Ex Co d.V i la'•
556.
ftinens ille ad fratrem fimm : Si habuiffemus A do eoriun qui ad obedientiân^fpiritalibm Pà-
aliquid vfeftitum , jadarcmus fuper corpus
iftud, & ille frater dixit : magis oremus, ut
forfitan refurgat. Et liantes ad orationem, at-
que orantes intente , furrexit ille mortuus.
Quo fado laudavit fe ille religiofus , dicens.
propter religionem Ôc abftinentiam meam fur-
Texit hic mortuus.
Manifeftavit autem Deus abbati omnia, quæ
fada fuerant : & poftquam venerunt in Mona-
fterio , dixit Abbas ad ilium religiofum : quare.
fie fecifii fratri tuo, quia ecce propter obedientiam
fuam a ferpentibus falvavit eum Do-
minus , ôc* orationibus fuis mortuum ab inferno
vivificavit.
A L t e s. quidam fecularis vitæ habens tres
filios renunciavit feculo , & venit ad
Monafterium relinquens filios fuos in civitate ; Q
ôc cum feciffet tres annos in Monafterio, cæ-
perunt ei cogitationes fuas ad memoriam fi-
lium frequenter adducere ; & contriftabatur
pro eis valde > neque enim dixerat abbati filios
fe habere . Yidens autem eum abbas tri-
ftem , dicit ei : quid habes, quod triftis es ?
Ôc narravit e i , quia tres filios haberet in civitate
, & quia vellet eos ad Monafterium ejus
adducere. Præcepit autem abbas,ut adduceret
eos ; qui quum perrexiffet ad civitatem,invenit U
duos his jam fuifle defundos, unum vero lo-
lummodo remanfifle , quem adfumens venit ad
Monafterium, ôc requirens abbatem, non eum
invenit illic. Interrogavit autem fratres,ubi effet
abbas ; & illi dixerunt, ufque ad piftrinum
perrexit. Ille vero tollens filium fuum, quem
adduxerat, abiit in piftrinum ; & videns eum
abbas venientem , falutavit eum ; ôc tenens infamem
quem adduxerat, amplexatus eft eum £
ôç ofculabatur , & dicit patri ejus : amas eum ?
ôc ille refpondit : etiam. Rurfus dicit ei : om-
nino diligis eum ? ôc refpondit : etiam. Hæc
audiens abbas poftea dixit : tolle ergo , fi amas
eum , ôc ‘mitte eum in furno, fie modo dum
ardet furnus : Ôc tenens eum pater fuus, jada-
vit eum in furno ardenti . Statim autem fadus
eft furnus velut ros: ex qua re aquifivit gloriam
in tempore illo, quemadmodum Abraam Pa-
triarcha. Dixit quidam fenex , quia frater, F
qui ad obedientiam Patris Spiritalis animum
dederit, majorem mercedem habet, quam ille
, qui in eremo folus recedit. Dicebat autem
quia narraverit aliquis Patrum vidilfe fe quatuor
ordines in coelo. Quorum primus ordo
erat hominum infirmantium, ôc gratias agen-
tium Domino . Secundus verö ordo hofpitali-
tatem fedantium , Ôc inftanter miniftrantes
eis . Tertius ordo in folitudinem converfan-
tium ôc non videntium homines. Quartus ortribus
fe fubjiciunt propter Dominum. Ute-
batur autem ordo obedientiam torquem au-
ream , ôc coronam, ôc majorem quam alii gloriam
habebat. Ego autem dixi e i , qui mihi
oftendebat hæc omnia: quomodo ifte ordo,
qui parvus eft , majorem , quam alii, gloriam
habet ? ôc ille refpondens, dixit mihi : quia—»
qui hofpitalitatem fedantur , fecundum pro-
priam voluntatem id ipfum faciunt. Similiter
ôc qui in eremo relegantur fe arbitrio fuo de
feculo recefferunt, hic autem ordo qui fe obe-
diendum dédit , omnes voluntates fuas abji-
ciens, pendet ad Dominum, ôc ad juftïonem
fpiritalis Patris ; propterea ôc majorem gloriam
ab aliis habet : qua propter, o F ilii, bona
eft obedientia, quæ propter Dominum fit.
Intendite ergo, filii , virtutis hujus aliquod
ex parte veftigium. Obedientia falus eft omnium
fidelium . Obedientia genitrix eft omnium
virtu turn. Obedientia regni coelorum in-
ventrix eft . Obedientia coelos aperiens , ôc
hominem de terra elevans. Obedientia coha-
bitatrix eft Angelorum. Obedientia fandorum
omnium cibus eft ; ex hac enim abladati funt,
ôc per hane ad perfedionem venerunt.
V I T Æ S A N C T O R UM PAl^RUM.
U i d a m ex Patribus de aliquo Epifcopo
referebateo quod audiffetduos viros ex
plebefua nimize impuritatis adulteros.
Rogavit ergo Epifcopus Dominum, u t , fi ita
effet, agnofeeret. Cùm enim poft oblationem
confecratam dum unufquifque ad communio-
nem accederet , per fingulorum facies adus
intelligat, ôcanimos peccatorum , facies ni-
gras inlpiciebat ut carbonem, ôc oculos fan-
guine repletos. Alios videbat hilare facie, ôc
indutos albis veftibus. Cùm autem corpus Domini
fufeepiftent, in quorundam vultibus lumen
, quorumdam vero flamma videbatur .
Cùm autem cognofceret de illis , quorum crimen
audieratjCommunionem illis porrexit, ôc
vidit unum ex eis habentem claram faciem ôc
honorabilem, albifque veftibus circumdatum ;
alterum vero nigrum ôc honorabilem vultum ;
ôc poftquam divini Myfterii gratiam fufeepe-
runt, unum lux illuftravit, alium quafi flamma
fuccendit. Iterum oravit Epifcopus Dominum
de fingulis, quæ eis oftenfa fuerant,
edoceret. Illis difeedentibus, adftans Angelus
dixit ad eum. Omnia quæ de ipfis audifti »
vera funt. Sed ille unus adhuc in fordibus fuis
permanet voluntate peccando. Ideo ilium nigra
facie , ôc flamma fuccendi vidifti. Ille alter
fimilis erat illi ; fed ideo ilium clare facie
illuftrari vidifti, quia recordatur de his, quæ
admiferat, abrenuntians illis malis operibus,
cum
Ex Ccl.T,
ku -56
cum lacrymis, & gemitibus Domini miferi- ^
cordiam depreCavit, promittens ut fi przete-
rita peccata illi fuiflent remiffa, ulterius ad
eadem non rediret. Et ideo prioris criminibus
deletis, ad hanc gratiam quam vidifti perve-
nit. Cum autem Epifcopus de gratia Domini
miraretur , quod non folum de tormentis,
quam de turpis vitae hominum liberum ftatue-
r i t , fed tarnen decore refpondens Angelus dixit
e i : bene miraris: homo enim es. Nam Dominus
nofter, Sc vefter naturaliter bonus, Sc B
humanus eft: ceffantibus a peccatis poeniten-
tibus, confeflionem non folum peccata dimit-
t i t , fed honore efficit dignum. Sic enim dile-
xit Dominus nos, ut Unigenitum filium fuum
pro peccatoribus deftinaret, Sc pro ipfis daret
ad mortem : qui dum inimici effent, mori pro
ipfis e legit; quanto magis quando illius pro-
prii fiunt ? hoc ergo feias, quoniam nullum_,
peccatum hominum bonitatem Domini vin- q
c i t . Si tarnen modo per pcenitentiam unufquifque
ea quae prius fecerit, abluerit mala.
Mifericors enim Dominus & infirmitate generis
veftri fe it, Sc in feftinatione diaboli, aftu-
tiam ejus , atque malitiam conterit, & caden-
tibus quidem in peccato, tamquam in filiis ind
ulges , & expedat emendationem : poeni-
tentibus vero quafi languidis miferetur , Sc
mox folvens peccatorum eorum . JuftoruriL-»
autem tribuit przemia fempiterna . Hzec au- D
diens Epifcopus, admirans, & plaudens ma-
nibus , glorificabat Dominum , manifeftans
qua; ada funt.
VIT./E S A N C T O R UM P A T R UM.
D U o Fratres perrexerunt ad civitatem ,
ut venderent quod fuerant operati; Sc
cum a fe invicem in civitatem fuiffent divifi, p
incurrit unus in fornicationem. Veniens autem ^
frater ejus poftea , dixit ei : revertamur ad
cellam . Frater ille refpondit dicens : non ve-
nio ; Sc interrogabat eum ille dicendo : quare
frater ? Sc ille refpondit: quia cum difeeffiffes
a me, incurri in tentationem, & fornicatus
fum. Ille autem volens eum lucrare , czepit
dicere, quia & mihi fic contigit, quomodo
feparatus fum ä te , incurri ego in fornicationem
; fed eamus, Sc fimul poenitentiam aga- f
mus cum omni labore , Sc Deus ignofeit nobis
peccatum . Qui cüm veniffent ad Cellam, re-
tulerunt fenibus, quod de iis contigerat, &
dederunt eis illi mandatum , qualiter pofcni-
tentiam agerent. Ille tarnen unus non pro f e ,
fed pro illo alio fratre poenitentiam agebat,
tanquam Sc ipfe peccaffet. Videns autem Do-
minus laborem , & caritatemejus, intra pau-
cos dies manifeftavit uni de fenibus, quod pro
multa caritate illius qui non peccaverat, in-
Tom. III.
dulferit illi, qui fornicatus eft; ôc vere hoc
efle ponere animam fuam pro fratre fuo.
DUo Fratres impugnationefornicationis, ExCodTa
abierunt, Sc acceperunt uxores > po-. iat, 5c<5.
ftea dixerunt fibi ad invicem: Quid lucrati p.^ 1.
fumus , quia deferuimus Angelicum ordi-
nem, Sc venimus in immunditiam , Sc poft
hæc in ignem , Sc tormenta venturi fumus?
Redeamus igitur ad eremum , Sc agamus poenitentiam
. Et venientes ad eremum , rogave-
runt Patres, ut fufeiperent eos poenitentes, Sc
confitentes ea , quæ egerunt ; Sc clauferunt
eos annum integrum, Sc ambobus ad penfum
dabatur panis , Sc ad menfuram aqua. Erant
in vifione confimiles ; Sc cùm fîniflèt tempus
poenitentiæ , exierunt , Sc viderunt Patres
unum pallidum, ôc triftem nimis; alterum-*
vero robuftum Sc darum : Sc mirati funt, quoniam
Sc cibum, Sc potum æqualiter acceperunt
; Sc interrogaverunt eum, qui triftis,
ôc adflidus erat, dicentes ; quid exferutaveris
cum cogitationibus tuis in cella tua ? Sc ille dixit
: pro malis, quæ feci, quia poenas, in—»
quibus venturus eram, femper in animo revol-
vebam, Sc a timoré adhzeferunt offa mea carni
meze . Interrogaverunt alium, dicentes . Tu
quid cogitabas in cella tua ? Et ille dixit : femper
Domino gratias referebam, quia eruit me
de inquinamentis hujus mundi, & futuri fecu-
lipoenis, ôcrevocavit me ad hanc converfa-
tionem angelicam, Sc reminifeens aflidue Domini
mei lætabar ; Et dixit fenex : æqualis eft
■ amborum peenitentia apud Dominum.
DE T IMORE DOMINI .
SC r i p t u m eft enim : Initium Sapientiæ ExCod.Va
timor Domini, ôc nihil deeft timentibus
eum , vel timor Domini fandus permanens in ^2*
feculum feculi. Beatus vir qui eft femper pavi-
dus ; qui autem duri cordis eft, corruit in malum
. Omnis vita fapientis, meditatio mortis ;
ôc melius eft unus timens Dominum, quam
mille filii impii. Nam qui fine timoré eft, non
poterit juftificari , Sc alibi facile ad bonum
confugit , qui terrores formidine çontremi-
feit . Timor cautum facit hominem. Ubi timor
non e ft, ibi defolatio vitæ eft. Time Dominum
patientem , ne feverum fentias Judi-
cem. Dominum timere eft nihil quæ bona—»
funt facienda præterire. Cùm Judex apparue-
r i t , fpeciofus erit juftis, ôc.terribilis injuftis :
quem enim manfuetum alpiciunt e ledi,. hunc
pavendum, atque terribilem confpiciunt re-
probi . Sed tunc ideo juftis terribilis non—»
erit , quia timorem illius inftanter confide-
rare nop ceffant, veniam pertimefcant. Tantum
tunc fecuri erimus de pr«fentia Judi-
E e e e a