ií !U
Or h» XVIII. SOLIERIËÆ.
Algæ inarticulatæ, tubulosæ et filis percursæ, aut magis
farctæ et tubo axili aut strato medullari instructæ. Cystocarpia
frondi immersa aut intra pericarpium subproprium excepta,
nucleum subcompositum continentia; placenta in nucleo centralis,
sæpius filis ad plexum nucleum circumcirca ambientem
excurrentibus suspensa, filis coalitis constituta; nucleoli circa
placentam radiatim dispositi, columnis filorum sterilium sæpe
intercepti, fasciculis subfastigiatis filorum prægnantium formati;
fila gemmidiifera extrorsum radiantia, invicem libera
articulata ramulosa, in articulis terminalibus ramulorum gemmidia
singula clavato-pyriformia generantia. Sphærosporæ
cruciatim aut sæpius zonatim divisæ.
Solierieæ characteribus e structura et dispositione organorum
cystocarpii petitis inter plures ordines quodammodo
intermediæ adpareant. Quoad dispositionem nempe cum Areschougieis
insignem offerunt aualogiam — nucleo nempe composito,
placenta centrali et filis gemmidiiferis circumcirca evolutis
et peripheriam versus radiantibus. Sunt vero in Solierieis
fila gemmidiifera invicem libera, et in articulis terminalibus
ramulorum gemmidia singula pyriformia generantia; in
Areschougieis fila gemmidiifera, gelatina cohibita, in articulis
superioribus gemmidia plura conglobata, quasi in muco sine
ordine nidulantia, et mutua pressione rotundato-angulata fovent.
Quoad structuram filorum prægnantium formam et formationem
gemmidiorum Solierieæ aut in vicinia Chondriearum disponendæ,
aut Gelidieis et Chætangieis adproximandæ videantur.
Revera ab his ultimis nulla essentiali nota fila gemmidiifera
Solierieæ. 577
differre mihi adparuerunt; sunt in inferiore parte sæpius magis
elongata, evidentius articulata et ah articulis ramulosa,
ramulis gemmidiiferis. Ramuli terminales demum fasciculato-
fastigiati sunt in Solierieis plerumque longiores, ita transitum
ad Corynospermeas parantes. Placeiitatione et dispositionis
norma filorum prægnantium a Gelidieis, velut ab ordinibus
Corynosp'ermearum, facilius distinguantur Solierieæ.
Sin hodie, structura ordinum diversorum sat bene cognita,
Solierieæ inter plures ordines quodammodo intermediæ
censeantur, haud mirandum si antea, dum structuram nohis
minus perspicuam habiiimus, de affinitatibus dubia prævalu-
erunt. Ipse jam in primordio voluminis, quod Florideas complectitur,
Solieriam et Eücheuma ad ordinem quendam Soli-
eriearum retuli, quem, dubio tamen adposito, Chondrieis vici-
num putavi. Postea aliis fidens analysibus, non probe insti-
tiitis, Rhabdoniam Eucheuma et Solieriam ut Genera diversorum
ordinum descripsi. Denique in opuscule (Bidr. Florid. System.)
sub Solierieis genera conjunxi principalia ordinis, quem
Desmiospermeis retuli. Hodie genera nonnulla dubie adjeci,
quæ quoad structuram pericarpii mihi aut ignota, aut non
ita cognita ut de iis judicium certum ferre valeam.
Disponantur Genera :
TRIBUS I. CAULACANTHE/U fronde subtubuïosa, axi moiio-
siphouio articulato tubum percurrente, ramis ab axi egredientibus
stratum periphericum contiguum frondis sub-
tubulosæ sustentantibus ; nucleolis circa placentam radiatim
dispositis, filis sterilibus nullis interjacentibus, in nucleum
fere simplicem convenientibus.
Fronde filiformi vage ram o s iss im a ...........................CXLIV. Ca u l a m n t h ü s .
TBIBUS II. SOLIERIEÆ fronde evidentius tubulosa aut
farcta et solidescente, strato medullari filis sine ordine
conspicuo dispositis constituto; nucleolis circa placentam
radiatim dispositis, interjectis filis sterilibus invicem separatis,
nucleum evidentius compositum formantibus.
f Sphærosporis cruciatim divisis (in uno Genere ignotis).
Irondis strato exteriore filis verticalibus, muco laxiore fere
tantum cohibitis constante:
Fronde xtlana pinnatim d e com p o sita ...........................CXLV-.^ G e l in a r ia ,
37
" b'
r i
) If Í
■, ' 1
I i '
■iW: