem libera, in articulis terminalibus gemmidia
evolventia. In fructibus itaque vix ulla a Delesseriis aliis
differentia; quæ adest in structura frondis vix ita speciebus
pluribus constans, ut species bas a reliquis typo diversas credere
liceat.
In plurimis speciebus costa adest propria, mediam frondem
percurrens, structura a parenchymate diversa. In iis
speciebus, quarum costa superne plus minus obsoleta et evanescens,
cellulæ costales tamen sæpius adsunt usque ad apicem
continuatæ (Hemiueura frondosa); in his speciebus totum
incrementum frondis longitudinale ab evolutione et sub-
divisione liarum cellularum pendere videtur. In aliis speciebus
(D. dicbotoma et aff.) neque cellula terminalis adest,
neque costa usque ad apicem continuata, sed cellulæ corticales
superiores omnes consimiles, et in suprema parte nulla
omnino adsunt costæ indicia. Infra apicem parum conspicuum
cellulæ superiores fere flabellatim dispositæ. Ubi, divisione
frondis nuper peracta, segmenta magis apiculata adsunt,
cellula terminalis propria vix conspiciatur. Species
ejusmodi structura insignes forsan æquo jure ad Nitophylla
transferre liceret.
In disyiositione specierum mutationes quasdam suscepi,
quod cbaracteres melius cogniti urgere mihi visi sunt. Fruc-
tificationis præcipua differentia in eo mild adparuit, quod
sori in nonnullis sparsi et quasi loco indefiniti, in plurimis vero
utroque latere costæ formati et ita quasi positione definiti observantur.
Qua quidem. nota Schizoneuræ ab aliis recedunt.
Ilis separatis præcipuas differentias turn in ramificationis norma,
tum in evolutione costæ et venarum quæsivi. In iis quarum
ramificatio prolificationibus e costa provenientibus pendei,
costa, plerumque firmior, superficialibus cellulis costam
investientibus a parenchymate diversis quoque abludit. In
aliis cellulæ superficiales costas obducentes vix hoc modo a
cellulis parencliymatis differunt: costæ iu bis sunt quasi immersæ,
nec venis superficialibus initio notatæ. Quibus vero
differentiis non nimium] insistere debui, quum in nonnullis
speciebus proximis differentia hoc respectu adsit. Sectiones
plurimas ita iustituere molitus sum, ut oculo fere nudo at
assueto facilius dignoscantur.
Secundum ramificationis normam Tribus specierum sequent!
modo facilius disponantur:
A. Frondes divisione ipsius laminæ ramosæ, ncmpe:
a. subvage laciniato-partitæ.
I. SCHIZONBUBA
ff divisione dichotoma dichotomo-subpinnatæ.
IL C e y p t o n e u ea .
III. P t e e id iü m . j
y. dentato-lacinicdoe, dentibus laciinisve excrescentibus pinnati-
fdæ aut subpinnatæ, nunc insuper phyllis prolifcantibus
decompositæ.
IV. S t en o g lq s süm .
V. H em in e u e a .
VI. P h y co d by s.
VII. O d o n to ph o ea .
!'■ ,
11