Genus, admodum insigne, jam suboluit Harvey. Licet
liabitu et conformatione sori ducente, novam speciem nomine
Nitophylli descripserit, tamen nucleum cystocarpii diversum
et Rbodymeniaceis congruentem suspicatus est; sectiones vero
nuclei factas sibi uon omnino claras fuisse confessus est.
Mibi plantam examinanti suspiciones Harveyanæ omni respectu
veræ adparuerunt. Plautula ita mihi novum præbet
exemplum, quanta sit vis cystocarpiorum in affinitate Floridearum
judicanda. Hoc loco habitus, structura froudis et
conformatio sori Nitophyïlum iudicant; cystocarpii vero nucleus
Rhodymeiiiaceam. Me tameu haud fugit, quanto sit
argumento hæc plautula iis, qui statuunt vilem quandam esse
vim cystocarpiorum iu affinitate judicanda. Sed de bis alio
loco forsau uberius dicendum est.
1. A b e . o e b i c ü l a e i s J. Ay. mscr. Nitophyïlum suhorbiculare
Harv. FI, Nov. Zel. p. 242. J. Ag. supra p . 472.
Hab. in Carpophyllo maschalocarpo parasitica ad oras
Novæ Zelandiæ (Berggren!).
Specimen Harveyanum non vidi; de identitate nostræ tamen dubia
mihi nulla manent.
pag. 332 adde:
R h o d y m e n i a M i l l a e d e t i i Mont. Reunion pag. 9 tab. X X V .
fig- 3.
ad pag. 334:
E p y m e n i a ? H a ly m b n io id e s (J. Ag. mscr.) fronde supra stipitem
brevem iu laminam permagnam cuneato-subreni-
formem, superne a peripheria in lacinias pauciores profunde
incisam, omnino ecostatam expansa, spbærosporifera
per totam paginam pbyllis minutis plurimis, supra
stipitem evidentem cuneatis apiceque dilatato rotundatis,
utraque pagina demum fructiferis instructa.- «i.
Hab. ad Orford Tasmaniæ D:na Meredith!
Frons forsan demum longitudine et latitudine usque pedalis, nostra
8—11 pollicaris, stipite cuneato brevi vix semiuncialf'adfixa, ambitu
latissime cuneata, demum fere subreniformis, juvenilis supra stipitem
evidentem cuneata integriuseula, margine peripherico rotundato,
adulta in lacinias paucas late lineares aut subcuneatas secta, marginibus
integriusculis. Tota frons (saltem in statu fructífero) pbyllis minutis
plurimis ab atraque pagina pullulantibus, ita densis ut spatia nuda
ipsis phylhs parum majora restent, instructa est, disco tamen supra
stipitem integriusculo majori sterili. Pbylla lineam aut sesquilineam
VIX superant longitudine, ipsa evidenter stipitata, stipite in frondem
cuneatam aut obcordatam sensim dilatato. In his phyllis sphærosporæ
evolutæ, intra marginem sterilem utramque paginam occupantes, den-
smsimæ, intra stratum corticale paulispsr magis evolutum, limbo latiore
hyalino cinctum, sine ordine conspicuo nidulantes, sphæricæ
cruciatim divisæ.
Frons a superficie sub microscopio observata monstrat cellulas interiores
inæqualiter oblongas; dissecta duobus stratis constituta adparet:
cellulæ interiores majores oblongæ nnnc in appendicem productæ
subclavatæ, sæpe granuloso contentu farctæ, duabus saltem seriebus
at sine ordine conspicuo dispositæ, subcontiguæ; corticales
multo minores endochromate colorato, per 2—3 series superpositæ,
interiores paulo majores, exterioribus, sensim minoribus vix verticalibus,
neo in fila conjunctis. lu phyllis fertilibus cellulæ strati iute r iores
minores, forma vero et contentu cæterum vix diversæ, et fere
æque contiguæ. Stratum corticale magis evolutum, intra gelatinam
sphærosporas magnitudine insignes dispositas, interjectis paucis cellulis
sterilibus verticaliter elongatis fere clavatis, vix fila formantibus.
^ Est hæc species inter multa alia exemplum algas, revera admodum
diversas, sub eadem forma exteriore sæpe obvenire. De Halym. Kallymenioide
supra scribens de Algis quibusdam externe simillimis mentionem
feci, qnibus externa facie ducente Ep. Halymenioides proxima,
si non identica, videretur. Dissectæ vero structuram monstrant di-
versissimam, ita ut de summa diversitate harum plantarum nemo sane
dubitet. His vero positis restât de affinitate Ep, Halymenioides judicare;
ignotis cystocarpiis vanum, me judice, est de hao disserere.
Ob structuram et sphærosporas in phyllis obvenientes ad Epymeniam
retuli, a qua vero statim dignoscatur defectu costæ. An cum Epyme-
nia variolosa genus sui juris demum constitueret.*
ad pag. 348:
P lo c am ium b i s e e e a tu m Hichie on Algce collected at the Cape-
verde-Islands.
pag. 360 ut sectionem propriam Generis efficiens, inseratur:
R h o d o p h y l l i s e r o s a [J. Ag. mscr.) rigidiuscula linearis inferne
latior, sursum sensim attenuata, fronde dichotoma demum
subpinnata, segmentis lateralibus abbreviatis, juvenilibus
dentiformibus, adultioribus simplicibus obtusis aut sensim
subtruucato-bideiitatis, demumque præcipue deorsum laciniatis,
cystocarpiis sessilibus extra marginem prominulis