planatis laiiceoliitü-liuearibus, in apicem supereminentem
sæpe filiformem obtusiusculum lateraliter verrucosum plerumque
productis, pinnis pinnulisque conformibus, appeu-
dicilms marginalibus fructiferis parce ramosis, spliæro-
sporiferis subclavatis, ’’keramidiis elliptico-oblongis.” Ilarv.
Ner. austr. p. 87 tah. X X X I I I .
llab. ad oras Novæ Zelandiæ; ad Bay of Islands: Berggren
!
Specimen authenticum nullum vidi. Sin de specie ex descriptione
ot mone n te judieo, est pianta ad oras N. Zelandiæ haud infrequens,
mter alias Florideas sæpe intricata et appendicibus filiformibus verrucosis
adhærens, fragilissima et colore facilius in sordide fuscescentem
abeunte. A plexu fibroso frondes singulæ eminent, sæpius 2 - 4 polli-
cares, basi filifoimies, mox planæ et sensim in' latitudinem lineæ aut
2—3 hnearnm dilatatæ, a margine pinnis conformibus decompositæ,
in apices teretiusculos obtusos, illic verrucosos, sæpe productæ. Pini
nnlæ ill frondium parte planata sensim proveniunt, stériles conformes,
fertiles teretiusculæ parum ramosæ, infra apicem obtusum zoiiam brevem
sphærosporis onustam gerentes. Sectione transversa sphærosporæ
plures, sæpe in orbem circa cellulam quandam tenuiorfem centralem
dispositæ videntur, in cellulis infra-corticalibus evolutæ, sphæricæ et
triangule divisæ. — Sectione facta sterilis frondis, media pars leviter
incrassata adpaiæt, et secus haiic partem incrassatam cellulæ rotundatæ
nuno plurimæ, m parenchymate sparsæ, dispositæ adsunt fluido
limpido quasi oleo repletæ. Ejusmodi cellula, in media fronde sita,
Haiwey deceptus fuit, nervum transverse sectum putans, quem quoque
in icone delineavit.
2. C l. o b l o n g i f o l ia (Hoolc. et Harv. Aly. Nov. Zel. n:o 70)
frondibus supra fibras ramosas radicales elevatis, yiinna-
tim decompositis, racbide pimiisque planis lanceolatis oblongisve
apice conformibus obtusis, pinnis majoribus ap-
pendicibusqiie minoribus secus margines vage alternantibus,
fimbriis fructiferis plus minus ramosis, spliærospo-
riferis subcuneatis, keramidiis ovatis. Harv. F l Nov Zel
p. 325 tah. C X I I I
Hab ad Novam Zelandiam; Lyall! Berggren! ad ins. Chatam
: Travers !
Frons in nostris 6—8 pollicaris plana membranacea, pinnatim plus
minus composita, pinnis majoribus .3—Ipollices longis et semipollicem
nunc latitudine superantibus, basi attenuatis, junioribus subspatliula-
tis apice eximie obtusis, adultioribus magis oblongo-linearibus. Præter
pinnas a margine vage exeuntes fimbriæ adsunt, in sterili pauciores,
in fertili plurimæ, totum marginem demum phyllis densissimis
occupatum monstrantes. Fimbriæ 2—3 lineas longæ, plus minus compo
site et simpliciusculæ m ix te , simplices subcuneato-lineares, furcatæ
subpinnatæ aut subdigitate, segmentis sublinearibus instructæ; sphærosporæ
in his infra apices paucæ ita magnæ ut nudo oculo fere conspiciantur,
infra stratum corticale quasi in cameris majoribus nidulantes.
Keramidia in phyllis (ut mihi adparuit brevioribus) lateralia
et a segmento transformata, magna ovata. Pericarpium a cellulis corticalibus
frondis, (interioris strati in nostra non bene reviviscente
fere nihil vidi) areolatæ, fere per series oblique adscendentes dispos
i t i , formatum; gemmidia magna pyriformia pedicellis elongatis adfixa
vidi.
Specimina ex Ins. Chatam, cum Plarveyano depioto eximie congruentia
descripsi. Quæ ex Nova Zelandia rcportavit Berggren sunt
multo lætius colorata et tenuiora, pinnarum forma magis lineari-lan-
ceolata. Utrum formam juvenilem an speciem propriam constituant
dubito. Licet hujus haud pauca specimina viderim, hæo non ita completa
ut de iis judicium certum ferre liceat.
CLXV. A s p a r a g o p s is Mont.; J. Ag. S p .p . 774.
Frons filiformis superne penicillato-ramosa, ramulis pinnatim
decompositis subarticulato-cellulosis inferue mox corticatis,
caule ramisque majoribus cellulosis subtubulosis, filo
axili angusto articulato et ramoso tubum interiorem percurrente,
ramosque tenuissimos inter cellulas strati intermedii
oblongas pluriseriatas emittente, cellulis corticalibus
minutis rotundato-angulatis. Keramidia a ramulo
transformata pedicellata, iutra pericarpium subpyriforme,
carpostomio pertusum, nucleum rotundatum densum foveutia;
fila gemmidiifera densissima a placenta basali
egredientia, admodum decomposita, in articulis terminalibus
gemmidia minuta obovato-clavata foventia. Sphærosporæ
. . . .
Qualem structuram frondis et Keramidiorum in specie
atlantica et mediterranea 1. c. descripsi, talem fere iu speciebus
Australasicis postea determinatis quoque vidi. De
stauctura strati interioris pericaryiii forsan quædam dubia
sint; utpote mihi non omnino perspicuum utrum fila ramoso-
anastomosaiitia, a me descripta, spatia vacua an cellulas pro-
prias angulatas ambeant.