I f f i i
th / h
i ill .Effii
254 Dumontiaceæ. Nizzophlæa. j Nizzophlæa. Dumontiaceæ. 255
m
di-trichotomos, demum in fila brevia moniliformia dense
stipata, stratum corticale formantia, abeuntes, emittente.
Cystocarpia frondi immersa, plura sæpe adproximata, solutione
partis (Jemum liberata, nucleum transformatione
lili moniliformis brevissime articulati curvati ortum foventia;
nucleus filis plurimis a centrali plexu quoquoversum
radiantibus, fasciculatis ramosis articulatis, demum
invicem subliberis et gemmidia majuscula oblonga in articulis
subsingula foventibus, constitutus. Sphærosporæ___
De affinitate Generis, lioc loco sub novo nomine descripti,
diu equidem dubitavi. Suadente enim maturo nucleo planta
aut yVrescbougieis — ob placentam centralem quoquoversum
fila gemmidiifera emittentem — aut Spbærococcoideis — ob
fila gemmidiifera articulata demum invicem sublibera et in
articulis ut videtur gemmidia singula generantia, — referenda
videretur. ïameii ueutris pertinere, fere potius crederem.
Si enim ipso formationis modo' nuclei majorem vim addere
placeat, genus potissimum Dumontiaceis affine censeatur. Adsunt
uimirum in frondis cajjsuliferæ ramis nondum maturis
hic illic. sparsa fila ilia admodum insignia, curvata et brevissimis
articulis constituta, quorum transformatione nuclei in
Dumontiaceis oriuntur. lu Nizzoplilæa liæc fila revera minus
conspicua sensim incrassata, apice nunc omnino recurvata, in
articulos quosdam majusculos, pauciores, seusim subdistantes
at anastomosibus cohæreutes mutantur. Cellulæ hoc modo
lormatæ placentarem adparatum nuclei maturi, cellulis majusculis,
colorato aut grumoso contentu impletis, anastomosibus
conjunctis constitutum, efficiunt. Sub stadio juvenili cellulæ
istæ sensim subdivisæ quasi ramos emittunt, cellulis minoribus
articulatim divisis constitutos; articuli suo ordine
subdivisi, in cellulas plures iterum divisas abeunt. Fasciculi
minuti a singulis articulis cellularum placentarium hoc modo
procedentes, quoquoversum radiantes, sensim prolongantur et
in fila fasciculata nuclei maturi mutantur.
Eodem fere modo in aliis Dumontiaceis núcleos formari.
videre credidi. Sed in aliis fila gemmidiifera minus prolongata,
nec ita quoquoversum radiantia. Matura gemmidia has
forsan ob rationes, minus invicem distincta, et ob mutuam
pressionem vario modo angulata, gelatina evidentiore quoque
cohibita videntur. Nuclei maturi Nizzophlææ dispositione
filorum circa placentam centralem Arescbougiam, forma filorum
Spbærococcoideas fere referunt, dum Dumontiaceæ reli-
quæ fere babent núcleos Cryptonemearum. Si alia genera
hoc respectu cum Nizzophlæa congruentia olim detegerenfur,
tribuna proprium Dumontiaceis proximum forsan potissimum
constituant. Interea Nizzophlæam Cryptosipbouiæ proximam
disposui.
Jam antea dubia protuli de identitate Generum, quæ a
Harvey et Montagne nomine Dasyphlææ designata fuerunt.
Ex verbis Harveyi non liquet eum specimen plantæ Montagnei
comparasse. In ultimo opere confessus est characterem Generis
primitus datum, pubescentia microscopica frondis fere
tantum fundatum, ad Genus recognoscendum sufficere. Ejusmodi
pubescentiam tamen etiam in aliis Florideis occurrere
hodie cognitum est; equidem eandem in Mychodeæ specie vidi,
quæ cum Dasyphlæa Montagnei tantam offert similitudinem
ut dubitandum mihi videatur amie potius liæc cum Genere
Montagnei conveniret.
Quæ cum ita siiit, mibi iterum iterumque structuram
plantæ Harveyanæ cum descriptione et iconibus, quas plantæ
Montagnei dederunt Montagne et Kiitzing, comparanti demum
fere omnino certum adparuit has plantas revera esse diversorum
Generum species, et liac convictione fretus Harveyanum
Genus sub proprio nomine introduxi. Has diversitates utriusque
Generis video:
In Dasyphlæa Harveyi tubus axilis adest, a quo fila omnia
frondem constituentia velut rami exeunt; in Dasyphlæa
Montagnei hujus tubi axilis nullam omnino mentionem fecit
Montagne, neque in analysibus a Montagne et Kützing datis
conspiciatur; si revera adfuisset, vix assumere licet omnino
ab utroque prætermissum fuisse. Iu Dasyphlæa Harveyi tota
frons filis componitur; bis filis peripheriam versus densioribus,
frons fit tubulosa intra stratum corticale filis moniliformibus
compositum. In Dasyphlæa Montagnei frons tubulosa quasi
tribus stratis componitur: intra tubum adsunt fila admodum
tenuia longitudinaliter excurrentia; tubus cingitur strato cellularum
concrescentium, quæ diametro multo majores stratum
I (