placentaribus reticulatim ambientibus invicem disjuncti,
singuli rotundati gemmidia pauciora rotundato-augulata
siue ordine conspicuo conglobata continentes. Sphoero-
rosporce corticali strato parum mutato immersæ, sparsæ
cruciatim divisæ.
Genus Callophyllidi forsan nimium propinquum, vix distat
iiisi majore evolutione strati cellulas interiores circum-
ambientis, fructibus^ue saltem in una specie, quam bene fructiferam
vidi, supra paginam elevatis, pericarpio omnino emerso
et carpo.stomio munito instructis. Qua quidem fructus cou-
forinatioiie evolutionis superiorem gradum prodit, quod in
Generibus limitandis principio uti consuevimus. In Callophyllidis
speciebus nuclei inter utramque paginam omnino immersi,
aut fructibus maturescentibus utrinque fere æque promi-
iiuli; núcleos clausos hucusque semper viderunt. Adsunt vero
ad Novam Zelandiam species nonnullæ, de quibus incertus
sum anne nuclei immersi carpostomio bine prominulo expel-
lantur. Quod quidem si rite observaverim, distinctiouem ge-
nericam Ectophoræ minus validam facilius quis putaret. —
Evolutione strati intercellularis multo magis peracta Ecto-
pliora inter Microcoeliam et Callophyllidem intermedia censeatur.
1. E c t . d e p r e s s a (J. Ag. mscr.) f r o n d i s p e l t a t im a f f ix æ d e c
u m b e n t i s c e n t r i f u g æ - i n c r e s c e n t i s p a r t e c e n t r a l i l a t i o r e
i n t e g r i u s e u l a a u t v a g e l a c i n i a t a , e x t e r i o r e i n l a c i n i a s e l o n g
a t a s e x t e n s a , l a c i n i i s i n t e r i o r i b u s l a t i o r i b u s l a t e l i n e a i 'i -
b u s c u n e a t i s q u e , e x t e r i o r i b u s l i n e a r i b u s s æ p e d e o r s u m
r e c u r v a t i s , m a r g i n i b u s o m n i u m i n æ q u a l i b u s d e n t a t i s c r i s
p a t i s a u t in p b y l l a n o v a p r o l i f i c a n t i b u s , c y s t o c a r p i i s p a g
i n a m s u p e r i o r e m o c c u p a n t i b u s p e r d i s c u m s p a r s i s p e r m
a g n i s r u g o s i s .
Hab. ad oras Novæ Zelandiæ: Berggren.
Frons 2—Spollicaris expansione, parte centrali sæpe indivisa pollicem
et quod superat ex-tensa, laciniis semipollicem aut infra sinus
usque pollicem latis, exterioribus sæpe multo angustioribus at lono-i-
oribus, nuno sesqui-bipollicaribus, suo ordine vage et parce divisis aut
simpliciusculis. Recens est crassiuscula carnosa, rigida at sublubrioa
recurva et crispa, atque sæpe ita fragilis, ut supra chartam manu ad-’
pressa facilius rumpatur. Paginæ evidenter diversæ; inferior hic illic
radicans, superior fructifera; a radicante parte centrifugali directione
increscere videtur, laciniis excrescentibus recurvatis suo ordine radicantibus
et novam jirolem generantibus. Margines denticulati
crispi et prolificantes, denticulis tum aliis corporibus, tum laciniis
vicinis concrescentes; quibus omnibus (laciniis recurvatis, crispis et
concrescentibus) fit ut specimina ægerrime bene exsiccantur; ex siccata
chartæ vix adhærent nisi forsan laciniis pullulantibus tenuioribus.
Cystocarpia permagna supra paginam emersa depresso-globosa,
superficie inæqualia subverrucosa-rugosa. Pericarpium constat stratis
duobus frondis; intra fila verticala strati corticalis cellulæ interiores
adsunt plurimæ at multo minores quam in sterili fronde, et introrsum
in stratum lilorum intereellularium admodum evolutum transeuntia.
Extra nucleum hæc fila stratum proprium densum efficiunt; ipse nucleus
ejusmodi filis plurimis evolutis formari videtur. Nucleoli rotundati
bis quoque filis separantur, iisque adfixa fila prægnantia adpareant.
Gemmidia in filis prægnantibus subfasciculatis et articulatis formari
videntur, subdivisione articulorum; demum sunt sine ordine conspicuo
conglobata. Sphærosporas sat elongatas, cruciatim in partes 4 oblongas
subdivisas, inter fila strati corticalis parum mutata, nidulantes
observavi. Ni fallor, hæc quoque in pagina superiore tantum proveniunt.
2 . E c t . d i c h o to m a (J. Ag. mscr.) f r o n d i s a p a r t e c e n t r a l i d e c
u m b e n t e a d s c e n d e n t i s l a c i n i i s p r o l o n g a t i s s u b r e g u l a r i t e r '
d i c h o t o m i s , a p i c e l a t i o r i b u s o b t u s i s s im e r o t u n d a t i s , m a r g
i n i b u s i n æ q u a l i b u s s u b u i i d a t o - c r i s p u l i s liic i l l i c c o n c r e s
c e n t i b u s , p r o c e s s u b u s m a r g i n a l i b u s a c u t i s n u l l i s a u t
s p a r s i s s im i s , f r u c t i b u s . . . .
Hab. ad oras Novæ Zelandiæ (Berggren!).
Hujus unicum specimen et fragmenta quædam coram habui, quæ
snbdivisione frondis a priore admodum diversa viderentur ; re vera autem
admodum propinqua. Frons in nostris dilutius rosea et substantia
magis gelatinosa, quare charte arctissime adhæret. Nostram ste rilem
tantum vidi.
In FL Novæ Zelandiæ p. 250, nomine Calloph. asperata, species
mihi ignota describitur, quæ forsan cum nostra conveniat. Harvey
de 'sua dixit laminam esse sæpe processibus ciliiformibus asperatam,
quod non bene in nostram quadrat. Cystocarpia præterea in C. asperata
disco frondis immersa observavit. An pianta Harveyana potius
cum Chrysymenia apiculifera conferatur.
a'd pag. 284 ut nova species Thylaiiocladiæ iiiseratur:
T h y s a n o c l a d i a C o l e n s o i (Prionitis Colensoi supra pag. 284).
Fragmentum capsuliferum hujus speciei demum videre contigit,
quod suspiciones supra allatas de affinitate plantæ dubiæ corroborare
44*