295 a n t i q u i t a t e s v a r i a
deficit, adeòque haftenus, nifi improprie, ad figna Panthea hscnon arbitror
referenda ; Sedomninò exprimi id, quod aliò locò Sacerdos lfidis Apulejum,
Dea; facris eum initiaturus, alloquens : In tutelami inquit, recepttu es FORTUNA!,
f id F IDEN T I S, quafio luckfrlendore cat eros ettamDcos lUuminut.
Adverte mentem ! De ifide loquitur, & tarnen Fortunam, & quiJem non c®-
cam illam, led videntem vocat ! Ca:terorum Deorum nomina ei non tribuit;
Sed eos lucis ime fplendore, ait,illuminare ! Quid hoc eftHi non, quod alibi
Lucianus de fimulacro in Syria vifo afferit : fuijfe revera JUNONFM, ba-
huijfe tamen qui dpi a m & Minerva, & Veneri,t, & Luna, & Rhea,&Diana, &
Nemefis, & Panar urn. Non dicit,j unonem omnium harum nominibus venire,
quòd tamen facilius forlan procederei, quàm in propofitq , Sed Junonem ali-
quid harum habere, proculdubiò, ut Junonis potentia fignificetur, etiam in iis
efficax, qu$ Deabus illis fubjiciuntur. Verifimiliter philofophai is, inquit AR-
C H A O P H IL U S ; Sed velini Fortume potcntiam demonftres ; Hancenim
ehm in fupremo Deorum fubfellio non confpiciam, qui Deorum munia obire
poifit, non video. Ut in fupremo fubfellio collocari poifit, refpondit DiJ-
L O D O R U S , proculdubio eadem eredita eft cum Ifide, ea tamen cum differentia
, ut ex allato Apulefii loco patet, quod f ortuna videns ea eredita fuerit,
non cieca illa, qua; vulgo fertur mortalium felieitatem evertere ; hxc enim fi
tanto faftigiò indigna fuerit vifa,quid eft mirum ? De Fortuna Fidente igitur
loquimur, quamvis omnino fatendum.fit,qui de Fortuna; potentia locutì funt,
hanc differentiam non obfervafle. Virgilium Fortunam omnipotentem vocare,
Lattantius author eft : & Orpheus in hymno Fortunam allocutus :
’Ev ffoì yoìp ßiong Övhtwv mtpwoixiAos ès'lv.
In Te, inquit, eft. vita mortalium varia.
Htec in genere ita dicuntur, excepit A R CH A O P H 1LUS : Ad propofita
figna autem fpecialibus agendum. Jovis fulmen ego in temone video, quid
autem Fortuna; cum Jove ? Multum, inquit D U L O D O R U S ; Jovem una
cum Junone in Fortuna: gremio fedentem, ejusque manum apprehendentem
memorat Cicero II. de Natura Deorum : Et an nefeis, Fortunam Parcarum
potentiflìmam Paufanis memorari ? Parcarum, inquam, quibus Jovem irjipo-
tentiorem fecit antiquitatis, uri ex his Afchyli patet :
ITp. MoTpoti rpipoplpoi, (luifioveg r ’Epmueg
Xop. t«rav ap’ ò Xeùg ègìx àahvzgipog.
Prom. Parca triformes & memores Erinnyes
Chor- Hü ergo cunBù Jupiter impotentior eft.
Jovem Fortuna: videris fubjicere, inquit A R C H A O PH IL U S ; At m ih i
fuffecerit, fi Jovis munia Fortuna fubierit. Id indubium eft, inquit DU L O
DOJR.US. Quod enim deJove cecinit Theognis :
Zsvg yoìp TQi to t&à&vtov £7npp£7T£i clKXots
^AàAote ftèv otAsteìv , «AAote J’ «iÈv
Jupiter hue illue interdum pondera flèttit
Nunc dat divitim : Nunc dqf habere nihil ;
Id fané Fortuna: proprium eft, eaque de causà ei Cornu-copia: datur. Sed
audiamus Martianum de Fortuna : Ut cohjpexit omnia, inquit, qya gerebantur,
ivJovüConßftorio fubnotari, ad eorumlibros & pugillarem paginam cucurnt, <a
licentiore quAdam fiducia, qua conjpexerat, inopinatà deferiptione corrafit, ut
quadam repente prorumpentia velut rerum Jeriem perturbarci : alia vero, qua
A N T I Q U I T A T E S V A R I A . 297
tauftirum ratio perßrefla vulgaverat, quoniam facer e improvifa non poter at, fuü
tarne« operibus arroga bat. Quid videtur, A R CH AEOPH ILE? nonne hasc
Martianus ideò, quòd Fortuna Jovis munia obire crederetur ? Fateor, inquit
Ille; cìim autem fulmen, Jovis infigne, temoni affiftum fit,omninò aliquidfin-
gulate crediderim denotari. Bene mones, inquit D U L O D O R U S ; Nihil
jnimaliud latet, quàm regimen univerfi,quod ehm Jovis previdenti® propriè
debeatur, Fortuna ex hominum opinione occupavit. FÌinc fané eft,-quòd
Euripides in Hecuba :
~Q Z eù, t i A É|u ; orarepx e cbitipwirgg o'pav ;
bofiv « A A u ; T if i ¿è xinrUedoti puirviv
iteviìii, boxSarug Suipiovai eìv«i y i v o i ,
Tti%v)v Ss x«vr* tclv ßpoToi"? èxtoxoxeTv. .
Die am Firos Te Jupiter ne cernere
An frußra eos invafit illa opinio
Quod ujpiam fit forPe Damonum genas
Fortuna cunBa cum regat mortalia.
Dehis acquiefco, inquit A R C H A O PH ILU S ;S ed alia fubeunt. Delphi-
num temoni impofitum video. Quid hie ? An Maris imperium F ortuna; vin-
dicat ? Id ipfum,refponditDULODORUS. Et quid mirum, ehm de uni-
verfo modo probaverim ? Aut, annon recordaris apud Virgilium, Neptunum
jpfum For tun® hoc acceptum referre ; Ita enim de ZEolo :
Non illi imperium pelagi,favumque Tridentem,
Sed mihi SORTE datum.
An Sors & Fortuna idem fint ? excepit A R CH LEOP HI LU S, dubitari poteft.
Sed elio ! Sint unum, annon his ipfisin verbis jus fuum widenturNeptuno cef-
fiffe ? Non minus ac Jo vi, refpondit D U L O D O R U S ; nam&hunc imperium
Cceli Fortuna: debere, inde conftat, quòd fratres Imperium fortito divi-
fcrint. Quod autem Imperium Maris attinet, en apertius teftimonium ex
Pindaro Olymp. Od. XII.
Aimopuii xòli TNfiog EAEvöspfe
IpcEpst èupwùzvé’ «f1-
<E>1 9T8AEI (J-UTEÌp»
I l i y à p èli XOVTCà x u ß i p v ü v m Sotti
Nàsg S ic .
Supplicio, filia Jovù libertatü prafidü,
Pro Himera potenti urbe,
Servatrix FORTUNA.
A Te enim IN MARI gubernantur
Ceteres naves &c.
Idnoverat Csfar, qui,Plutarcho tefte, cum Brundufio Pompeji perfequendi
caufafolveret, tutò pelagus trajecit, fortuna tempeftatem fuperante : Indeque
rurfus, cum Lembo confcensò Brundufium veheretur, furgentibus undique
i tempeftatibus , ita Gubernatorem allocutus fertur ; Vela FORTUNA! da,
ventumque e.xcipe confidens, quia Cafarem vehis,Cafarisque FORTUNAM.
Satis h®c de poteftate maris, inquit A R C H A O PH IL U S . Serpens iubit,
I qui Afculapium concernit. An etiam hujus munia fubit fortuna ? Nullius
magis, refpondit D U L O D O R U S ; quòd enim tegri fanantur, raro medicorum
arti, fed utplurimum Opi Divina:, quam imperiti Fortunam dixérc, eft ad-
(Pp) fcriben