id ì 4 . 1 !
■î'..
SERIES VI. CORYIVOSPERMEÆ.
J. Ag. 8p. Alg. Vol. I I . 1. p . X.
Cystocarpii filis gemmidiiferis sæjiissime a placenta basali
fasciculatim radiantibus, invicem liberis, rarissime siugulis,
in articulo terminali clavato-obovato gemmidia siugula
pyriformia evolventibus. Nuclei aut nudi ramellisve cincti,
sæpissime intra pericarpium externum (keramiclium) carpostomio
terminali pertusum recepti, nunc (in ordinibus forsau
dubiæ affinitatis) intra spougiolas supra frondem effusas iie-
mathecioideas nidulantes, aut intra pericarpium sphæricum
clausum inclusi.
In ordinibus typicis Seriei structura nuclei eximie congruens;
constat fasciculis singulis aut subdivisis filorum prægnantium,
quorum in articulis supremis clavato-dilatatis gemmidia
singula couformia generantur. Filorum pars sterilis
est abbreviata, aut admodum elongata, et plus minus ramosa.
Fasciculi in longe plurimis intra pericarpium proprium,
transformatione ramuli sæpe ortum, ovato-urceolatum et carpostomio
regulari terminali pertusum, keramidium dictum,
recipiuntur; in Wrangelieis nuclei nudi aut tautum coma ra-
mellorum muniti; quin immo in infimis fila gemmidiifera in
nucleum baud conjunguntur, sed singula sparsa nuda aut
ramellis sùbtransmutatis cincta proveniunt. In Spongiocarpeis
et Lomentarieis tum dispositione nucleorum, tum ipsorum
structura differentiæ adsunt, quibus dubium adpareat an Corynospermeis
bene adnumerantur. Nec vero melius ad alias
series isti ordines referantur. Polyidem ad viciniam Furcel-
lariæ revocare, structura cystocarpiorum, omni respectu diversa,
vetare mihi videtur. Forsan potius cum Rhabdonia et
Solieria Geuus congruere censeatur. Spougiolas peculiari evolutione
ortas, fere ut nemathecia in multis Florideis evolutione
magis peracta fìlorum corticalium oriuntur, considerare
liceret; ipsos núcleos nucleolis Rhabdoniæ respondentes, dispositione
vero diversos; placenta vero in Polydie solidescit, cellulis
minoribus arctius conjunctis constituta, et -ipsa gemmidia
fere sessilia dicere opportet, quod cum filis gemmidiiferis articulatis
Rhabdoniæ minus bene convenit. Polyidem denique
cum Naccaria quoque comparare liceret: Spougiolas Polyidis
cum ramulis Naccariæ, fructiferis, peculiari evolutione ramellosis,
quodammodo analogas forsan quis crederet. Fila gemmidiifera
ad articulum terminalem clavatum reducta in utroque
Genere adsunt. Gemmidia autem singula in Naccaria,
in nucleum ant nucleolos conjuncta in Polyide — fere eadem
differentia qua Monospora et Wrangelia distant. Lomenta-
rieas multo respectu Champieas taifgere vix denegare licet.
Lomentarieæ vero quoad formam et dispositionem gemmidiorum,
a Champieis recedunt; et nuclei ipsi Lomentariæ cum
nucleolis Polyidis ante alias congruentes mibi adparuerunt,
licet dispositione admodum diversi. An denique Monospora,
Naccaria, Polyides et Lomentariæ subseriem propriam quau-
,dam indicarent?
His omnibus magnopere mihi dubiis Spongiocarpeas et
Lomentarieas inter Corynospermeas retinere malui, quam inter
alias series, locis æque incertis, nova conjectura, recipere.
Familiæ itaque Corynospermearum mihi sunt:
Ordo XIX. WRANGELIEÆ fronde articulata nuda aut
corticata et axi articulato percursa; filis gemmidiiferis
singulis sparsis, sæpissime plurimis in nucleum, nudum
aut tantum coma rameìlorum cinctum, conjunctis, invicem
liberis, in articulo terminali clavato gemmidia singula
generantibus.
Ordo XX. SPONGIOCARPEÆ fronde continua; cystocarpiis
in spongiolis externis nematheciosis plurimis provenientibus;
nucleis inter fila spongiolæ nidulantibus rotundatis
nudis; filis gemmidiiferis obconicis abbreviatis arc-
■S