ajunt, ilium, poftquam fames Edeilcna finem accepit,
in fuam ie cellam recepiliè, & poft menfem obiille , adeoque
m enfejunio, quo novus annon* proventus tamem
ex Edelfcnorum urbe jam depulerat • Perfecutionem au-
tem a Valente in Catholicos mocam anno 571. juxta Ba.
ronium, vel 3 71. juxta Pagium , non nifi menfe Scptem-
brianno Gracorum 685. Chrifti 373. Edeflenos Ortho-
doxos invafilfe, in Chronico Edeifeno diferte adnota-
tur, adeoque tribus fere menfibus poft Sanfti Patri >mi-
grationem. Defcribunt eandem perfecutionem Rufinus
Sb. 2. cap. 5. Socrates lib. 4. cap. 18. Sozomenus lib. 6.
cap. 18. & Theodoritus lib.©, cap. 17. ubi praclarum fa-
cinus generof* illius mulieris fubnedunt, quin ullam
Ephrami mentionem faciant, cujus proculdubio me-
minifient, ft in vivis adhuc fuiffet. Quid eniin vero pro-
pius eft, quam ilium infigni aliquo facinore per earn oc-
cafionem inclaruiflè, vel perlecutores objurgaudo, vel
Barfen Antiftitem fuum ceterofque Presbyteros 8c C len-
cos a Valente Imp. relegatos in locum exilii lequendo ?
Certe a generofa ilia muliere fuperari fe haud quaquam
pallus fuillèt; nec ulla fuppetit ratio, cur Valens orthódoxis
omnibus varias in regiones relegatis, foli Ephra-
mo acerrimo Arianorum omniumque hxreticorum nn-
pugnatori parceret. Obiillè igitur eum oportet ante
motam illam a Valente perfecutionem, quemadmodum
vetera omnia Syrorum monumenta teftantur. Qu* eniin
ex Sermonibus Ephrami de ardentiffimo Martyrii defi-
derioTillemontiuspag. 305.articulo 12. colligit, eaad
Juliani perfecutionem referuntur, ut idem auótor obfer-
v a t . Quod vero de S. Bafilio Magno objici poteft,quern
anno 375.78.79. aut demum 380. decelfille fcriptores
affirmant, cuique Epramum paucis faltem menfibus lu-
peruixillè Pfcudo-Amphilochius fcribit, compofitum-
que ab eodem Ephramo de Bafilii laudibus Elogium con-
firmare videtur j hoc , inquam, argumentum, in quo to-
tus difficultatis cardo fitus eft, levi negotio folvitur,
five dicamus ab Ephramo Bafilium viventem laudatum
fuillè, ut Bollandus 1* Eebr. pag.51* exiftimat, fideique
fublefta: efl'e qua: a Pfeudo-Amphilochio de Bafilio ante
Ephramum mortuo narrantur, quum S. Hieronymus in
CatalogoEphramiobitum fub Valente, Bafilii autem
fub Gratiano pona t; five afleratur, eodem anno 373*
Kalendis Januarii Bafilium ad fuperos abiiffe, quemadmodum
tom. I. Bibl. Orient, pag. 397*& feq. ad argumenta
contraria refponderi pofle oftenlum eft.
X.
De Confejfione S. Ephrtem-, ejufque
Tefiamento.
RIveti calumnias, quibus Teflamentum Ephrami,
ejufque Confejjioncm petit, Tillemontius p.736.
8c Natali» Alexander tom. 4. pag. 136. dode refellunt.
• Idem Alexander loc. cit. Ephramo abjudicat opus illud,
quod apud Volfium tom. 2. pag. 1. prodiit, infcriptum;
Sanft i Patris no fly i Ephram Syri narratio ad Monacbos de
fua Connerflone . Id namque demonftrat, ut redeobfer-
vat, iplius exordium; Sanft us jlbbas Ephram accedcnti-
bus ad ipfum Fratribus, de feipfo utilitatis can fa cnarrayit,
diccns &c. An ita de feipfo loquutus fuifiet Ephram ?
Exftat hxc Anonymi "Harratio Grace in Codicibus Ba-
filianis 69. pag. 13. & 113* pag. 293. «fei ? dyi* •
• A’SCiif E*<fpx‘i/x <Tnyn-n Wit mty/GcLKhvrt ‘O&f aomr
le’ tMlttt %tfiy «fe* ««VT't , hiytot . 071 071 KfiUu DAlt
fff <frxa.liajtt«ur , vdiv i'fojcLpdm . De Sonfto
Ephram*. Sanft us ^ibbas Ephram acccdentibus ad ipfum
Fratribus utilitatis caufa de feipfo enarrabat diccns • Quum
fuer effcm mnorttm. circitcr quatuordecim, incompofitis
omnino moribuseram. Quidquidinjiac narratione con-
traritun Confefltmi & Teftammto reperitur, Anonymi
$jus auctoris ofcitantix adfcribendum eft.
XI.
D e a u B o n h u s , q u i E p hm m i m em in e rm t . Ac
primum de S ■ Hieronymo £3” G em a d io .
BAronius ad annum 378. Lucubrationes ejus, inquit,
quod Syro idiomate ejfent confcripta, haud confeflim
Gracorum aut Latinorum Ecclefiis innotucre; nam S. Hieronymus
uni us tantum yoluminis meminit, quod ex Syro in
Gracum translatum accepit; pedctentim autem alia com-
plura yiri egregii monumenta per Gracorum alvcos in Lati-
nam Ecclcfiam confluxere; quorum omnium in unum colli.
gendorum edendorumque fait opus cruditi yiri Gerardi Vof
f i i. At Sozomenus contrarium affirmat lib. 3. cap. 16.
nam& ipfo ( Ephrauno) adhuc fuperflite libri ejus in Gracum
fermonem translati funt, dr ufquc ad hoc tempus tranf-
feruntur. Et Gregorius Nyflenus ex ejus fcriptis, quae
ipfe enumerat, quseque nos fupra recenfuimus, encomium
vitamque Ephmni fe fcribere teftatur. Longe ita.
queplura Ephraemi Opera ante S.Hieronymi aetatem
Graece jam prodierant, quam Baronius exiftimat. Me-
moratum Hieronymo de Spiritu Sanfto volumen, perin-
de recenfet Trithemius, ac fi adhuc fuo tempore exfta-
r e t , quum tarnen nemini hadenus vifum fuerit, nifi
fbrtafle in Bibliotheca Bodlejana lateat, tom. 1. Catalo.
gi mfs. Angliae & Hibernia: pag. 106. ubi habentur Lati-
ne S' Ephram Diaconi de dieffudicii, de Eefurreftione, &
de EegnoCcelorum, libri fe x . Item, De feptem gradibus
^tfcetifionis ad Deum. Item, De Spiritu Sanfto, & quare
ipfe columba apparuit fpecie. Petrus de Natalibus lib. 3.
cap. 70. & Sixtus Senenlis lib. 4. Biblioth. Sandae pag.
423. fcribunt Ephram um e Syriaca in G racam linguam
lucubrationes fuas tranftuliile. Petrus: Exflat liber ae
Spiritu Sanfto, quem de Syra Lingua ycrtit in Gracam.
Sixtus: Ephram Syrus, Diaconus&Monackus,fermoncs
plurimos Syriaca primum, ac deinde Graca lingua edidit.
Sed uterque all ucinatur, ut perfpicuum eft.
Gennadius in Catalogo laudat Ephrxmi metrum
de Vjcomedia lapfu. Hoc opus periille dodi viri notant.
Fragmentum Syriacum habemus apud Xenajam in lib.
de Uno ex Trinitate, Cod. Nitricn. 26. fol. 132.
XI I .
D e 'Bafilio D ia co n o , de Ephram Patriarcba
Antiocheno, Leontio 'Byspntino, Theodoro
Studita-, ac Theodoro Prodromo.
QV x inter teftimonia Audorum de Ephrami laudibus
& fcriptis non produximus, funt ha:c. Primum
, Bafilii Diaconi reliquorumque Monacborum
fupplicatio aid Imperatores Theodofium & Falcntinianum
adverfus Wcflorium, in Concilii Ephefini Parte prima
pag. 31 o. editionis Romans anni i 5o8. Initium, I?n-
menfa ilia Dei optimi maximi benignitast & paucis interje-
d i s , Ephramus inter Patres nominatur , a quibus fides
Catholica per traditionem accepta eft; llaufimus banc
fidci notitiam primo quidem ab jlpoflolorum principe Tetro
& c . a Bafilio & Gregorio Epifcopis & fratribus , Mbana-
fio Ecclefia Alexandria Epifcopo, Ephram Syro , Gregorio
Epifcopo & c .
Alterum teftimonium Ephrami Tatriarcha *4ntio-
cheni, apud Phdtium in Bibliotheca Cod. 229. p. 819.
820,
S20. qui laudat Sermonem Ephrami de margaritapretio-
fa , in hæc verba : Et Sanftus Ephram in libro de Incarna-
tione, & in Margaritam, non minuta efl, inquit, connexio
affumptionis, utperdiderit quod babuit, & quod non ba-
buit adept a fit ; Jedperfeftum efl quod affumpfit, & quod
adcpta eft. Hæc habentur apud V.offiuin tom. 3. p. 166.
lit.B. "Hon eft imminutapropter affumptionis nexum , ita ut
perdiderit quod habebat, & quod non babebat fieret ; fed
perfeft um habet, quod er at ; & per fe ft um fimiliier habet,
quodadfumpfit. Ephram autem, de quo d i x i ex Comité
Orientis fadus eft Antiochiæ Patriarcha circa annum
52 6. teftibns Theophane 8c Evagrio ; adeoque Ty.
pographi error emendandus apud cl. Fabricium Bibliotheca*
G ra ce lib. 5. pag.3 3 5. ubi de Ephramo Antioche-
no fubjungitur quod de nöftro Sando Ephramo Syro
Diacono Edefl'eno dicendum fuerat ; cups mentio in Vita
Simeonis Sty lit a junior is tom- 5. Maji pag. 317. 337. qui-
que laudatur jlftione X. Concilii Cbalcedonenfis, & ex cup
s fcriptis excerpla apudThotitm Cod. 228. & 229. Qui
eniin laudatur Adione X. Concilii Chalcedonenfis,
Ephram, eft non Antiocbenus Patriarcha, fed Edefiènus
Diaconus, ut perfpicuum eft. Ephram autem Antio-
cheiius laudatur in Concilio Lateranenfi fub S.Martino,
& in Concilio Conftantinopolitano III. feu fexto gene«
rali adverfus Monothelitas, Ad.X.,Concil. Labb. tom.5.
pag.3o7 .& p a g .825. / ■
Tertium teftimonium Leontn Byxantim contra Hejto-
rium & Eutycben lib. 1. p.465. ubi citât Sanft um Ephram
ex bomilia in margaritam ; lib. 2. pag. 475* cx Oratione
de charitate ; & lib. 3. pag. 485. ex Oratione in margari-
tam contra Marciontm. Biblioth. Patrum Coloniæ 1618.
tom. 6. ' . .
Quartum teftimonium jLnaftafii Sinaita, qui in
Hodegi cap. so. pag. 197. Ingolftadii 1606. laudat bo-
milram S. Ephram de margarita : & cap. 8. pag. 107. eun-
dem Ephramum hoc inter Patres encomio exornat, lo-
quens de Severo heretico . oJ« , #*A
TctpfctifA r ma>T*, « ITfSkXv , «k èu/us Kü&AXk , 'f eripgctyiS'Q-
vÇfi Tienipm tipfiaa.'n. "Hpn jlmphïlochium moratus efl, non
JLmbrofium, non Ephramum ornni yirtutum genere excul-
tifflmum, non Troclum, nec ab ipfo Cyrillo omnium Ta-
trum fignaculo fibi temperayit.
Quintum Tbeodori Studita3c\ui Catcchefi 5 d. Ephramum
cum Chryfoftomo ex profeilo laudavit . Exftat in
Cod.Coislin 27 1 . & in Apparatu Poflèvini tom. 3. p.75.
Sextum teftimonium Tbeodori Vrodromi in brevi fa-
crorum librorum Hiftoria . Qui Ecclcfiam fermonibus
fuis ornarunt, hi funt - Magnus Dionyfius jLreopagita, Magnus
Mthanafius, Bafilius, Gregorius, Chryfoflomus, "Hfiff"
fenusy Cyrillusy Maximus, Joannes Climaxy "Hilus, Ephram
Syrus .
XI I I .
D e i i s , q u i fe r ip ta Ep hn emi la u d a rm t .
T illemontius articulo xxviii. pag. 319. Vitam San-
d i Ëphrami in hæc verba concludit. Fqlfius affirmat
, Sanftum Anaflaflum Sinaitam complurefque alios
au ft ores diverfa loca ex Ephrami fcriptis cit are. Optandum
effet y ut ea ipfe loca indicaffet. Simt autem hæc, ut pro
Voffio refpondeam. I .Mnaflafius Sinaita jn Quæftioni-
bus pag. 467. laudat Sermonem Ephrami in illud, Duo
erunt in agro & c . Apud Vofs. torn. 1. pag.18. IL Joannes
Damafcenus in fermone de ii s , qui in fide obdormierunt,
teftimonium profert ex Ephrami ferm. de Judicio &
confummatione feculi .III. "Photius in Biblioth. Cod.195.
recenfet Paranefes x u x . nec non Capita centum de hu-
militate, & fermonem de virtutibus & vitas in capita
x x ii diftributum . IV. Antiochus Monachus in Pandede.
’V. 'Hjcon, & Taulus in Colledione Sacrarum Praccptio-
num . VII. JoannesMntiocbenus in Eclogis. VIII- Jln-
tonius in Colledaneis. IX. "Hjcetas in Catena Patrum -
in Lucam. X. jlnonymus in Catena in nonnullos veteris
acnovi Teftamenti libros , Ephrami audoritatem ix pc
producunt, ut ex Codicibus Vaticanis, Cafareis, C.oi-
slinianis, & ex Apparatu Poflevini tom. 3 . pag. 21. XL
Thecaras quidam, Poftevino Tbocaras pag. 62. appella-
tus, diverfas Precationes ex eodem Ephramo collegit,
quse Cod. Vat. 1190. 8c Coisliniano 312. habentur.
XII. "Pradeflinatus, feuquiiquis e ftaud or, lib. i-de ha:-
refibus, han-ef. <57. de Meffalianis, inter opera Sirmondi
tom. 1. edit. Parif. 1696. pag. 490. egit contra bos
Ephram Presbyter Syrorum. Adverfus Mellalianos Ephramum
fcripfille liquet ex libro contra ha:refes, & ex
Teftamento, tom. 1. Biblioth. Orient pag. 128. & 145«
XIII. Mofes daiique Barcepha in libro de Paradifo j>cr
Andream Mafiiim Latine edit©, Ephramum laudat in
iis fermonibus, quos de Paradifo confcripfit, Par. 1. cap.i.
7. 13. 8c in eo opere, quo librum Ccncfcos interpretatur,
P a r .i.cap .i.9.14.28. ubiduas, ut tom.2. Bibl. Orient,
pag. 129. adnotavi , aSandoDodore expofitiones in
Genefim elaboratas ftiifle docet Barcepha Par. 1. cap. 1-
inquiens; Deinde Beatus Epbram duplici interpretation ex-
■ pofuit librum MofisPropheta, quarum altera myftica efl,
atque arcana eruit fenfir, altera res ipfas pertraftat a Mofe
deferiptas. Utraque interpretatio, una cum fermonibus
Ephrami de Paradifo, quos etiam Syncellus in
Chronographia pag. 15. c ita t, habetur Syriace in Bibliotheca
Vaticana, a nobis tom.i. Bibl. Orient, pag.64.
67. 8c 84. recenfita; adeoque non eft cur illam deperdi-
tam cl. Fabricius doleat in B ibl.Grac. lib. 5. pag. 331.
Vide qua: de eadem Genefeos interpretatione anno 1$ 88.
inventa, 8c Venetiis affervata , ex Poilevini Apparatu
pag. i-ix. & ex Oudino pag. lxxvi. produxi. Quod autem
Poflevinus addit, Ephram Grarnmaticam Syro Chal-
daicam & Opera omnia, eadem Lingua ext are audio , id ,
faltem quoad Grarnmaticam, fabula: loco habendum
neque enim id opus Ephramo quifquam Syroriun
vel Gracorum attribuit, neque Ephrami temponbus,
quibus Syrorum lingua vulgaris erat, Grammatica Syriaca
feu Syro Chaldaica feribi ccepta fuerat.
Quid demum de iis fentiendum fit, qua: fub Ephrami
nomine e Syriaco in Latinum converfa prodiere per
Guidonem FabriciumBoderianum in libro de Ritibus Bapti-
fmi & Sacra Synaxis Antuerpia: 1572. Joanncm Cardi-
nalcm Bonam rer. Liturg. lib. 1. cap. 9. Parifi i578. 5r -
jlbrahamum Ecchellenfem Roma: 1645. j dicam in Prole-
oomenis ad Samfti Doftoris Opera Tomo quarto prafi-
gendis. Nam qui in celeberrima: Bibliotheca: Jofephi
Renati Imperialis S. R. E. Cardinalis, eruditorum omnium
optimi Moscenatis, Catalogo R om* anno 17 1 1 .
imprelfo pag. \6y. ejufdem Ephrami nomine prarnota-
tur Sermo demiraculo per B. Clcmentem fafto j exftat inter
SS. Patres Coteleriipag. 837. is , inquam, fermo non Syri
Ephrami eft, fedalterius cognominis Cherfoms Epi-
fcopi, de quo confule cl. Fabricium lib. 5. Biblioth.
Graca: pag. 335.
f f *
f
Tomo I.
CA