bliotbecä Patrum Tom. xi. edit, noviflimse,
prodiit fub titulo Libri de contemptu mundi.
Vide Gul. Caveum Tom. 2. hiftor. liter,
pag. 1 i-q.
Denique is fermo, cui titulus in Catalogs
num. 18. ex cod. 1974. Collegii SS. Trinitatis
in Oxonia : Vita Beati Elia er emit a
per Ephram. Syrum; non alius omninoeft ab
eo , qui hoc Tom. 3 .pag. 25:4. prodiit, in-
fcriptus, De fuliano Afceta: initium : Op-
timus hie inter Afcetas : adeoque pro Beati
Elia , reponendum, Beati Juliani. Eliam qui-
dem prophetam Ephrsemus laudavit in eo
fermone, qui incipit pag. 240. hoc Tom. 3.
Sermo in Sandtum Eliam Prophetam . Silentium
prabete mihi, 0 fratres. Sed Elias pro-
pheta fuit , non eremita; neque Elia;, fed
Juliani Vi tarn Ephrzemus confcripfit.
C A P U T VIII.
Expendmtur nonnulli Ephr&m'umi Sermo-
nes 9 cpi hoc Tomo Jitnt evulgati •
PRimus in hoc Tomo prodit Sermo E-
phrasmi inferiptus : /gpwo-uW ,
de Sacerdotio : initium , a> S cw/acl
0 miraculum ftupendum . Hie quoque primus
cxierat in editione Vofliana Tom. 1. pag-i.
Kohlius, morofus ille Ephrasmianorum ope-
rum cenfor, lib. 2. hiftoria Verfionum Ephram
Syri, pag.28 j. quum genuina pleraque exifti-
manda efle cenfeat, qua; in primo Vofliana;
editionis tomo continentur, fermonem ilium
& Ephrasmo adjudicat, & a voS'acfc vitio ab-
folvit. Exftat > licet imperfe&us , fub nomine
tarnen Ephraemi , in cod, mf. Graeco
Vat. j 79 .pag. 11 j. Integer, & fubejufdem
Ephrjemi nomine, in cod. Otthoboniano 1.
pag. 208. & Medicaso Laurentiano 51. At
in cod. Coisliniano 24J, fol. 64. tribuitur S.
tjoanni Chryfoßomo: Sic enim codicem ilium
Coislinianum recenfet cl. Montfauconius pag.
301. S.^joannis Chryfoßomi de Sacerdotio . FoL
57. in S. Philogonium . Fol. 64. altera manu»
duodecimi circiter feculi, t « ctoVy (gt€a ts-
oocvids Aoyos • Initium: d) Scw/xcl
tTo^ov , (0 (Puvctf/jts ccppwDS. Fol. 68. Sandli
Ephram de compundlione; initium : xurusvyu-
'I'V'Xn (a* . Itaque ex titulo fermonis
de Sacerdotio , colligi videtur , eum non—#
Ephrarmi elfe, fed Chryfollomi, qui quum
de Sacerdotio libros fex confcripferit , fepti-
raum locum hie fermo jure occupat, cui titulus
, rry cujtk G&i tepcorvvns A oyos £ .
S Scujfxa, Ejufdem de Sacerdotio
Sermo feptimus. 0 miraculum ftupendum'.
Verurn multa funt, qu£e Ephrasmo tribuen-
dum efle potiüs, quam Chrylollomo fuadent.
Primum quidem, quia nota ilia, ctoT«
»efee tegcdtrvws A oyos ^ • Ejufdem de Sacerdotio
Sermo feptimus , non eft ejufdem ma-
nus, ac tituli reliquorum fermonum, qui in
codice illo Coisliniano continentur: adeo-
que a feiolo quopiam Grasco addita videtur
, qui quum fermo ille anonymus eflet , j
exiftimaverit eum Chryfoftomo adferiben-
dum : ex prasconcepta nimirum opinions, |
quod Chryfoftomus fex libros de Sacerdotio
compofuit , qui libri in eodem codice ante
fermonem de S.Philogonio ab antiquo ama-
nuenli fiierant deferipti. Si enim ad Chry-
foftomum tarn illi fex libri, quam ille de—»
Sacerdotio pertinuiflèt, non utique fiiiflènt
abinvicem disjunbli , fed unico tenore ante
fermonem de Sandto Philogonio , poll fe-
Xtum de Sacerdotio lermonem, etiam feptimus
ifte fucceflïflèt.. Deinde quicumque
veteres recentefque feriptores opera Chry-
foftomiana recenfent , fex ei libros de—»
Sacerdotio , non feptem adjudicant . Pra;-
terea codices manuferipti, Vaticanus, Ot-
thobonianus , & Medicarus Laürentianus
exprefllim Ephrasmi , non Chryfollomi nomen
habent. Demum non Chryfollomi', fed
Ephrsemi llylum fapit hie fermo; Ephrasmum
etiam fonat vox ilia pag. 4. de Abraham &
Ifaac : Ibi oftendit ei Deus miraculum magnum
, Chrifti fcilicet generationem , g’v tgo
(pvTa iv pmri tIw 5 *n
planta Sabec in iïïu incrementum, ipfamque
benediïïionem qua ipfe benedixit : in femine^j
enim tuo , inquit , benedicentur tribus omnis
terra. Qua de voce, Vollius in Scholiis ad
hunc fermonem Tom. 1. pag. 4. h<ec notat:
Caterum Syrus hie nofter Ephram in fermone in I
Abraham & Ifaac, per to 5 tyvm Set- I
fie* y atyeotv tpfAmvH > idefl , RemiJJionem, I
fen liberationem, per 'Plantam Sabec interpre- I
tatur, ut eo denotetur Crux Chrifti, qua mun- I
dum a peccdtis liberavit, vitamque prabuit . I
Id quod , unum eundemque utriufque fer- I
monis efle audlorcm , lignificat.
Oélogelimus otftavus fermo pag. 407. hu* I
jus Tomi, inferibitur: rjt^o$ Tuantuu /xo- I
vct^ov7a , t » cLntiysóSdq rrHs Ng<ro£/« iu>a-
v/ols Je.' S'vG-ty’nfjb'ioLs : Ad foannem Monachum, I
ut abftineat a Neftorii infania & blafphemia .
Extat in cod. mf. Graeco Medicseo Lauren- I
tiano 1.XII1., difertum Ephra;mi nomen pra;- I
ferens, I
ferens'. Verùm Ephraemi noftri foetus efle-»-
nequit , turn quia Neftorii haerefis , cujus
hic exprefla in titulo fermonis fit mentio ,
longe poll Ephræmi obitum emerfit ; anno
nimirum Chrifti 429., quum Ephræmus ad
fuperos abierit anno vel 373* ut Syri per-
hibent, vel faltem anno 378. ut ex Græ-
cis feriptoribus colligitur : turn etiam quia
ex ipfo fermonis contextu manifellum fit ,
jllius aueftorem poll facrum Chalcedonenfe
Concilium feripfifle : id enim tempus refpi-
ciunt verba ilia, non dividere in duos unum
Vominum noftrum fefum Chriftumcredere in
Sanftam Trinitatem, non in Quaternitatem ; con-
ßteri fxnclam femperque Virginem Mariam ejfe
Dei genhricem fecundùm -veritatem : conftteri,
antefecula genitum inejfabiliter ex Patre, Deum
de Deo, in fine temporum carnem fumpfijfe de
Spiritu Sanfto , & ex Sanâla Virgine , carnem
, inquam, & animam nobis confubftantia-
lem, atque iifdem paffionibus fubditam : «^go's
y&f cJv 9 gtoitos tysvsio «Tt m/xecs 9 ct-
rpemTus 59 dorvy^vTCdç 9 o'utbp Cfoc lw 5
0 lw y Ct/ttg7»/JA7)T8 CtVçtM/wVy
(AHv<x<rnç coir« tus Ç) vos us i De us enim^j
quum effet, homo faâlus eft pro nobis immuta-
liliter & inconfufe, id quod non erat, manens'
quod erat, manente ipfius natura fine tranfmu-
tatione & fine converfione. Hæc & fimilia ad-
verfus Neftorianös & Eutychianos ab or-
thodoxis maxime ufurpari coeperunt , imp.
erantibus Zenone, &. Anaftafio ; ideft exe-
unte fecülo quinto, & fexto ineunte . Quam-
pbrem fermo ifte ad Joannem Monachum,
ut abHineat à Neftorii infania & blafphemia, aut
ïfaaco Magno , qui Presbyter Antiochenus
dicitur, eil tribtiendus : eodem enim ille-»
àc Ephræmus nofter metro Syriace feripfit
plurima, errores adverfus Incarnätionis my-
llerium fuo tempore glifeentes impugnans,
& Neftorianos præcipue ac Eutychianos per-
petuo exagitans, ut Tom. 1. "Bibliotheca O-
rient. pag. 219. obfervavi raut potius Ephræ-
mo alteri Syro eft reftituendus , qui Patriar-
cha Antiochenus fuit ab anno Chrifti $26.
Hic enim, Photio teile in Bibliotheca cod.
228. & 229. pro Ecclefiafticis dogmatibus &
Synodo Chalcedonenfi Libros très compofuit :
quorum priores duos idem Photius fufe de-
feribit, & ampliflima ex iis excerpta pro-
fert : in quibus excerptis potiorem locum occupant
Epiftolæ dida«5licîe : videlicet in li-
bro r. Ad 'Juftinianum Imp. Epiftola III. Ad An-
thimum Epifcopum CP. I. Ad Domitianum I.
Ad Syncleticum Tarfenfem adverfus Acephalo-
rum dogmata I. Ad Anthimum Epifcopum adhuc
Trapezuntinum I. Ad cBrafen ( imo Bar fen )
Perfam de variis Theologicis dogmatibus I. Ad
'•Tom. I ll,
Monachos quofdam Schifnaticos I. Ad Càllinicï
defertores I. Ad Magnum Epifcopum Beroea
de duabus in Chrifto naturts , I. Ad Evnojüm
Monachum de corruptione & incorruptione , I. In
libro II. Ad joannem dr Domnum Cilices Mo.
nachos de Concilio Chalcedonenfi, dr duabus’ in
Chrifto naturis » I. AdOrientis Monachos Theö-
pafehitarum harefi infecios . In his aliilq.ue pri-
mi & fecundi libri Epiftolis Ephræmus Antiochenus
utramque hærefim, Nellorianorum
fcilicet Eutychianorumque impugnat. Itaque-
aut inter has ipfius Epiftolas fermo nofter*ad
7 o: Monachum » ut abftineat d Neftorii 'harefi
latet ; aut faltem in tertio Ephræmi An-
tiocheni libro continetur , cujus excerpta—»
Photius omifit.
Precatiönes Ephræmo tribu tæ , aliæ ad
Deum funt,- aliæ ad B. Virginem Deiparam i
aliæ ad Sanélos. Rurfus quædam ex illis Græ-
cè extant, quædam tantùm Latinè. Et earum*
quidem, quæ in Græcis codicibus leguntur y
nonnullæ fermonibus Ephræmianis funt in-
fertæ ; aliæ verb feparatim habentur ; ac præ-
fertim in colleflione Precum, quas ThecaraS-
quidam Monachus congeflît. De hoc The-
cara in cod. mf.. Græco Coisliniano cccxn.'
fol. 310. inBiblioth. Goisliniana pag. 426. fie
legitur .T » O0ÎO7KT« /xovcl^ x Z 0nxctpcc 6ô-
%dj XCC7UVVHTlXdj O-vAAsyStO-etj “SkTTO ‘THS 0£tct5*
yçctQyis y ru 7rAatÇcc «Te iw aytov *E-
ÇïQctf,co, 7vis ßxAo/jfyjois 7ToÀ€fArio’cq rclw i-
eU/Tcdv 7Tpos rù 7To&n xJ ms rltPovaS e-
yxei/u^ulw ÆrÇycqpeoiv : SanHiffimi Monachi
Thecara lorationes compunftoria, collegia ex di-
vina Scriptura, ut plurimum autem ex SanElé
Ephram » iis qui voluerint decertare contra pro-
priam ad paffiones voluptatefque propenfionem .
Supprefîo Théçaræ nomine exilant in cod. Vat;
1190. à fol. i i 17. funtque ànobiseditæ hoc-
Tom. 3. pag. 492. Inllar Thecarianarum precum
, feparatim etiam in codicibus Vaticanis
Græcis exhibentur aliæ Ephræmianæ Preca--.
tiones, quas hic quoque in lucem emifimus à
pag.482. ad pag.492.
Vofliùs de iis , quas Latine tantùm reperit *
Precibus hæc notat Tom. 3. pag. 200. De
Plamftu Mariæ Virginis fuper Palfione Domini
: Ad titulum r five Infcriptionem hujus oratio-
nis quod attinet, ea alia atque alia invenitur :
nunc enim fie : Ejufdem S. Patris noftri Ephram
Threni y ideft, Lamentationes gloriofiffima Virginis
Matris Maria dre. ut hic repofuimus : nunc
vero al. ita : Lamentatio Sanâlijfima Dei genitri-
cis ftantisjuxta crucem Domini, per eundem S.
Patrem Ephram: &mmcal. Ejufdem S.Patris
Ephram Syri Threnos, feu Lamentatio Beatijfima
Virginis Matris, qua & fanfta ac magna Parafe
eve dicitur ► Et r edle quidem , quod fcilicet illi
k potiffi