Jüih
iKil
|{
i;
:: :J
LXXI. G l o io sa c c io n iia rv . Phyc. austr. tah. L X X X I I I .
Frons subcaulescens caule brevissimo vesicam amplam ob-
loiigam sustinente; cellulis interioribus maximis mox ruptis,
exterioribus minoribus rotundato-angulatis; corticalibus
minutis in fila verticalia intra mucum ambientem
conjunctis. Cystocarpia frondi subimmersa, nucleum depressum
lobatum foventia; nucleus intra pericarpicum
tectum nudiusculus piano basali impositus, placentaribus
filis intra lobos vix conspicuis ; lobi prægnantes obconici,
supra stipitem tenuiorem gemmidia plurima rotundato-
oblonga aut subangulata, sine ordine conspicuo conglobata
et quasi muco cobibita foventes. Sphærosporæ inter
fila verticalia sparsæ cruciatim divisæ.
Quale Genus a Harvey institutum fuit, taie hoc loco limitatum
retinui. Cystocarpiorum structuram, qualem ipsô
vidi, charactere allato indicare molitus sum. Spbærosporas,
Harveyo ignotas, in specimine a R. Gunn misso observavi.
Genus omni respectu Chrysymeniæ proximum mihi adparuit,
et hodie spbærosporis consimilibus cognitis in Gloio-
saccio, et cystocarpiis subimmersis in specie Chrysymeniæ obvenientibus
cbaracter distinctionis vix adest. In Gloiosaccio
vero me nullum carpostomium vidisse, agnoscere decet.
Habitum diversum quod attinet, afferre placet plantam
ad oras Novæ Zelandiæ obvenire minorem, bi-tripollicarem,
fronde supra stipitem brevem obovato-pyriformi subinflata at
sæpe quasi collapsa, nunc quoque fere omnino plana. Hujus
itaque habitus fere Gloiosaccii. Specimina, quæ coram
liabui, ita quam maxime gelatinosa, ut aqua immersa fere
mox dissolvantur. Structuram in bis vidi Chrysymeniæ et
cystocarpia supra planum frondis hemispbærice inflata, pericarpio
et carpostomio Chrysymeniæ instructa. Cystocarpia
hæc in plurimis nostris effoeta; nunc vero nucleum Cbrysy-
meniæ videre credidi. Frons sæpius vix digitum minorem
latitudine æquat, nunc duplo latior. Si hæc, ut putarem,
novam speciem Chrysymeniæ (Ghr. saccata J. Ag. mscr.) constituât,
limites inter Gloiosaccion et Clirysymeniam adbuc obsoletiores
fieri, patet. Speciei allatæ plurima specimina sim-
plicia, alia, nisi forsan hæc essent diversæ speciei, fronde
Gloiosaccion.
parce dichotoma aut prolificationibus a fronde provenientibus
quasi subdivisa. In liis sphærosporas cruciatim divisas iu
maculis subnematheciose evolutis nidulantes observavi.
A Sacciophora, cujus forma frondis externa cum Gloiosaccio
quoque convenit, structura nuclei cystocarpiorum longius
recedit Genus Harveyanum. Inquirendum vero restât an
sectio ilia Erythrocolon, quam Chylocladiæ, fructu mibi adhuc
ignoto, adnumeravi, Gloiosaccio propinquior esset.
Quæ quidem omnia non iiisi fructibus cognitis specierum
dubiarum, et limitibus affiuium Generum probe comparatis,
certius dijudicandum. Interea nomenclaturam Harveyanam
pressis pedibns secutus sum.
1. Gl. Beownii (Harv. Phyc. austr. tah. 83) frondis vesicula
amplissima et facile collabente obovato-oblonga. Halosaccion
Hydrophora et Hal. firmum Harv. in Alg. austr.
exsicc. n:is 419 et 420.
Hab. ad Novam Hollandiam occidentalem et australem;
ad Tasmaniam.
Colore variat a roseo in purpureum aut livido-pallidum.
LXXII. Chrysymenia J. Ag. Alg. med.; Sp. A lg .p . 209.
Frons nunc solidescens plana laciniata, nunc teretiuscula compressa
aut inflata, nuuc inferne caulescens ramentis ve-
siculosis ; cellulis interioribus rotundato-angulatis magnis,
exterioribus minoribus, corticalibus minutis fere in fila
verticalia intra mucum ambientem conjunctis; filis sparsissimis
tubum internum nuuc permeaiitibus. Cystocarp
ia intra pericarpium liemispbæricum, carpostomio regulari
apertum, cellulis extrorsum radiantibus introrsum
subconcentricis contextum, nucleum rotundatum simplicem
foventia; nucleus intra pericarpium nudiusculus,
plano basali impositus, lobis prægnantibus pluribus coalescentibus
constitutus, gemmidia plurima rotuiidato-ob-
longa, sine ordine conspicuo conglobata et quasi muco
cobibita, fovens. Sphærosporæ in strato corticali immersæ,
sparsæ cruciatim divisæ.
Nucleus cystocarpii ad typum Rhodymeniæ confectus videtur.
Inter basem planam et foriiicatum pericarpii tectum
l'ir