r i
■Jl
Ili*'
LXXXI. O c h t o d e s J. Ag. in Bidr. Florid. System, p . 5.
Sphcerococci sp. in J. Ag. Sp.
Frons cylindracea dichotoma aut vage ramosa maximopere
gelatinosa et subcartilagiiiea (facillime dissoluta) ; juvenilis
subtubuïosa, filis moniliformibus verticalibus ab axili
siplione provenientibus constituta; adultior intus cellulosa
farcta, tribus fere stratis constituta: axili siphone cincto
minoribus arcuatim inter cellulas strati medii rotundatas
laxe coliærentes excurrentibus, corticalibus filis moniliformibus
brevioribus. Cystocarpia in verrucis sæpe aggregatis
a fronde erumpentibus evoluta, demum quasi
intra pericarpium, articulis ultimis filorum moniliformium
radiantium conflatum, nucleolos plures, columnis filorum
sterilium ad tectum pericarpicum excurrentibus separatos
foventia; nucleoli supra pedicellum placentarem articulatum
oblongo-rotundati, gemmidia plurima, rotundata sine
ordine conspicuo conglobata, quasi muco cohibita generantes.
Sphærosporæ . . . .
Fronde juvenili dissecta siphonem articulatum axilem vidi,
filis corticalibus moniliformibus fastigiatis laxe circumdatum.
Frons hoc modo quasi tubulosa sensim solidescit, articulis
filorum interioribus in cellulas magis rotundatas intumescentibus,
aliis filis sparsissimis inter cellulas vacua implentes ex-
•currentibus et Callophyllidis in modum circumdantibus. Strati
corticalis fila moniliformia in adultiore fronde minus conspicua,
articulis magis cellulas seriatas æmulantibus. Adulta
frons hoc modo cellulosa adparet et farcta, sed facillime dissoluta.
Fructus omnino ejusdem naturæ vidi ac eos quos
in Desmia descripsi ; verrucæ autem minores, dense aggregatæ,
demum plures, ut videtur, confluentes.
Species duas, fructu mihi ignoto, ad calcem Spbærococci
generis in Sp. Alg. disposui, supposita unius cum Cliondrococco
filiformi Kiitz. identitate. Postea suam speciem icone data in
Tab. Phyc. Voi. X V I I tab. 95 illustravit Kiitzing, addita
analysi structuræ, quæ in illam baud bene quadrat, quam
jam 1852 nostræ tribueram. Speciem Kützingianam itaque
diversam considerare debui.
1. OCHT. FILIPOBMIS (J. Ag. Sp. p . 644) fronde teretiuscula
filiformi subdichotomo-ramosa corymboso-fastigiata, ramis
erecto-patentibus, terminalibus 2—^3furcatis obtusiusculis.
Sph. filiformis J. Ag. Sp. p. 644 (excl. syn.?) Acanthococcus
adelphinus Mont. in Ann. Se. Nat. (sec. notam
ili spec, a Crouan misso).
variat.: cekvicoenis ramulis magis patentibus, terminalibus
subdivaricatis rigidiusculis.
In mari antillarum (St. Barthélémy, Guadeloupe, Marti-
tinique).
Quo loco in Ann. Sc. Nat. suam speciem desoripserit Montagne,
frustra quæsivi. Fructus Generis descriptos in var. aliata vidi.
2. OcHT. Capensis (J. Ag. Sp. p . 645) fronde tereti filiformi
subdichotomo-ramosa, ramis lateralibus densissime corymbosis,
ramulis dichotomis subdivaricato-patentibus, terminalibus
furcatis acutis.
Ad Caput b. Spei.
LXXXII. EüTHORA J. Ag. Alg. Liebm. (reform.) Alg.
p . 383.
Frons membranacea plana subdichotomo-pinnata, cellulis interioribus
oblongis, ambientibus demum filis subreticula-
tim conjunctis, corticalibus coloratis fere simplici serie
dispositis, contexta. Cystocarpia juxta marginem inflata,
intra pericarpium cellulis extrorsum verticalibus, introrsum
concentricis, carpostomii loco fere omnibus radiatis
laxioribus demum secedentibus, conflatum, nucleum subcompositum
foventia; nucleoli circa placentam centralem
radiatim dispositi, columnis filorum sterilium intercept!,
obovato-rotundati gemmidia plurima rotundato-angulata
sine ordine conspicuo conglobata, et quasi muco cohibita
foventes. Sphærosporæ apicibus incrassatis immersæ,
cruciatim divisæ.
Stictopliyllum et Cladhymeniam Gunnii, quas utpote sphærosporis
cruciatim divisis præditas ad Euthoram in Sp. Alg.
retuleram, ad Rhodophyllidem referendas esse, hodie satis
I