jy rH E n i N A T S IM A X H
A0T BOH0HA KAI SAPIIHAQNOS 0A
NATOS KAI nEPI TOT NEKPOT MAXH
KAI nA T PO K A O T ANÄI P E 2 I S
HAI n E P I TOT NÉKPOT
U a x h k a i ANTIAOXOT
UnATTEAIA I IP O S
a x ia a e a n E p i
nATPOKAOT
fuga. Ad naves pugna
eli auxilium & farpedonis mo
rs, & circa cadaver pugna
& Parrocli occiiio
& circa cadaver
pugna & Antilochi
nuntium ad
Achillem de
Patroclo
o n A o n o iA . armorum confe&io.
Licet enim,quod equidem fateor & doleo, haftenus injuriä nefeio cujus, qua;-
dam literse detraete, qusedam fuppreffa; hinc inde lateant, apertiffiinum tarnen
eft, hiftoriam Trojanam hàc infcriptione continéri, adeòque ejus Scriptorem
ei appofirum elfe : Et quem ? fi non Principem, quem Diadema arguit, Poetis
cumfcegibus commune? fi non Homerum, quem & effigies tefiatur, eadem
plane & in Hortis Csefiis, & in Aporheofi Homerica llluftri Cupero poft Kir-
cherum expofita ? Quod de Pallio moves, opinionem non ferit ; Quis enim
Homerum Philofophum neget, ehm tarnen toti'us Naturse myfta fuerit ? Se
quàm concinne Homero, Mufarum facerdoti, Mufarum chorus quadrat, circa
tedile fedentis ludibundus ? Quàm concinne volumen, quod fimili piane modo
etiam in Chiorum Numifmate tenet ? proculdubiò Iliada relegens, quam
infcriptio, quam & averfse pugna demonftrat, majoribus pugnantium firmila-
cris,quàm in Tab. Iliaca expreffa ? Omnia hmc verifimiliter , excepit AR-
CH/EOPHILUS. Volumen tarnen penitius videtur infpiciendum , utin-
notefeat, quò linearum duftu antiquitùs fcripferint ? In propofitò, refpondit
DULODORUS, lineis non tranfversùm au£tis,fed fine linearum perpetuò
verfus umbilicum direäo fcriptum, ita ut ¡rsxig, five Ipatium inter lineas intel-
ligatur, liquidò oftendit Fabrettus, id peculiare arbitratus fuiffe in libris poe-
ticis,magnsepraefertimmolis: Cujus placitum, annon etiam ad ahos libros per-
tineac ? nunc accuratius exäminare non vacat. Succedit
SOCRAT E S
Sophronifci & Phaenaretse obfietricis filius, Patria Athenienfis,pago Alopecen-
fis, Mortalium fui temporis, vel Oraculo tefte, fapientiffimus. Socratem nemo
ignorar, inquit A.RCHAìOPHILUS. T o t reliquiis Antiquitatum paffim
proftat, totque laudum prseconiis fertur, ut vel primò intuitu & nofeatur, &
lui venerationem fibi conciliet: Et fateor, quotiescunque deformem froritis
calvitiem, oculosque ejus protuberantes,& barbam horridam,& nafum fimum
contemplor, toties vanitatem eorum fimul arguo, qui ex Corporum difpofi-
tione animarum habitum dijudicant. T ecum , refpondit D U L O D O R U S ,
fenfére & Socratis dnfcipuli: Et licet ipfe Socrates his Apologiam dixerit, Sapientiam
& Virtutes non tarn natura; Sc ingenii, quam laboris & confuetudinis
ioetum arbitratus, mihi tarnen eo ipso vanitatem oftendiffe videtur, cum uti-
que,nifi labor &confuetudo naturam vel juvent vel corrigant, etiam pulcherri-
mum corpus ignorantise tenebris relinquatur. Sed non Socrates folus animam
virtute & fapientiä venuftam in corpore turpi circumtulit. Succurrit & /Efo-
pus: Imö, ii ad Deos abire licet, etiam Srlenus, cui Socratem vultu fimilem
fuiffe, ad Csefares Juliani Ulufiriffimus S p a n h e m tu s doeuit. Silcpus, inquam,
(Sf) * qui