vamus ! Helluati fumus : fupra alios nos extu-
limus : refipifcamus ergo ! Ecquid autem effe-
rimur ? cum quidem pulvis, cinis lutumque
fimus. Ecquid contemptus aliorum fuperbia-
que nos tenet?eûr noftris honoribus divitiifque
gloriamur ? adeamus quæfo coemeteria ; mi-
randa ibidem & terrifica arcana çontemplabi-
mur. Ibi naturam plane deftrudlam ae djffi-
patam, nudata offa, corpus putrefaclum in-
que çineres redadum videbimus . Ad hæc
oculos convertie > fapienfque viderifi v is , ho-
rum quis dominas, qui rullicus extitcrit,expo-
ne . Quem nam hic nobilifîîmæ, quem medio-
cri.s, qu^m abjediflimæ infimæque fortis fuiffe
dices ? Ubinam hic dominas ? ubi fervus ? ubi
fapiens?ubi infîpiensPubinam pulchra & blanda
juventus ? ubinam jucundaforma? deledabilis
facies ? ubinam pulçhri lucidique oculi ? ubinam
juçundjjïîmus vifu vultus ? ubinam fono-
ravpx? Nonne pulvis omnia? nonne lutum
fordefque omn.ia ? Hæc igitur, o miferi, in-
tuentibus nobjs, ultimumque , dum in hoc
corpore habitamus, vitæ mundique diem fe-
dulo medjtantibus, gravilîima cauffa fubeft,
vitam primo quoque tempore emendandi. A-
vertamur à rebus hujus vitæ; caducis , ejufque
nimia çonfuetudine , ne quando in liituro ju-
diçii die fruftra nos hujus vitæ , per negiigen-
tiam adæ , poeniteat. Enim yero , diled i, de
hoc cogjtemus , inque nos ipfos defcendamus,
ne fempiternos ipfi cruciatus ultro irruamus .
Neque enim noftram interitum Deus quærit,
non pernicie noftra deledatur. Deus, æter-
nus licet, noftri gratia in terram venit > Omnium
creator rerum i quo caput dedinaret
non habebat. Ipfe viventium æque ac mortuo-
rum conftitutus judex, in judicium abripitur;
omnium creaturariun conditor, à fua ipfius
creatura flagellatur : is , quem Angeli intueri
non audent, ab creno ipfo conlpuitur > dolo-
ribus omnibus injuriifque afficitur, in fepul-
cro collocatur . At hæc omnia. ex fummo in
nos amore propenfîoneque perpetitur . Nos
contra defidia torpemus, eum ipfum defpici-
mus, mandata ipfius non curamus. Pro quo fi
fanguinem noftrum cum vita profunderemus,
ne minimam tamen ejus meritorum partem—»
videremur affecuti. Sanguis enim ab illo pro-
fufus, creatoris, nofter fervorum eft. Lon-
giffimo autem intervallo domini & fervorum
fangms inter fe diftant. Quandoquidem igitur
perfpedum hoc vobis eft : quam primum re-
vertamur, omni ftudio ac contentione Deum,
quoad Ipatium bene agendi nobis çonceditur*,
quærentes : ne forte fol occidat, luxque pe-
re a t, nofque ipfi in tenehris occumbamus.
yirtuti, agite, demus operam , ut æternis
cruciatibus erepti, Jefu Chrifto benedicente,
regno coelefti digni reputemur. Cui laus fît Ôc
gloria ôt adoratio una cum Pâtre & Spiritct
Sandlo nurtc & perpetuo ôc in fecula feculo-
rum. Amen.
SERMO SECUNDUS
Ve oblatione, fcilicet Trgo<r(popôc fan-
flijfimi pants.
DE fratre relatum nobis eft, eo, quo cultus
publicus celebraretur, tempore, in tem-
plum, ut fueverat, ituro Satanam illudentem
hæc infufurrafte : quid malum ibis in templum
ad panem ibi vinumque, hoc eft Corpus &
Sanguinem Domini, accipiendum ? falleris.
Quibus verbis ludibriilque aurem præbentem
fratrem , non , ut folebat, coetum facrum—»
adiifte . Fratres igitur tamdiu eum manere (fic
enim fieri mos eft in eremo ilia, ut cultum divinum
tantifper intermittant , precibufque
tantum vacent, quoad omnes fratres conve-
nerint. ) Cum vero fatis diu fruftra expecftaf-
fent : neque ille tamen adeflet : egreftbs quof-
dam fratrum cellam ejus intrafle, de morbo
vel morte quæ intervenerit, varie in via differentes
. Qui cum in cellam pervenerint, quid
caufæ fît quod in templo non compareat, in-
terrogaffe. Hanc vero retegere eum puduifîè.
Animadvertiffe ftatiin fratres, malum illi con-
filium à diabolo fuggeftum, multifque cum_»
precibus, ut jfibi diaboli confilium aperiret,
etiam atque etiam rogafle. Turn faifum ilium
dixifle : veniam vos oro fratres : cum pro con-
fuetudine mea templum peterem, hæc mihi in
mentem venerunt : non adfunt ibi Corpus &
Sanguis Chrifti, quo nonnifi vulgaris panis ac
vini accipiendi gratia nunc tendis. Quod fi igitur
vultis ut comitem me vobis præbeam : de
veritate facræ 7q>o<ripof>«s me confirma te cer-
tumque facite . Ad quæ illirefpondentes, fur-
ge , jnquiunt, nofque fequere : Deum roga-
bimus, ut te juvet, fuaque recondita virtute, id
quod videri nequit, oculis tuis apertefubji-
ciat Sacris igitur inceptis, ac precibus per-
adtis : medio in templo fratrem fiftebant : qui
quidem ardentiffimas inter pieces omni illo ,
quo facra peragebantur tempore, totum os
lachrymis opplere non defiftebat. Finitisfa-
cris , precibufque abfolutis, patres fratrefque
eum ad fe vocabant, dicentes : quid tibi Deus
revelaverit, nobis expone : ut & nobis profit.
Turn vero ille collachrymans, cum cantio-
num , inquit , facrarum canon dodlrinaque
Apoftolica recitaretur, fanclumque Eyange-
lium diaconus prælegeret : tedium templi a-
pertum coelumque patefadlum fingulaque E-
vangelii verba quafi in ignem mutata ad coe-
lum adfcendere 6c quaquaverfum radios fpar-
gere confpexi. Evangelio recitato Clerici præcede
1 S A C R A
cedebant, Diaconi cum facratiftimis Sacra-
mentis fequebantur. Quo fadlq mihi coelum
videbar apertum cernere", fandlumque ignem
cum innumeris fandlis Angelis emicantem, ac
defuper duas alias pulcherrimas faciès , quarum
fplendor fulguri fimiliç erat, quarumque
pulchritudo exprimi plane non poteft, apparentes
. Binas intçr faciès infans confpicieba-
tur cum Angelis fandlum altare circumftanti-
bus . Binæ illæ faciès fuper facra menfa : infans
in medio illorum cernebatur. Sandliflï-
mis Sacramentis abfolütis, Diaconi à Clericis
recedentes , ad panem, qui offerendus e ra t,
frangendum accedebant. Ac vidi tum egomet
duas faciès facræ menfæ fuper volare vifas, in-
fantique fuper menfa ftanti pedes manufque—*
colligantes : cultrum item habentes atque in-
fantem iftum madlantes , fanguineque calici
qui in menfa pofitus erat, infufo , eundem_»
diffecantes, panique imponentes, qui ccrpüs
ftatim fiebat. Ibi tum recordabar verborum
Apoftoli i. Cor. v. 7- &: nos habemus Pafcha,
hoc eft Chriftum pro nobis facrificatum. Cum-
que fratres ad panem facrum fumendum accédèrent
, corpus illis porrigebatur , & cum
'Veum invocarent, dicentes : Amen : panis ins
manibus eorum erat. Accedenti & mihi tandem
corpus præbebatur : quod cum tangere non
auderem ; vocem hanc perfonantem audiel
bam , cur non, hoc * homo , vis accipere ?
nonne hic idem eft, quem tu quærebas ? At-
qui ego, ignofce niihi quæfo, Dominé, ref-
pondebam, qui Corpus hoc tuum capere non
pofïim. Iterum turn vox perfonabat, dicens:
fi Corpus accipere homo poflet : corporeum
etiam ilium inveniret, quem tu invenifti. lam
vero fieri non poteft, ut corpus quis accipiat. Or-
dinavit igitur Deus, ut facer panis altari impo-
natur. Adam quidem quemadmodum.in prin-
cipio manu Dei faétus, carnequô indutus, vi-
vificantis fpiritus halitum accepit : ita in terram
ilia refoluta, fpiritus in eo non perman-
fit. Chriftüs autem carnem cum Spiritu San-
dto communem habet, cujus quidem carnis
participera reddit hominem , cujus fpiritus
in corde federn habet. Jam fi credis,' acci-
pis quod in manibus habes •. Cumque dice-
rem y credo "Domine, ecce, me dicente Amen,
| corpus quod in manu mea videbatur, panis erat,
Deumque laudabam, facrofque panes fumebam.
Finitis autem facris cum Clerici convenirent :
inter duas facies infantem iterum videbam .
Quo fadlo multa dona Clerici apportabant,
videbamque templi tedium deftrudum, virtu-
,tefque divinas in coelum fe devantes, infantem
denique inter facies, verfantem. Hi s ego
auditis in cellam revertebar, Deumque Domi-
^nûmUudabam. Amen.
H h h h 2 I N