
MARASMIUS PERFORANS FR.
Doorborende Marasmius*
Ph 2075.
St e lsel v a n L in n a e u s : 01. XXIV. Seot. V. Oryptogamia. Fungi.
N a tu u r l ijk S t e l se l : Oellulares Myoetes. Ord. Hymenomyeetes. Sect. Agaricineae.
Gesla c h t sk enm er k en : Pileus carnoso-coriaceus; lamellae integrae; sporae albae. Hymenophorus a
stipite liber.
Hoed vleezig-lederachtig; plaatjes onverdeeld, sporen wit. Vruchtdrager vrij.
Soortelijke k e nm e r k e n : Foetens; pileo submembranaceo, planiusculo, exstrio, ruguloso, glabro;
stipitite fistuloso, aequali, velutino, badio-nigro, basi insititio; lamellis adnatis, simplicibus, confertius-
culis, albidis, plurimis dimidiatis.
Pileus 8—12 mm. latus, non umbilicatus, pallescenti-albus; stipes 2— 8 cm. longus; sporae 7— 8 x 2—3
p.. Odor foetidus nee Allii.
Stinkend. Hoed eenigszins vliezig, tamelijk vlak, zonder strepen, rimpelig, kaal; steel hol, gelijk, fluwee-
Ug, bruinzwart, aan den voet indringend; plaatjes aangegroeid, ongedeeld, tamelijk dicht opeen, witachtig,
vele slechts van halve lengte. Hoed 8—12 mm. breed, niet genaveld, lichtbruin-witaehtig; steel 2—3 cm*
lang; sporen 6—8 x 2—8 |a. Reuk onaangenaam, echter niet lookachtig.
Marasmius perforans Fr., Epicr., p. 385, Hym. Eur., p. 478. Britzelm., Mar., f. 14; Berk., Outl., p. 223 ;
Kckx, p. 212; Sacc., Syll. V, p. 557; Oud., Bév. I, p. 193; Agaricus Fr., S. M. I, p. 138 ; Weinm., p. 102 ;
Hoffm., Nomencl. t. 4, f. 2. A. androsaceus Schaeff., t. 239; P., Syn., p. 468; Moug., exs. N°. 677 ; A. Abietis
Batsch, f. 10; Secret., N°. 832.
Gr o e ipla a ts: Op dennennaalden, zeer talrijk gedurende het geheele jaar in Europa en de Vereenigde
Staten van Amerika.
N e d e r l a n d : Zij werd reeds door Ou d em a n s vermeld in 1877 van Baarn en Apeldoorn; Mej. D e str ée
vond haar in 1890 bij Scheveningen. De plant is in het Oosten van ons land onder Abies excelsa een algemeen
voorkomende zwam; de afgebeelde planten werden den 18en October 1917 gedurende de Consuls-
excursie te Ellecom gevonden op de naalden van Abies in het Middachterbosch. De geur, die zij verspreidt
doet denken aan een veld met rottende koolstronken, gelijkt echter niet op die van uien. Ook bij Zeist werd
zij in Februari 1921 waargenomen.