
G-LYCERIA BORRERI Bak
SCLEROCÏÏLOA BORRERI. Prodr. Elor. Bat.
Borrer’s Hardgras.
Hoogduitsch: Borrer’s Süssgras.
Engelsch: Borrer’s Meadow Grass.
Bloeit: Junij—Julij, 2|*
Stelselvan Linnaeus. Cl. III. O. II. Triandria Digynia.
Natuurlijk Stelsel. Vasculares Monocotyledoneae. O. Gramineae.
Geslachtskenmerken, Zie Deel VIII, N°. 601.
Soortelijke kenmerken. Radice caespitosa, foliis planis, culmo geniculato adscendente, panicula verti-
cillata coarctata, radiis abbreviatis inferioribus subquinis, fructiferis erecto-patulis, spiculis linearibus 4 7
floris cfblongis acutis, palea inferiore obsolete 5 nervia mucronulata.
Wortel vezelig, bladen vlak; stengel knievormig opstijgend; bloempluim kransgewijze, zaamgedrongen,
met korte takjes, de onderste ongeveer vijftallig, de vruchtdragende opgerigt-uitgespreid; aartjes lijnvormig,
4—7 bloemig; bloempakjes langwerpig spits; onderst kroonkafje flaauw vijfnervig, aan den top van een
stekeltje voorzien. ^
Deze soort verschilt van de Glyceria procumbens (Poa procumbens L), Flor. Bat. V, 366, door de kortere
takjes der bloempluim, de kleinere, meer opeengedrongen, spitser toeloopende aartjes en door de flaauwere
nerven en het stekeltje van het onderst króonkafje. — Het geheele voorkomen is schraler en gedrongener.
Sclerochloa Borreri Bab. Poa Borreri Hook. et Walk. Atropis Borren Griseb. Waarschijnlijk identisch met G.
conferta Fries en G. pseudo-distans Crépin (Flore Beige etudiee par fragm. V. 155, 241.)
Verklaring der afbeelding: a. Bloemtakje; b. bloempje; c. id. geopend; d. onderst kelkkafje; e. onderst
kroonkafje; f. bovenst id.; g. vruchtbeginsel.
Groeiplaats. Aan of in de nabijheid der zeekusten. Wanneer de identiteit met G. conferta Fries en
G. pseudo-distans Crép. bewezen is, groeit onze plant in zuidelijk Scandinavië, noordwestelijk Duitschland,
Nederland, Vlaanderen, zuid-oostelijk Engeland , noordwestelijk Frankrijk, Italië en Algerië.
Nederland. Volgens den Prodromus Flor. Bat. is deze plant op vochtige plaatsen digt bij de zee gevonden,
in Zuid-Beveland en bij Zwijndregt.
Het afgebeelde exemplaar is door wijlen Dr. van den Bosch op Zuid-Beveland gevonden.