
BARKHAUSIA POETIBA D. 0.
Riekende Barkhausia
Hoogduitsch: Stinkende Barkhausie.
Engelsch : Fetid Barkhausia.
Bloeit: Junij—Sept. q .
I .
m
A J I
S t e l s e l v a n L in n a e u s : Cl. X IV . O. I. Syngenesia Aequalis.
N a t u u r l i jk S t e l s e l : Vasculares Dicotyledoneae. O. Compositae.
G e sl a c h t sk e nm e r k e n : Capitulum multiflorum. Involucrum calyculatum velrariussub-imbricatum. -—Recep-
taculum nudiusculum seu pilosum. Achaenia teretia, nunc omnia nunc tantum centralia in rostrum longnm
sensim attenuata; marginalia nunc erostria nunc breviter rostrata. — Pappus multiserialis pilosus albus.
Herbae annuae aut perennes.
Hoofdje veelbloemig. Omwindsel met een bijkelk of zeldzamer min of meer dakpanswijs. Bloembodem naakt
of harig. Vruchtjes rolrond; alle. of alleen de binnenste in een langen snavel allengs versmald, de rand-
standige ongesnaveld of kort gesnaveld. Vruchtpluis in meerdere rijen, harig, wit. Eenjarige of overblijvende
planten. Het geslacht Barkhausia is wegens de, gesmrvelde vruchtjes van Crepis gescheiden.
S o o r telijke k enm er k en : Hispido-canescens; caule erecto simplici folioso, apicè corymboso, foliis acute
runcinato-pinnatiQdis, inferioribus petiolatis superioribus hastalo-lanceolatis basi incisis, capitulis ante an-
thesin cernuis, involücris pilosis squamis exterioribus lanceolatis.
Met graauwe stijve haren bezet. Stengel opgerigt, onverdeeld, bebladerd, aan den top trosvormig; bladen
spits , geschaard-vinspletig, de onderste gestoeld, de bovenste spies-lancetvormig, aan den voet ingesneden;
bloemhoofdjes vóór den bloei knikkend; omwindsels behaard; buitenste schubben lancetvormig. De plant heeft
een sterken, niet aangehamen geur. — Crepis foetida L . , Picris foetida Lam., Barkhausia glandulosa Presl.
V er k la r in g d e r A f b e e l d in g , a. bloem; b. id. doorsnede; c. vruchtje.
Gr o e ip la a t s : Op ruigten en akkers. Midden- en Zuid-Europa, Caucasus, Turkije,’ Syrië; ook op Teneriflfe.
N ed er la n d . In Nederland het éérst gevonden bij Valkenburg in Limburg door Prof. H ugo d e V r ie s in
1866; later in Zeeland op verschillende plaatsen, als in Walcheren, N.-Beveland, Tholen en Zeeuwsch-
Vlaanderen, door den Heer A. W a lr a v en , vrij talrijk tusschen gewone klaver, ook aan dijken en wegen. De
bloeitijd is veel vroeger dan die van Crepis biennis en C. virens. — Het afgebeelde exemplaar uit de omstreken
van Middelburg, is door den Heer W a l r a v en aangeboden.