tvi
meus , & , Hoc facite in memoriam mei . fihium
igitur omnia omnipotent ejus juffu fiant, ufque
dum ipfe veniat , prout ipfe ait , dum venio;
quumque pluvia in terrain decidente gramen revivefeat;
turn vero & fpiritualis hac pluvia, hoc
eß, Spiritus SanHus , Sacerdotis precibus, ipfiuf-
que ejficacia accedens , Panem hunc Corpus, &
Vinum Sanguinem aperte efficit. Ex his, aliilque
pluribus, qua: ex utroque illo Slavonico fer-
mone afFerri pofient, probat Ephrasmianam
do<5trinam de Sacramento Eucharifthc omnino
cum orthodoxa confentire : quod & Kohlius
ipfe, vi veritatis adaeftus, pag.408. pene fe
confiteri feribit: Fateor in hoc & fequente fer-
vions de vera ac reali Chrifli in fter a Coma pra-
fentiapajfim ita loqui, lit a Pontificia Tranfub-
fiantiationeparum abfuiffe videatur .
Alterum, ut utrumque fermonem ilium,
Ephrcemo abjudicatum , fuis veris audtoribus
adferibat. Neuter, inquit num.i £. pag. 14.,
neuter magnum Ephramum anHorem habere po-
teß. Non primus , qui magnam partem ex capite
decimo quarto libri quarti de orthodoxa fide S. ‘Jo-
annis Damafceni deferiptus eß; videlicet d pag.
378. ufique ad pag.3 8 2. Qua his adjecla pint af
fumenta, ex Chryfoflomo , Efaia, Macario, &
ex ipfio Ephraim compilata fufpicor ; & ipfe Kohlius
fubodoraripotuijfet, f i potuififet de fui interprets
fide dubitare. Nec item fecundus , qui nec
idem, nec tarnen alius ab illo eß, qui in vitis
Patrum libro quint 0 infer t us eß lib ell. 18 .de pro-
vid. & ab Abbate "Daniele ad San Hum Arfenium
refertur . Et quoad fubHantiam ambo adamujfim
conveniunt. Tria loca , qua Kohlius fua hypo-
thefi utilia credidit, & mutato charaHere diflin-
x it , integra in utroque leguntur. In reliquis non
eß major differentia, quam inter Pfalmum 17.
& eundem Pfalmum repetitum lib.2. Re^.cap.22.
Quamquam in tertio loco non leguntur ( qua fide
rejeHa fuerint, noverit Kohlius ) hac verba :
Panis erat feemdum myßerium: nam hac po-
Hrema omiffa , quis fufpicari poffet, ne periccha
hypothefi omnino inutilis foret. Quare ridenda
plane pint argumenta, qua Kohlius operofe congest
, dum conatur fuppofitos fermones ab omni
vo&h&s & interpolationis fujpicione liberare .
Quam lblide hanc partem , quam dotffce tra-
<ftaverit, collata Arfenii & Damafceni perio-
chaoftenditur. Certe Slavus interpres & E-
phrasmo tribuit quod fuum non erat; & Damafceni
verba aut non intellexit, aut male
elf interpret at us . Sic feribit Damafcenusex
verfione Joannis Fabri Stapulenfis . Carbonem
vidit Efaias . Carbo autem fimplex non eft, fed
unitus igni: fic Panis Communionis non panis fimplex
eß, fed unitus "Divinitati: & Corpus uni-
tum divinitati non una ac eadem natura eß, fed
una Corporis , dr unita divinitatis altera :
'ljuare amborum fimul non una natura e fl, fed
dua. Quæ verba Slavus interpres Ephræmô
tributa fic reddit. Seraphim ardentibus Carbo-
nibns Efaiam fanHificabant.. Ignis vero non_,
unam habet naturam, fed duplicem : ligno enim
confiât, & flamma. Non aliter Sacer Panis non
una panea natura confiât, fed & divina . Corpus
enim ( fcilicet ChriHi ) , quod unius natura
eß cum divina , non una natura gaudet , fed
duplici . Compara jam Graecum Damafceni
textum, cum verfione Slavi Interprets, &
ftatim intelliges, quàm male Damafceni verba
traduxerit, vel ex hoc uno, quod Corpus
Chrißi dicat unius natura effe cum divina .
quæ longiffime à Damafceni mente abfunt ; is
enim feribit : vcS/açl «fs nvcofxevov SeoTUTt 5
V jUjct (flVOlS SÇIV y CCÀÀCC. (Wtct fA€V 7DU
cco/jjcltds 5 t>js cTe nvuiAsvns ovtco SteoTn-
7D s step a : Corpus autem , quod divinitati
unitum eß, non una natura eß, fed una qui-
dem Corporis , altera autem divinitatis cum ipfo
conjunct a . At Slavus interpres in Theologicis
dogmatibus turpiflime peccat : Corpus enim
alferit unius natura effe cum divina : quod
neque Eutyches dixit , neque hæreticorum
ullus alius fomniavit. Itaque Kohlius viden
t , quem audiorem fequitur, dum ejus tefti-
monio utitur ad Lutheranam Coenam adftru-
endam.
Quod vero Kohlius contendit in Slavonicos
hofee fermones nullam vo&aetç fufpicionem
caderë pofle, turn ex eo quod hi ipfi fermones in
vetuß'ijjhnis , quos in Slavonica verfione con-
cinnanda Rutheni interprètes fequuti funt codi-
cibus manuferiptis Gracis , in Mofcuenfi Impe-
ratoria Pibliotheca hodieque reperiundis , E-
phrami nomine tamquam auHoris inferipti ex-
fiant : turn etiam ex eo quod Syri ipfi tefiantur
Ephramimi'de facra Coena peculiaria feripto-j
reliquiffe , & omnes illi dicendi charaHeres ,
quos cum veteres , turn hodierni critici in ge-
nuinis Ephrami feriptis ceu germanos ac pro-
prios dudum obfervarunt, in his quoque fer-
monibus , in priori prafertim , cognofcuntur ;
nos contra reponimus , primo quidem in_j
Græcis codicibus tantam tamque horren-
dam blasphemiam contineri nequivifle, ut
unius natura dicatur corpus ac divinitas id
enim Ecclefiæ Græcæ , imo & Ruthenicæ pla-
citis omnino adverfatur. Deinde Ephræmum
concedimus quidem de facra Coena feripfif-
fe ; concedimus etiam fermones illos è Græcis
codicibus in Slavonicum fermonem con-
verfos elle , & in Bibliotheca Imperatoria
Mofcuenfi reperiri ; negamus tarnen eofdem
fermones, falte m poller iorem , genuinum elfe
Ephræmi foetum, & priorem ipfum ftatui-
mus non redte è Græco Slavonice redditum.
Demum dicimus, fibi ipfi Kohlium non con-
ftare,
! fiarê, dum ex eo argumentatur genuinos efîe
Slavonicos hofee fermones, quod in Mofcuenfi
Bibliotheca reperiuntur , quodque ex
Græcis codicibus funt translati. Si enim id-
circo genuini funt, primum quidem ego quoque
eadem , ac Kohlius, ratione ufus , af-
firmabo genuinam effe quæ in Oxonienfi E-
phræmianorum operum editione prodiit, nar-
!!! I rationem de Domina Sala pag. 419. ex co-
I dice Græco Laudino 9J. deferiptam : quæ
tarnen, ut omnibus confiât , Ephræmi non
J eft, fed ex Palladii Laufiacis defumpta : ea
I enim in Bibliotheca Angliæ exftat, & in—»
; Græcis codicibus reperitur. Deinde fi Sla-
; vonici fermones genuini funt, quia è Græcis
codicibus exprefiî, cur ergo Kohlius pag.
■ 28s1. maximam partem eorum , qua in tertio
I Voffii tomo exfiant , pro fuppofititiis reputat ,
■ qiium ea quoque è Græcis codicibus fint
■ translata , qui codices in Bibliothecis Ger-
■ maniæ, Angliæ , Galliæ, Italiæ habentur ;
[ aut fiquæ eorum Latine tantum leguntur,
! non funt tarnen è cerebro Vofiii confiëla ,
fed in ipfîs, quas modo laudavi, Bibliothecis
antiqua manu deferipta fervantur ? An-
f ne Græcus ille codex tantummodo genuinus
! eft, ex quo Slavonicus Interpres fuam ver-
fionem confecit; cæteri autem Græci codices
, qui ubique terrarum extant, fpurii funt
jm & adulterini ? aut Mofcuenfîs Imperatoria
■ Bibliotheca iis fola privilegiis gaudet, ut
I quidquid ibi continetur, germanum fit ; aliæ
I vero Bibliothecæ nil nifi quisquilias habeant ?
■ Sed hoc de argumento fatis, ut mihi vide-
I tu r , adverfus Kohlium fcripfi in Prolego-
■ menis Tomi 11. cap. iv. pag.xxxn.
C A P U T X.
I De fententia S, Ephræmi in Sermone ad-
verfus hæreticos , five in fifargaritam
pretiofam : ubi de integerrima fiinBifii-
mæ Deiparæ Marine Virginitate •
GRæca Ephræmi verba in limine profe-
ro . Sic autem Santfius Pater feribit
B in fermone, qui apud Volfiiun quidem Tom. 3.
■ pag. 163. In Margaritampretiofam inferibitur ;
■ in codicibus autem Græcis, è quibus ilium
■ nos evulgavimus Tom.2. pag.2çg.Sermo ad-
■ ver fus hareticos , in quo tum ex Margarita,
J tum ex aliorum claris arguments oßenditur,
credendum effe, fanHam ‘Deiparam prater na-
I tur a leges Dominum ac Deumnofirumpromun-
! di falute & concepiffe, & peperiffe : fic , in-
\11us th cd ^X ’iKrev y 8 te ri TTctp&eiios iitovn *
c e , /uV d'tôt t oyxov TV
TTx»8 y e v v ù )fijfy j\ s . 7rctA/vo<7w<r e t c e t S è 7rccÀfy
BTH t Iw e cto TH S C(pÇctyiSUi y u s d j 7TTU-
%dj T Koy%cfv (GÇfiiéfljfydq T fxapyo tçJ.Th) ,
y & l •Z J C tA lV è l U t Iw cCü t Iu ) O t d tO t'y U T ü V € -
vuovi ctypotytSa» cuue^ôflfiyiûq • Quam
Ephræmiani textus periocham nos ex fidc->
optimorum codicum ita reddimus: Quapropter
neque quod natum eß , figillum virginitatis com-
movit ; neque virgo laborem ac dolorem in partit
fenfit , divifa quidem ob tumorem geniti filii,
fed rurfus ad fuum ipfius figillum reverfa, in-
flar plicarum Conchyliorum , qua Margaritam
producunt, & rurfus in indiffolubilem unionem
ac figillum coeunt. Vofiii interpretatio mutila
eft: ipfe enim, ut notât pag. 17£. multain
exemplari Graco hujus fermonïs mutila depre-
hendit atque mendofa, qua quia ex aliorum.-j
Gracorum manuferiptorum codicum ( eo quod
non eos reperit ). collatione corrigere nequivit,
probabilibus faltem conjeHuris ea refiituere atque
emendare ac fupplere in plerifque conatus
eß . Sic igitur ex mendofo Græco codice_>
vertit pag. 168. lit. B . Quapropter neque quod
natum efl, figillum virginitatis commovit, ne-
que virgo laborem ac dolorem in partu fenfit.
Cætera omifît , quæ è noftro Græco textu
Sr Latina interpretatione modo funt deferipta
; non mala tarnen fide, fed quia hæc ipfa
verba in fuo Græco exemplari defideraban-
tur. Cæterùm eadem omnino fententia tam
in noftro textu , quàm in Vofliana interpretatione
paulo ante occurrit ; apud Voffium
quidem pag. 1^7. lit. E. his verbis : aeprop-
terea vi illius, qui in ipfa erat ( notât in—*
margine Græca verba, ths t 5 èvoms
dvvotfjteus :) Vi, inquam, illius qui in ipfa erat,
virgo infiar cochlea ( (pvmxcSs ) naturaliter pe-
perit, & ut mulier affeHa eft, nulla tarnen_s
ratione, rurfus natura, ficut conchyliorum pli-
cis ac finibus ufu venit, ad virginalem ftatum
récurrente. In noftro autem textu, Tom.2.
cit.pag.266. lit. D . d A w ( le g e , o%) ths
T8 6V0V7DÇ dwujifjteus , fl* r7tCLp$fé))0S « CùS
xoyxos y stshs QuoixcSs y JCjq cos yvrn 7Te-
'itovScv xStifJscfs. 7ta\tv cvveASns'o-ys (pu-
CSCOS y CoS Ctj 7TTU%d] dçpêCOV èlït t Iw
r7toLf$SCJViiduo KCL7ZXÇCL01V i ac pr op terea vi illius
qui in ipfa erat, virgo , infiar cochlea, natu-
raliter peperit, & ut mulier, nequaquam paffa
eß ; rurfus natura, ficut conchyliorum plicis ufu
venit, ad virginalem flatum récurrente : imo ,
coeunte . Vidit vir do<5Ius , hæc Ephræmi
verba non iis confentire, quæ toto fermone
de illibata Mariæ Deiparæ virginitate.-»
k S ferip