LXXX. D e sm ia J. Ag. Sp. p. 639. Bidr. Fl. Syst. p . 4.
Desmia Lyngb. mut. char, et limit. _
Frons compresso-anceps pinnatim decomposita, nunc snbcostata,
maximopere gelatinosa et subcartilaginea (iacillime dissoluta)
tribus fere stratis constituta: sipbone articulato
axem occupante; strate intermedio cellulis oblongo-rotundatis;
corticali cellulis minutis in fila abbreviata seriatis
constante. Cystocarpia in verrucis difformibus a
fronde erumpentibus evoluta, demum quasi intra pericarpium,
articulis ultimis filorum moniliformium radiantium
conflatum, nucleolos plures, columnis filorum sterilium
ad tectum pericarpicum excurrentibus separatos, foventia;
nucleoli supra pedicellum placentarem articulatum
oblongo-rotundati gemmidia plurima rotundata, sine
ordine conspicuo conglobata, quasi muco cohibita generantes.
Sphærosporæ . . ■
Cystocarpia, aitertis observationibus a me examinata, demum
hodie intelligere puto ; unde etiam de affinitate Generis
certius quid statuere licet. Frondes certis locis intumescentes,
in verrucis difformibus cystocarpia fovent. Verrucas dissectas
filis moniliformibus constitutas, et in hoc adparatu nemathecioso
núcleos plures nidulantes vidi. Demum hanc partem
inflato-verrucosam fere in pericarpium mutatam diceres ejusdem
fere structuræ, quam in tab. 199 Phycol. Australis Rliod.
Hypneoides pinxit Harvey. Pericarpium nimirum hoc stadio
adultiore tum pellicula exteriore tenui hyalina quasi cohibi-
tur, tum intra pelliculam strato cellularum moniliformium
tenuiori constat; hoc tectum pericarpii distenditur filis, a parte
basali verrucæ exeuntibus, inferne simpliciusculis, apice moniliformibus
dicliotomo-fasciculatis fastigiatisque, cellulis tei-
minalibus in membrana exteriore pericarpii desinentibus. Inter
fila bæc radiata, a basi ad tectum pericarpii excurrentia,
disponuntur nucleoli, intra pericarpium plurimi, oblongi, radiatim
dispositi, a cellulis majoribus basalibus egredientes, in
superiore parte gemmidia plurima, intra gelatinam cohibita,
fgventes. Gemmidia nucleolorum a cellulis paucioribus et
majoribus sensim subdivisis formari videntur; an prima initia
in vesicis coloratis uitentibus in fronde plurimis quærere liceat?
Quo adultiores nucleoli, eo densiores magisque adproximati,
in nucleum compositum demum quasi coalescentes.
Specimina Herbariorum, sæpius non admodum bene præparata,
facillime dissolvuntur, et ex bis dissectis structura fructus
non facile intelligitur. Nuperius specimina Ochtodis pauca,
melius constituta vidi, et ex bis demum idæam fructus mihi
claram reddere valui. Desmiæ fructibus dein comparatis eandem
omnino structuram in bis esse percepi. Kützing, qui in
ultimo suo opere (Tab. Bhyc. Vol. X V I I tab. 95) fructus
structuram non absimilem piiixit, núcleos antheridia constituere
suspicatus est. Nimium juvenilia cystocarpia observata
fuisse puto, matura cum illis Rliodophyllearum sat conveniunt.
Est in Desmia modus crescendi sat insignis. Iiicrescentes
nimirum apices sunt a pagina planiuscula incurvati; a margine
ramum générant, qui nunc ambitu fere definitus sæpe
obtusiusculus jam ab initio prodit, nunc hic quoque ulterius
increscens suo ordine incurvatili'. Apices increscentes et incurvati
sunt sæpe cellula terminali, diaphragmatibus horizon-
talibus subdivisa, instructi; apices, qui increscere desinunt
sæpe cellulis pluribus ex apice radiantibus instructi sunt;
nunc hi quoque cellula singula terminaiitur, quæ vero diaphragmatibus
alternantibus obliquis dividitur. Prout ramuli
plurimi increscere pergunt, aut alterni definiti manent, frons
oritur dichotomo-pinnata aut magis stricte pinnata. Species
bis rationibus diversas videre credidi.
Grunow (Nov. p . 84) omnes species Desmiæ unam eandemque
speciem proteam constituere putat. Characteribus
certe ægerrime definiuiitur. Vix autem earn ob causam ea
conjungenda, quæ revera oculis dissimilia adparent, præcipue
quum de fructibus et vitæ rationibus nos nibil fere scire agnoscere
decet.
* Fronde subdichotomo-pinnata, pinnis plurimis increscentibus
incurvatis acutis, cellula terminali diaphragmatibus hori-
sontalibus subdivisa.
1. D. Kilnebi (J. Ag. mscr.) fronde ex tereti compressa subdichotomo
pinnata, ramis majoribus subcorymbosis, pinnis
infimis brevioribus, mediis prolongatis, supremis brevioribus,
omnibus eximie patentibus fere filiformibus, pinnulis
23*
.il.\" ,■
\.i
W
;.. Í ji- r
r i : - ■