RESEDA PHYTEUMA L
Réséda raiponce.
Fleurit : Juin—Août. 0 .
PI. 2077.
S y s t è m e d e L i n n é : Cl. XI, Ord. III. Dodeeandria. Trigynia.
S y s t è m e n a t u r e l : Vasculaires Dicotylédonées. Ord. Résédacées.
C a r a c t è r e s g é n é r i q u e s : Voyez le N°. 808, Vol. IV.
C a r a c t è r e s s p é c i f i q u e s : Glabre ou mamellonée, un peu scabreuse, racine annuelle; tiges sveltes, ascendantes;
grappe lâche à pédoncules allongés; calice agrandi à la maturité; filaments dilatés au dessus du
milieu; capsule obovée-oblongue, atténuée dès la base vers le sommet; graines grises.
E x p l i c a t i o n d e l a P l a n c h e : a. et 6 . Grappes de fleurs, c. Ovaire et calice, d. Fleurs simples, e. Etamine.
Toutes les figures agrandies.
H a b i t a t : Champs et collines sèches dans toutes les régions méditérranéennes; aussi importé ailleurs.
P a y s - B a s : La plante a été trouvée en juin 1918 par M. J. Th. H e n r a r d près de Deventer, qui avait la
bienveillance de nous envoyer un exemplaire pour notre dessin.
PLEUROTUS SEROTINUS SCHRAD.
ET
PLEUROTUS CORNUCOPIOIDES P. VAR. SAPIDUSK.
Late Pleurotus
en
Overvloedige Pleurotus.
PL 2078.
S t e l s e l v a n L i n n a e u s : Cl. XXTV. Sect. V. Cryptogamia. Fungi.
N a t u u r l i j k S t e l s e l : Cellulares Mycetes. Ord. Hymenomycetes. Sect. Agaricineae.
G e s l a c h t s k e n m e r k e n : Zie Dl. X, N°. 725.
S o o r t e l i j k e k e n m e r k e n :
a. PI. serotinus : Pileo carnoso, compacto, rimoso; stipite exacte laterali, crasso, punctis fuligineis squa-
muloso; lamellis determinatie, confertis, flavis pallidisve.
Pileus 6— 8 cm. latus; stipes 21/a cm. longus. Nobilissimus, cum nullo alio comparandus. Serotinus, hie-
malis, pileo luteo-viridi, olivaceo, primo pellicula viscosa tecto.
Hoed vleezig, vast, kleverig; steel volkomen zijdelingsch, dik, door roestkleurige stippels schubachtig;
plaatjes beperkt, dicht opeen, geel of lichtgekleurd.
• Hoed 6— 8 cm. breed; steel 2x/ 2 om. lang. Aanzienlijke soort, met geen andere te vergelijken, laat, gedurende
den winter; hoed geelachtig groen, olijfkleurig, eerst door een kleverig huidje bedekt.
Pleurotus serotim/us Schrod., Abbild. Schwdmm. 3 ; Fr., Syst. Myc. I, p. 187, Hym. Eur., p. 176; Weinm.,
p. 128; Cooke, III., t. 258; Sommerf., Lapp., p. 258; Berk., Outl., p. 136 ; Sacc., Syll. V, p. 363. A. stipitid
var. Fl. Dan., 1.1293, f. 2.
G r o e i p l a a t s : Aan stammen van loofboomen in Europa.en in Noord Amerika.
N e d e r l a n d : Gevonden den 9 November 1916 door den Heer A. C. N o n n e k e n s te Amsterdam op een
beuk te Craailoo bij Hilversum.
b. PI. comucopioides P. var. sapidus K. Caespitosus; pileo carnoso, subexcentrico, difformi, glabro, cen-
tro depresso; stipitibus solidis, e gompho carnoso enatis, glabris, albis; lamellis decurrentibus, subdistan-
tibus, albidis.
Species adeo versiformis, ut characteres aegre indicentur. Color pilei in eodem trunco variat fulvus, fus-
cescens, umbrinus, albus.
Caro semper alba. Sporae 10—14 longae, in lilacinum vergunt, ut ad subgenus Claudopus Smith forsan
pertineat.
Zodevormend; hoed vleezig, iets scheef aangehecht, verschillend van vorm, kaal, met ingedrukt middelpunt;
stelen gevuld, uit een vleezigen gemeenschappelijken voet uitgroeiend, kaal, wit; plaatjes afloopend,
tamelijk wijd uiteen, witachtig. De soort is zoo veélvormig, dat zij moeielijk te beschrijven is. De kleur van
den hoed is op denzelfden stam bruingeel, donkerbruin of amberkleurig of wit. Vleesch altijd wit. Sporen