Bi
l ì
m
- ¥ ,i
S"-
548 G e l id i e æ . Gelidium.
4. G. C a u l a ô a n t h e ü m (J. Ag. mscr.) fronde filiformi teretiuscula
2—Spirinata, pinnis a basi pinnulatis, supremis
infra racliidem supereminentem sensim brevioribus, mediis
elongatis decompositis, inferioribus abbreviatis simpliciusculis
aut demum subfasciculato-pinnulatis fructiferis,
cystocarpiis lancoideis longius acuminatis, pinnulis
sphærosporiferis obtusioribus oblongatis.
Hab. ad oras Novæ Zelandiæ Berggren!
Magnitudine plantæ et forma pinnularum aliquid habet Gigartinæ
Chapmanni, ramificationis vero norma Gelidium prodit, et magnitudinem
multo minorem si excipias a quibusdam formis G. australis parum
differre videretur. Structura vero examinata, ab omnibus Geli-
diis mihi cognitis diversa adparuit. Frons nimirum aquam avidius
imbibens in medio subtubuïosa, licet tubus sit filis numerosioribus
oocupatus; hæc fila adproximata tamen paulisper distantia et invicem
anastomosibus juncta, adparenter fere inarticulata et hyphas fere æmu-
lantia, transverse secta circules minutos referentia. Sectione transversali
per inferiorem partem frondis duota, circuii hi quasi fasciculatim
conjuncti : intercedentibus nempe filis oblique excurrentibus fila
longitudinalia quasi fasciculatim colliguntur. Fila oblique excurrentia
ejusdem cæterum formæ, fere inarticulata adparent. Stratum exterius
constat cellulis brevioribus concretis, extimis endochromate colorato
instructis subverticaliter seriatis. Diclinidia a pinnis pinnulisque inferioribus
abbreviatis et ob rachides contractas subfasciculatim pinnatis
formata, in media pinnula intumescentia, forma sublancoidea, stipite
tenuiore suffulta et in acumen producta, nunc pinneila laterali
binisve instructa. Dissecta monstrant structuram Gelidii. Fila sterilia
quæ a placenta media ad fornicatum pericarpii tectum excurrunt,
sunt basi simpliciuscula et longioribus articulis constituta; dein ra-
moso-anastomosantia et in fila moniliformia dichotoma, laxius quoque
disposita, abeunt; hæc sensim densius ramosa et magis adproximata
fila verticalia strati corticalis efficiunt. Ut frons sterilis filis laxioribus
contexta, ita quoque pericarpium filis laxioribus concretum,
structuram aliorum Gelidiorum bene explicat. In aliis speciminibus
apices incrassatos pinnularum sphærosporiferos vidi, sphærosporasque
cruciatim divisas.
III. G e l id iu m fronde ancipite decomposito-pinnata, f l i s interioribus
densissime farcta.
* Pinnis ipsis demum fertilibus.
5. G. RIGIDUM (Vahl in NaturJi. Selsk. Shr. V. 2. p. 46) fronde
ancipite fusco-livida, apicibus sphacellatis, tri-quadri-pin-
nata, pinnulis teretiusculis elongato-subulatis, fertilibus
Gelidium. G e l id i e æ .
simplicibus clavæformibus infra apicem sphacellatum
spbærosporas foventibus. J. Ag. Sp. p . 468. Fuc.
Vahl l. c. Fuc. spiniformis Lam. diss. tab. 36 f g . 8 et
4. Fchinocaul. spinellum et Fcli. ramelliferum Kütz. tah.
Phyc. Vol. X r i I I tab. 38 et 39.
In oceano calidiori atlantico. Indico et pacifico.
6. G. CORNEUM (Huds. Angl. p . 585) fronde ancipite, teretiuscula
aut plana, purpurascente, 3—4dri-pinnata, pinnulis
a basi angustiori dilatatis linearibus integerrimis acutiusculis
aut sæpius obtusis, fertilibus simplicibus clavatis
obovatisve spbærosporas plurimas foventibus, diclinidiis
brevissime submucronatis. J. Ag. Sp. p . 469. Grev. Alg.
Brit. tab. X V . Harv. Phyc. Brit. tab. 53. Kütz. tab.
Bhyc. Vol. X V I I I tab. 50 et 51. Fucus corneus Huds.
Turn. Hist. tab. 257.
Variat.;
a. fronde erectiuscula ancipite vel plana, regulariter distiche
■ pinnata, pinnulis obtusis, sphærosporis in pinnula clavata
nidulantibus.
/?. P r i s t o i d e s fronde erectiuscula latiori, ancipite vel plana,
disticbe pinnata, pinnulis acutiusculis, sphærosporis in
pinnula clavata nidulantibus.
y. H y s t r i x frondium ramis teretiusculis, undique pinnatis,
pinnis simpliciusculis, acutis.
ê . a c u l e a t a fronde disticbe pinnata, pinnulis divaricatis subulatis.
i . c æ s p it o s a fronde pygmæa decumbente radicante, ramis erectiusculis
complanatis parce pinnatis, spbærosporis in pinnula
clavato-obovata nidulantibus. Fuc. pusillus StacJch.
Turn. Hist. tab. 108. Chondr. pusilla Grev. Crypt. I l ,
tab. 79. Tue. clavatus Lam. diss. tab. 22 f g . 1—2.
Hab. in oceano atlantico, indico et pacifico.
Planta sæpe plurimis descripta varietatibus, quarum multas subdiversis
nominibus apud Kützing l. c. depictas videas. Cfr. quoque
Ardissone Flor. Ital. II . 1. tab. I I I . fig. 1—15.
7. G. p iL iciNUM (Bory. Coqu. p . 162) f r o n d e a b a s i t e r e t i u s c
u l a t r i - q i i a d r i - p i n n a t a s u p e r n e a n c i p i t e , p i n n u l i s a b a s i
■ k