phyllis prolificantibus simpliciusculis oblongo-linearibus
basi in stipitem tenuem contractis, nuuc subcuueatis,
margine fimbriatis, fimbriis anguste linearibus acuminatis
sparsius dentatis, sua longitudine latitudinem ipsa-
riim multiplo superantibus, cystocarpiis in fimbria subsingulis.
Callophyllis Hombroniana Hooh. et Harv. in Fl.
antarct, tab. 72 fig. 2. (non Montagne) J. Ag. in Alg.
Chat. InsuJ.
Hab. ad Novam Zelandiam et Ins. Chatam, in aliis Algis
sæpius parasitica.
Cum Call. Hombroniana Mont., cujus specimina júniora, tamen capsulifera!
sistere consideravit Harvey, baud confundenda. Speciminibus
plurimis utriusque visis, species omnino diversas puto. C. callible-
pbaroides habitu fere Callibleph. ciliatam refert; C. Hombroniana multo
magis Call. Lamberti!, at omnino plana! Caveas ne nostram cum simillima
Rhodoph. acanthocarpa aut cum Cladhymenia oblongifolia
confundas.
10. C. H om bron iana (Mont, prodr Fol. Sud. p . 3) fronde plana
angustiori, decomposito-dichotoma et segmentis pinnatim
dispositis pinnisque a margiiie excrescentibus decomposito
pinnata, rachidibus basi vix angustatis linearibus
planis per totam longitudinem a margine fimbriatis, fim-
briis decompositis dense dentatis laciniatisque, laciniis
subcuneatis apice dentatis, sua longitudine latitudinem
ipsarum bis aut ter superantibus, cystocarpiis in lacinia
subsingulis. Mont. Voy. Poi. Sud. tab I.fig. 2. Kütz. tab.
Phyc. Vol. X V I I tab. 89.
Hab. ad Novam Zelandiam (Berggren!).
Antecedenti multo major magisque decomposita, omnino diversa
species! Frondes in rupibus et stipitibus Zoophytarum crescere videntur,
nuno pedales et ultra, rachidibus 2—3 lineas latis. Aut se g mentis
dichotome divisis, sensim in latus dejectis, aut fimbriis in pinnas
excrescentibus pluries decomposita, rachidibus et segmentorum et
pinnarum ad basem vix conspicue attenuatis, dum in C. calliblepharoide,
ut prolifioationum norma est, phylla omnia sunt ad basem iu stipitem
tenuem contracta. Fimbriæ multo magis compositæ sunt fere corym-
boso-flabellatæ aut iterum pinnatæ; júniores ad basem eximie oontra-
ctæ simpliciusculæ et cuneatæ, apice plus minus laciniatæ, adultiores
decompositæ. Cystocarpia in laciniis fimbriarum fere singula, structura
generis. Sphærosporæ quoque in fimbriis incrassatis sitæ, inter
fila strati exterioris verticalia subprolongata densius nidulantes, cruciatim
divisæ. ‘
Call, erosa Hook, et Harv. cystocarpiis, margini immersis diversa
videatur. In opere vero laudato nulla cystocarpiorum analysis! In
formis C. îlombronianæ obtinet ut tubercula adsint, qualia in aliis
Florideis vidi, forsan demum decidua novam plantulam generatura;
hæc aliquando marginalia oocurrunt. An hoc modo interpretata C.
erosa esset forma C. Ilombronianæ? Si præterea contra Harveyum
conjecturæ locus e sset duas diversas plantas in icone Fl. Novæ Zelandiæ
confusas fuisse, crederem sane F ig. 1 (cum analysibus fig. 3
et 4) ad C. Hombronianam Mont, pertinere, cui ita simillima ut quibus
dignosceretur vix videam; Fig. 2, quæ plantam capsuliferam re-
ferret, non tantum apicibus erosis a fig. 1 abludens, sed etiam cystocarpiis
extra marginem eminentibus globosis, Rhodophyllidem potius
indicantibus, omnino diversam plantam spectare suspicarer. Cystocarpiorum
nullam analysin dedit Harvey, quæ oontrarium probaret.
In favorem ejusmodi suspicionis afferre licet Harveyum veram C. Hombronianam
Montagnei cum alia specie (C. calliblepharoide) identicam
credidisse; hoc errore inductum specimina veræ C. Hombronianæ ut
novam speciem (C. erosam) exhibuisse; eum denique cystocarpiis non
microscopice examinatis fructus subsimilis plantæ ad C. erosam retu-
,lisse. Ipse Rhodophyllidis speciem capsuliferam e Nova Zelandia coram
habeo', quæ in Iconis Harveyanæ fig. 2. haud maie quadrat; nostra
autem certe est sp. Rhodophyllis, et structura frondis et fructu
suadente. Hæc omnia dixisse placet, quum C. Hombronianæ Mont,
plurima specimina, sterilia sphærosporifera et capsulifera, viderim,
nullum autem C. erosæ, qualem hanc speciem inte llexit Harvey. Sit
tamen ut Cal. erosa quædam sensu Harveyano exstat, mihi ignota,
quare suo loco hanc enumeravi.
V. Fronde ancipite plana angustiori di-polychotoma segmentisque
lateralibus subpinnatim decomposita, cystocarpiis
sparsis frondi subimmersis aut sæpius ex una pagina
prominentibus demum intra pericarpium fere emersum
fertilibus. Species fere Sphærococcum Grev. referentes.
11. C. L a m b e e t ii (Turn. Hist. tab. 237) fronde ancipite plaua
angustiore dichotoma, rarius ramis pluribus adproximatis
polychotoma, segmentisque excrescentibus marginalibus
subpimiatim decomposita, dentibusque brevioribus
secus marginem sparse dentata, segmentis terminalibus
subconformibus angustioribus aut vix conspicue dilatatis
demum divisis, ramis exteriore latere duplicato-dentatis,
cystocarpiis subemersis infra apices pinnarum singulis
aut paucis sæpius lacinia angustioribus. J. Ag. Sp. p . 300.
Had. ad Novam Hollandiam australem et occidentalem.
17, i:’
tI ' e" i
II 1
.1 li
Il i!