S í
Formæ L. Forsteri sæpe in Cymodooea vivunt. Quid sit L.
Harv. Syn. Phyc. austr. ignoro. L . fasciculata K ü tz. Tab. Phyc. Vol.
X V tah. 46. forma L. Forsteri ex icone videretur.
3. L. AEEiNis (Sond. in ScM. et Mohl. Bot. Zeit. 184.5 p. 55)
fuscescens, fronde tereti filiformi quoquoversum decomposito
ramosa, ramulis basi attenuatis dicbotomis patentibus
iu ramo alternis subfastigiatis, fructiferis . . . . J.
Ag. Sp. p. 744.
Hab. ad Novam Hollandiam occidentalem.
Specimen Sonderianum, quod vidi, colore et substantia magis cornea
a L. Forsteri potissimum differt. Qualis a Kützing (Tah. Phyc.
Vol. X V tah. 45) depingitur, rami secus lineam mediam incrassati viderentur,
quod tameu nequáquam in specimine Sonderiano appareant.
Quæ a Ilarvey in Alg. Austr. exs. ut dubia L. affinis distributa fuit
a L. Forsteri vix ullo respectu differt. Ex ora novæ Hollandiæ occidentali
specimina liabeo Laurenciæ, quæ ad L. affinem potissimum
ducerem. Substantia in bis æque cartilaginea et color exsiccatæ car-
neo-fuscescens. Rami plurimi subsecundatim dicbotomi, sed baud raro
quoque rami majores ita adproximati ut fere regulariter oppositi adpareant;
quod revera tam sæpe obvenit ut vix fortuito ita dispositi
censeantur. Quod vero bis potissimum cliaractéristioum mihi videtur
est radix supra lapillos crustaceo-scutata, qualis in Cordylecladia Harveyana,
quæ comparata ramulis longioribus distinguatur, descriptione
vero facile confunderetur. Si hæc specimina ad L. affinem vere pertineant,
species rupicola et radice scutata insignis a L. Forsteri, quæ
quantum vidi semper parasitiea cresoit, adparatum fibrosum radica-
lem evolvens, bene distincta adpareat. Sonder L. adfini radioem cal-
losam tribuit, at vim hujus oharacteris ita parum protulit ut facillime
nullius momenti crederetur. Apices ramulorum in nostris delapsi;
ex paucis præsentibus simplioiusouli et clavati adpareant, sphærosporis
Laurenciæ instructi. Nec itaque ex bis speciminibus speciem ramulis
fertilibus difformibus exspectarem.
4. L. GEACILIS (Hook, et Harv. in Harv. Ner. austr. p . 84)
froude elata filiformi setacea flexuosa pinnatim ramosissima,
ramis alternis longis virgatis simplicibus iterumve
ramosis, ramulis liorizontalibus alternis secundisve brevibus
elongatisve c}dindricis capitatis. J. Ag. Sp. p . 746.
Ad Novam Zelandiam.
Sec specimina, quæ vidi, omnia zoophytis incrustata, species videtur
L. Forsteri proxima. Habitu paulisper diversa. Tautum stori-
lis observata.
5. L. IMPLICATA (J. Ag. S p .p . 745) rosea membranacea, fronde
tereti filiformi subpinnatim ramosa, ramis vagis quoquoversum
exeuntibus patentissimis subalternis, supremis in
rachide elongata patentibus, fertili subconformi, ramis
sphærosporas gerentibus clavato-truncatis, keramidiis infra
apices ramulorum sessilibus sursum porrectis ovatis.
Harv. Ner. Bor. Americ. tab. 18 D.
Hab. ad Americæ calidioris oras atlánticas.
Quæ nomine L. Cervicornis describitur et pingitur Harv. Ner.
S o r. Am. p . 73 et tah. X V I I I C. L. implicatæ proxima videtur, at
keramidiis latioribus quam longis diversa; bæc vero mihi nullo specimine
cognita.
Fronde fe rtili difformi ramulis subpinnatim provenientibus
adparenter pinnata.
6. L. HETBEOCLADA (Harv. in Trans. Ir. Acad. Voi. 22 p.
544) purpurea carnoso-membranacea, fronde tereti filiformi
dichotomo-ramosa, ramis vagis quoquoversum exeuntibus
ramulosis, ramulis adscendentibus simpliciusculis
subclavatis alternis aut subsecundis, fertili subdifformi
ramulis lateralibus secus partem superiorem alterne et
pinnatim provenientibus, spbærosporas ferentibus multifi-
dis fastigiatis, keramidiis in ramulis simpliciusculis infra
ayiicem lateraliter egredientibus rotundato-ovatis. Harv.
Phyc. austr. tab. 148!
Hab. ad Novam Hollandiam australem et occidentalem.
L . arhuscula (Sond. Alg. Preiss. p . 30, J. Ag. Sp. p . 769) mihi
hucusque species dubia manet. Specimen originale, mihi benevole
communicatum, plantam minorem sistit, pinnis in rachide fortiere
suboppositis, ramulisque stei’ilibus subcylindraceis, colore in nostra
fuscescente. Madefactum specimen evidentius monstrat speciem esse
L. heterooladæ proximam, et vix nisi magnitudine diversam. Ejusmodi
plantam inter lapillos conohasque cresoentem ex littore occidentali
Novæ Hollandiæ quoque habui, colore carneo L. Forsteri instructam.
Ramulis magis vage exeuntibus ab bac differunt quæ nomine L.
heterooladæ var. a Harvey sub n;o 235 disti’ibuta fuerunt specimina.
Plantam itaque primariam Sonderi L. heterocladæ varietatem minorem
considero. Kiitzing sub nomine L. arbusculæ majorem plantam
depinxit (Tah. Phyc. Voi. X V tah. 72) quæ pinnis nimium regulariter
decussatim oppositis insuper diversa videtur. Utrum hæo sit L. he-
teroclada Harveyana, an. L. Tasmanica dubito. L. arbuscula Harv.
Alg. austr. exs. n:o 233 mibi potius pianta e sectione L. papillosæ,
ramis in rachide pyramidatis, majoribus suboppositis, supremis in racbide
supereminente papillæformibus ; specimina vero omnia mibi non
omnino congruentia adparuerunt.