** Coccidiis in ramorum inferiore parte unilateraliter nodosa
provenientibus, sæpe pluribus seriatis.
3. D. ACicuDABE (J. Ag. mscr.) fronde minuta compressa, simpliciuscula
aut parce vage ramosa, ramis patentissimis
divergentibus sub-arcuatim plus minus recurvis, subulatis,
cystocarpiis in ramorum inferiore parte unilateraliter
nodosa provenientibus, sæpe pluribus adproximatis, sphærosporiferis
ramis . . . .
Hab. ad oras Novæ Zelandiæ, Berggren!
Frons minuta vix pollicaris altitudine, ad lapides calcáreos in limite
maris crescens, adspectu Gigartinæ acicularis minoris, at multo
minus composita, nunc simpliciuscula adsoendens, nunc ramosa, ramis
eximie divergentibus et sæpe subarcuatim recurvis, hoc modo cæspites
laxiores formantibus. Apices subulati compressi. Cystocarpia ad
ramorum inferiorem partem unilateraliter prominula, diametro dimidiam
crassitiem frondis fere æquantia. Dissecta frons, evidenter compressa,
stratis tribus constituta: intimo filis longitudinalibus, frondis
partem mediam tubulosam laxius percurrentibus, articulatis ramosisque
; intermedio cellulis rotundato-angulatis arctius coalescentibus per
series 3—4 dispositis, exterioribus minoribus et in fila verticalia moniliformia
fasciculato-ramosa strati corticalis abeuntibus. Cystocarpia
a margine frondis compressæ emergentia, carpostomio terminali conspicuo
perforata; pericarpii tectum superius filis magis prolongatis
eximie radiantibus strati corticalis componitur; inter hæc fila, apice
leviter conniventia, canalis carpostomii pervius sat eonspicuus ; in inferiore
parte pericarpium interius cellulis strati intermedii constat;
placenta depresso-hemisphærica filis strati centralis densioribus anastomosantibus
e st contexta; a superiore parte placentæ fila gemmidiifera
versus apicem e t latera cystocarpii radiantia cernuntur. In nostris
sunt adhuc juvenilia, at ni fallor jam formam clavatam produnt.
4. D. piLiFOBME (Sond. in Bot. Zeit. l. c. p . 56) fronde ultra
setacea elongata dichotomo-fastigiata stricta, apicibus
erectis, coccidiis in ramorum inferiore parte unilateraliter
nodosa provenientibus, sæpe pluribus distanter seriatis,
sphærosporiferis ramis clavatis elongatis diametro multiplo
longioribus. J. Ag. Sp. p . 634. Cystocl. fUforme
Kütz. tab. Phyc. Vol. X V I I I tab. 18.
Nov. Holland, occidentalis.
Species Generis mihi dubia.
5. D. PUECELLATÜM (Mont. pug. pl. Yem. n:o 12) fronde carti-
lagineo-gelatinosa filiformi gracili repetite dichotoma fastigiata
spitliamæa, apicibus furcatis, conceptaculis . . .
Plocaria furcellata Mont. I. c. Syll. p . 413. Kütz. tab.
Phyc. Vol. X I X tab. 73. Pier. Montagnei Grun. lidsch.
Alg. p . 21.
Hab. in mari rubro.
Grácil, furcellata Harv. habet structuram Gracilariæ; in Pl. furcellata
Mont. axis oocupatur tenui fascículo filorum longitudinalium,
ut in Dicranematis speciebus propriis. Sterilis planta ægre a D. filiformi
characteribus distinguatur. Fructibus ignotis tamen incertum
manet an revera Dicranematis species sit. In opuscule de Algis Fid-
schiensium Grunow dicit se sphærosporas zonatim divisas vidisse;
ex qua observatione deduoere vult Plooariam furcellatam Mont. cum
Sarconemate furcellato Zan. identicam esse. Zanardini (pl. mar. rubr.
p . 58) utramque plantam seorsim enumerat, adjecta observatione, ex
qua colligere licet eum Plocar. furcellatam Montagn. observasse.
Dior, furcellatum (Hoolc. et Harv. Fl. Tasm. p . 313) est Dicurellæ
concinnæ proxima, si non omnino identica.
Species mihi ignota.
D i c e , s e t a c e u m Sond. Alg. trop, austr. p. 26. Grun. Fidsch.
Alg. p . e nova Hollandia calidiore.
CV1Í. HeriNGIA j . Ag. Alg. med. p . 68. Sp. Alg. p . 637.
Frons membranaceo-cartilaginea teretmscula aut compressa
immerse costata, triplici strato constituta; costa a tubo
centrali singulo, longius articulato, constante; strato intermedio
cellulis oblongis, versus superficiem brevioribus;
peripherico verticalibus minutis in fila moniliformia subseriatis.
Coccidia infra apicem segmentorum inflata sub-
mucronata, iutra pericarpium cellulosum, demum carpostomio
apertum, nucleum subsimplicem foventia; placenta
elevata, filis pluribus a tubo centrali provenientibus articulatis
et anastomosantibus contexta, sterilibus filis cum
pericarpio juncta, a vertice et lateribus fila gemmidiifera,
ima basi fasciculata, dein tota invicem libera subsimplicia
supra stipitem tenuem articulatum clavata, in articulo
terminali gemmidia obovato-oblonga, demum rotundata
foventia. Sphærosporæ in apicibus segmentorum circumcirca
dense stipatæ, oblongæ, zonatim divisæ. (Harv. Her.
austr. tab. 50).