374 A N T I Q U I T A T E S V A R I Æ .
OuS" Sffviv nv%MToim e%et stipi répfixei sréTpnç.
A^Éf)aio'v ùntisi Se dptumQpmoi iuf/ov ikicativ
EvSet S' êvûx xi%wi v ütiipti%t; émrepim vu|.
Coronidis locò
ANIMALIA D U S SACRATA
S e f i f t u n t , & q u i d e m Z i » S o l i , A i « M e r c u r i o , Hircus P a n i , Gailus i t i d e m S o l i ,
Noâua M i n e r v æ , Tefludo V e n e r i . L e o n e m , i n q u i t A R C H Æ O P H I L Ü S ,
S o l i f a c r a t u m e q u i d e n i c o n f i â t , c ù m a u t e m h i c L e o S o l e m t e n e a t , e g o p o t i u s
S o l e m i n L e o n e a g n o f c e r e m . R e s e ô d e m c a d i t , e x c e p i t D Ü L O D O R U S ;
i d e ò e n i m L e o S o l i f a c e r c r e d i t u r , q u ò d h u j u s i n L e o n e v i s a c e r r i m a f i t , u t i
a l i b i d e d u x i . A r i e t e m M e r c u r i i , p e r r e x i t A R C H A O P H I L U S , f i m u l
c u m r a t i o n e C o n f e c r a t i o n i s e x P a u f a n i a q u i d e m e d o t t u s f u m , a p p o f i t u m f c i -
l i c e t M e r c u r i o A r i e t e m i d e ò , q u ò d i s p r æ c æ t e r i s , g r e g i b u s p r æ e f f e c r e d a t u r ;
S e d & m e m i n i e x e o d e m , A r i e t e m i n t e r d u m a d a u r e u m v e l l u s r e f p i c e r e , i d e ò -
q u e T h y e f t æ f e p u l c h r o i m p o f i t u m , q u ò d i s f r a t r i i d f u r r i p u e r i t , c u m e j u s
u x o r e m f t u p r i c o n f u e t u d i n e f i b i c o n c i l i a f f e t . S i h u e r e f p i c e r e T i b i l n b e t , i n -
q u i t D U L O D O R U S , p e r m e i d l i c e a t : Q u a n q u a m d e M e r c u r i o r e s c l a r i o r
f i t ; I d e m e n i m , i n g r u e n t e a p u d T a n a g r æ o s p e l l e , A r i e t e m c i r c u m m u r o s
por-
A N T r Q U I T A T E f S V A R I A 375
pottâffe, eòque fatto malum avertiffe memoratur, & deinceps apud eosdem
xpioipipa cognomine cultus eft. 'Sed ad Hircum aheo, quem Pani facrum fuprà
adPanos annulum vidimus. Imo, excepit A R C H A O P H IL U S , etiam
ipfum Plircum divinis honoribus apud Mendefios aft’ettum , ibidem ex Hero-
doto dittum eft. Quid igitur, fi non animal Deo facratum, fed ipfe Deus
hic lareat ?. Id nec affirma vero, refpondit D U L O D O R U S , nec nega-
vero, quanquam res eòdem calura fit. Cæterùm vilIofus4eft hic Hircus,
quales Cinyphios Africa; fuiffe , Probus author eft, & de quibus Virgilius in
Georg.
Nec minus interea, barbas incanaque menta
Cinyphii tondent Hirci, fetasque comantes.
De barba, inquit A R C H A O P H IL U S , rairum eft, quod Plinius ex Mago-
rum commends refert, Hircorum rabiem ,Ji mulceatur barba, nutigan : câdem
pracisà eos non abire in alternisi gregent. Id nihil mirum , perrexit D U-
LO D O R U S ; Barbæ fiducia Hircum gregem præcedere, Aiianus prodi-
dit, quanquam in cornibus præcipuum ejus robur confiftat ; Sed Gailus fe-
quitur , quem & ipfum Soli facrum dixi. Eundem, iteravit A R C H A O PHILUS,
utique etiam Minervæ Operatrici facrum, fupra ex faufania do-
cuifti, imo & Afculapio S& Marti> quorum akerum ad Numifma Seiinon-
tiorum in Sicilia, alterum ex fabula conftat. Inficias non e o , regeffit DU-
LO D O R U S, præcipuè quod de Minerva adfers. De Marte notandum, non
tam facratum huic effe, quàm invifum, qua ratione & Mortem addere potuif-
fe$. Morem enim fuiffe, ut Morti Gailus Gallinaceus, ficut & Marti & Afcu-
Iapio, aliquando immolaretur , quòd ea vittima Nox lætaretur, ut filentium
fuum mfeftante, ac fæpius perturbante , Natalis Comes L. III. c. 13. Mythol.
tràdit. Egregie fané, fubjecit A R C H A O P HI LU S. Morti & Afculapio :
An quod Medicorum eadem cum Morte merita fint ? Bona verba quæfo !
perrexit D U L O D O R U S , Mors vitam adimit, Medici reddunt, id quod
deAlculapio fertur; Indeque,licet Vittima utrnisque eadem fit,eadem tamen
non eft ratio. Sit Morti Galius vittima,quod quietem turbar ; At Afculapio
eft, quod diei Solisque nuncius. Afculapius Phcebi filius, divinanti benefi-
centiam morborum omnium curatricem innuit. Divina: autem beneficentiæ
quid gratius feramus, quàm quod ab ea accepimus ? Non mea eft hæc interpretano.
Marfilius Ficinus earn luppeditat in Argumento ad Piatonis Phæ-
donem.
Nottua fubit, Minervæ facra, quòd etiam nottis tenebras vifu fuperat,id
quod prudentiæ, imo &c fortitudmis genium adumbrat, quarum utraquo*fub
Minerva intelligitur. De Prudentia, infit A R C H A O P H IL U S , res clara
eft, de fortitudine non item ; Quid enim ? an Nottua unquam fortitudinis
fymbolutn fuit ? Fuit, dum Minërvæ facra, relpondit DULODQR*US; Ut
enim illa tenebras fuperat, ita & fortitudo pcrieula. Quicquid fit : De Mi-
nervà, nemo tam in Antiquitatibus hofpes eft, qui nefciat. Secus autem de
Teftudine Veneris. Teftudinem, regeffit A R C H A O PH IL U S , Pelopon-
nelifymbolum effe,ad Numifma Agiorum dixifti, Veneri autem facratam
nondum inaudii. Paufanias rem edocet, inquit D U LO D O R U S, in Eliac.
poft. Venererà Gff/e/towmeniorans, altero pede Te/tudinem prementem. Ratio-
nem Author iis inquirendam relinquit, quibus ejusmodi res curæ funt. Sed
non arbitror obfcuram, cùm ex oppofitione Veneris quæ hitco infidere