■ f f
Ài
| y i
sunt nuclei globosi, sæpius singuli, raro subcompositi, ramentis globosis
immersi, a placenta centrali — tu b i centralis parte aut ramo placentari
- fila gemmidiifera quoquoversum cmittentes. Ipsum nucleum
fihs intercedentibus sterilibus subdivisum in hac specie non vidi.
Nucleus globosus circumcirca cingitur filis strati interioris ; et inter
hæc fila easdem cellulas rotundatas, endochromate vivide colorato
atque sæpe in 4 partes subdiviso foetas vidi, quas quoque in aliis speciebus
Erythroclonii et Areschougiæ quandoquidem præsentes observavi.
Fila gemmidiifera suut in inferiore sua parte articulata et invicem
sublibera dichotomo-fastigiata; in superiore parte articuli ellipsoidei
gemmidia fovent irregularius conjuncta et gelatina cohibita.
Nucleum e.xterne cingit stratum corticale filis verticalibus sat bene
evolutis articulatis et arctius eoncretis, interioribus articulis crassioribus,
exterioribus tenuioribus. Nostra errore quodam inter specimina
Trigeiiiæ australis a Harvey distribiita,,quasi hujus formam fructiferam
constitueret.
Alia pianta, cum qua nostra habitu non parum convenit, est Rliab-
donia globifera. Ilæc est pianta crassior, exsiccatione magis fusco-
purpurea, ramis quoque ad apices constrictis, at articulis brevioribus
instructa, unde ramenta fiunt densiora. Ramenta in Rhabd. globifera
sua longitudine diametrum caulis, iu quo insident, fere duplo siipe-
rant; in Erythr. pyrifero æquant aut parum superant; sunt quoque
magis globosa, præcipue in fructifera, supra stipitem eximie attenua-
tum. Structura denique in utraque pianta diversa.
Quum in Eryth. pyrifero tota pianta quasi ramentis verticaliter
superpositis componitur, ramos juniores quasi strictura articulatos go-
reiis, et ramenta lateralia ab incrassata parte articulorum proveniunt,
sequitur ut ramenta lateralia circa certam partem articulorum caulis
evoluta, in fasciculos invicem distantes collecta normaliter obvenirent.
Ita quoque in speciminibus bene evolutis nostræ plantæ adsunt; sed
in aliis, quorum ramenta aut magis irregulariter proveniunt, aut plurimis
delapsis sparsiora oocurrunt, dispositio fasciculata minus conspicua
fit. Hinc hoc charactere non nimium insistere ausus sum; in
icone Harveyana ejusmodi dispositionis nulla sunt indicia. Harveyum
vero, qui suam plantam sibi diutius cognitam dixit, et plura specimina
e diversis locis vidit, totam allatam conformationem prætermississe
— si eadem in sua pianta adfuisset — credere vix lieet.
^ Denique afferre decet Harveyum suæ radioem sub-bulbosam attribuisse.
In nostra — cujus tamen plurima specimina sine radice vidi
— plura specimina a crusta expansa radicali proveniunt, ima basi parum
crassiora et cylindracea dicenda.
LXIl. A r e s ch o u g ia Harv. in Trans. Ir. Acad. Voi. X X I I
p . 554. Phyc. austr. tah. X I I I .
irons tubulosa, teretiuscula aut anceps, continua, deorsum
liuiic caulescens et solida, ramis ramulisve tubulosis ; tubo
lilis articulatis ramosis et anastomosantibus, ab_ axili si-
plioue crassiore egredientibus, percurso ; periplierico strato
cellulis interioribus rotuiidato-augulatis exterioribusque
minoribus, nunc in fila verticalia evolutis, constituto.
Cystocarpia iutra periphericum stratum plus miuus prominens
suspensa, carpostomio demum aperta, nucleum compositum,
strato circumnucleari cinctum, foventia; nucleoli
, circa axilem tubum placentarem radiatim. dispositi, columnis
filorum sterilium a placenta ad stratum circum-
nucleare extensis sejuncti, filis gemmidiiferis, inferne suh-
dichotomis articulatis, superne clavatis constituti; gemmidia
in articulis superioribus incrassatis subdivisioiie articuli
orta, plura vage conglobata, rotundato-angulata.
Sphærosporæ strato corticali immersæ, sparsæ oblongæ
zonatim divisæ.
De Generica congruentia Areschougiæ et Erythroclonii,
jam supra, de'Erythroclonio loquens, meam attuli opinionem.
Vix aliter differunt quam species aliorum Generum habitu
diversæ. Ad Arescbougiam, contra, species nonnullas retulerunt,
habitu simillimas, nec structura admodum diversas,
quas ad Stenocladiæ Genus, cystocarpiis omnino externis,
aliam quoque structuram offerentibus dignoscendum, retuli.
* Fronde teretiuscula quoquoversum ramosa, cystocarpiis in
fronde circumcirca nodoso-intumescente immersis.
1. Ae . dumosa (Harv. Phyc. austr. tab. 282) minuta, fronde
teretiuscula quoquoversum ramosa, superne subcorymbosa,
inferne ramulosa, ramis majoribus patentibus, inferiori-
bus abruptis ramulisque patentissimis, basi vix constrictis,
obtusis, fructibus . . . . Areschougia ? dumosa Harv.
l. c. Hæc 2—Spollicaris, exsiccatione cornea.
Nov. Hollandia australis.
2. Aß. CONGESTA (J . Ag. Bidr. Fl. Syst. p . 26) elatior caulescens
sursum sensim tenuior, fronde teretiuscula quoquoversum
ramosa superne subcorymbosa, inferne ramulis
minoribus subseriatis obsita, ramis majoribus erecto-
patentibus basi vix attenuatis, ramulis patentioribus, uli
r il!