Eiri^a'v»? à Samaritanis accepit, idque anno 145. quo jam dudum Ægypto eX*
cefferat;Si hoc verum, apertum utique eft, Numifmata hæc,utpote in quibus
cognomen id occurrit, in Ægypto Ugnata falsò ilatuì, fed perdnere & ad cul-
tum Jovis, quem crudeli zelo Anriochus in Judæam invexit, & ad expedirio-
nem in Perfas, quos Crinitos fuiffe & ipfos, ex Herodoto Lib. VI. c. 19. jamdu-
dum innotuit. Aliud eft Crinitum,refpondit D U L O D O R U S , afiud Cin-
cinnis ornatum effe ; Sed de hoc alibi. De Vaillaritii fententia quæro, an de fuo
rem affirmet, an aliunde hauferit? Jofephum citat, inqùit A ß CHÆOPHI-
LUS, cujus affertum proculdubio ndem meruerit. Jofephus, refpondit D U-
L O D O R US, nullibi affirmât, Samaritanos primos Antiochum cognomine
©£« Eìn(pa»sì honoraffe, multò minus, Antiochum eò ante id tempus ufum non
fuiffe. Samaritanorum quidem Epiflolam tradit, Andocho ©au èviipcivet in-
fcriptatn; Quis autem inde cum Vaillantio concludat? Quis non potius, con-
fueto id more Samaritanos feciffe? adeoqueeò cognomine Antiochum edam
ab initio ufum fuiffe, quando Egipani;, teile Appiano, à Syris cognominata
«fi* Affurgerem placito, excepit A R C H Æ O PH IL U S , nifi Numifmata
aperte contrarium arguèrent. Contrarium ? fubjecit D U L O D O R U S ; at
nullibi cognomenEwi^avsi folum in hujusRegis Nummis ocGurrere, fed femper
cum cognomine QsQ con jungi,ipfe Vaillantius agnofcit. Imo in pluribus omninò
omittitur utrumque, repofuit A R CHÆ O PH ILU S , idque fit edam eo in
Nummo, qui cum Chronographia Anni 144. proflat, à Tyriis percuffus : Et
quid inde concludas, fi non ante Samaritanorum Epiflolam ejus cognominis
ufum non fuiffe? Numifmataque eo carentia ante annum 145. reliqua autem,
id fc. præferentia, poflea demum percuffa effe: quo pofito, Vaillantii utique
fententia firma bafi nititur. Non arbitror,inquitDULODORUS, confiât
enim Cognomina fua Reges cum in quibusdam exprefliffent, eadem poflea
rurfus omififfe. Exempla apud ipfum Vaillantium proflant: Alexander I. cum
in Nummis Anno 162. Si 163. percuiìis, 0eojr«Tup & Euepyaniç legatur, in alio, anno
166. Ugnato, folo BamXaooç honore infignitur : Demetrius II. cum in Nummo
Anno 174. percuffo ©e« NutaVopo? cognomine fulgeat, in fequentibus Anno 175.
fignaris, eö rurfus caret. Ita & Anriochus VII. Anno 176. Evergetæ cognomine
in Nummo ufus eil , Annis autem 178. & i8e eô rurfus abflinuit. Ex
quibus utique apertum eil, ex Numifmate Dei Epiphanis Anno 144- fine co-
gnomentis percuffo, infirmum omninò,contra me opinionemque meam,argumentum
trahi. Vaillantium potius ipsô faétô mihi fuffragari, nefcio annon au-
dafter afferere aufim ; Ipfe enim Numifmata Antiochi noflri cum cognomini»
bus 0e« èiritpMÿç priore locò propofuit, reliqua autem cognominibus iis carentia,
& nominatim id quoque,quod Anno 144. percuffum allegafli, loco pofle-
riore exhibuit, inter quæ quod pagina 196. habetur, dubitari poffet, annon ad
Antiochum IV- pertineat, cum additæ literæ O q. numérales fcilicet, ad an
num 170. id rejicere videantur. Sed hoc iv irxpôioi. Sequitur,qui filium Antiochi
noflri, Antiochum fcilicet Eupatorem,interfecit,
DEMEET
ILLUSTRIUM.
DEMETRIUS I.
Nummumfimilero,tnquit ARCH/EGPHILUS,jam apud Vaillantitim vidi.
Vaillantii Nummus, refpondit DULODORUS,literis numeralibusänoflro
differt. Percuffus enim eil Anno ANP, id eil, 154. cüm nofler annum HNP.
Iyd. praiferat. Cseterum rem utrinque eandem fignari, haud invitus agnove-
rim, quis enim Tyrios Numifmatis authores neget, cum eomm nomen in eo
proflet? Quis Tyrios navali potentia illuflres ? cum tarnen priroi navigaffe,
primiqueTrircmium inventores authoribus idoneis memorentur? Hoctdtum
eil, inquit A R CH A JO PH ILU S , an autem ad Numifma fufficiat? annon
fpeciale quoddam meritum Tyriis caufä numifmatis fuerit ? Si hanc exquiras,
inquit D U L O D O R U S , poteris ad Legatos refpicere., quos Demetrius anno
154. Romam mißt, quosque fortaffe Tyrii navibus fuis deduxerunt. Si
conjefturam admittas, utique non abfonum eritcredere, Anno 156. eos rediifle,
ideoque Typum in noflro Nunrifmate tune repetitum effe. De hoc autem
fuum cuique placear. Sed alia fqjbeunt Demetrii Numifmata
vel ideò proponenda, quia apud Celeberrimum Vaillantium de Regibus Syriæ
non exilant. Plures Demetrii fudre, excepit A R CHÆ O PH ILU S indei-
que quis dijudicet, an ad primum, an ad fecundum htec perdneant, nullo in
Nummis occurrente certitudinis indicio ? Primo, refpondit DULODORUS,
addicit faciei fimilitudo, quæ cum Apollinis infignibus expreffa , adhuctamen
fatis perfpicue nofcitur,adeôque dubii nihil relinquit. Eô fcilicet ambitio pro-
greffa eil, ut mifeendo humana di vinis,Maje(latem fuam Augufliorem conaretur
facere. Apollinem, refpondit A R CHÆ O PH ILU S , arguit & Tripos in
utroque Numifmate, nec dubium eft, ad originem Regum Syriæ,Deum referendum
effe, de quo alibi. Rem tenes, inquit D U L O D O R U S ,ideoquead
alia nobis tranfeundum. Sequitur
ALE