
tamen eflentialis non eft, fed inde orta, quòd poteftatem Panos, antiquifllm,
iilius, & in quo omnia ornatuum genera coficurrunt, pofteriores diviferint.
Quid hæc ad propolitum? excepit A R CH Æ O PH 1LÜ S. Ut agnofceas,re.
(pendit D U L O D O R U S , ex hoc antiquiffimo Pané, omnem reliquam &
Panum,& Faunorum,&Satyrorum, & Silvanorum turbarti defcendiffe,ornatus.
qu© inde interdum plures, interdum pauciores effe mutuatos. Et quidem ip.
finn Pana etiam Eaunum effe appellatum, dubium non habet ullum. Ex Ho.
ratio rem aperte docili: Et facra Fauni ex Arcadia in Italiam advexiffe Evan.
drum, cecinit Ovidius, traduntque & Plutarchus inRomuIo, & Clemens Ale.
xandrìnusStromat.I. Indequeeft, quòd Faunus Poetis\Capripes fingatur, non
minus, ac Pan, Satyri, & Sylvanus. An Sylvanus Capripes ? excepit AR.
CHÆOPHILUS; At nifi folior rullici quadrati is figura dehneatur, cupreflum
quatiens ? Talem, refpondit D U L O D O R U S , etiam in fequentibus vida-
bimus • fed id non obilat, ut non interdum & capripes, imo eòdem piane
habitu,’ quo Pan & Satyri folent, effiftus fuerit. Exempla apud Boiffarduni;
prollant, quibus licet bicornis & capripes, auribusque ere&is, pinuque coro-
natus, adeòque apertè Pan effingatur, fubfcriptio tamen Sylvano additur:
aperto indicio, & Sylvanos cum Panibus eosdem fuiffe ; cùmque Satyri eòdem
plane modô pingantur,quò & Panes, de quibus Propertius :
Caprípedes calamo Panes h a n t e canunt.
Utique nec hos diverfos ftatueris. Haftenus, inquit ARCHÆOPHILUS,
omnem hancDeorum turbamCapripedem docuifti;Sed noltcr pedibus huma-
nis ineedit. Quòd Fauni vulgo, inquit DULODORUS, pedibus non caprinis,
fed humanis incedant, fortaffis ea caufa fuerit, quòd cognominis LatinorumRe-
gis progenies crederentur: vel etiam,quòd nec Saty ri Græcorumiemper capri;
pedes fuerint ; quomodo enim alias Paufanias Satyrorum máximos Siimi
vocatos potuiffet afferere ? ehm tamen conftet, Silenos pedibus humanis ince.
dere? Quomodo Euphemus Car, de incolis Satyridum infularum tantummodo
caudam fupra clunes memoraffet, deferiptione Faunis, quàm Satyris aptiore?
Ita fané nec Pan ipfe, antiquiffimus ille Arcadum, omnia femper potellatis fui
infignia prætulit. ' Imberbisenim comaque hirta, facieque Fauno propioreet-;
ftat in Numifroatibus Ariminenfium , ab Arcadibus oriundorum : imo &in
Gazæ hujus Eleétoralis fidili, quod mox producam ; cùm tamen de hoc Si-¡
*1US ’ Summoque ca d it barba b i f id a mento.
Ex quibus utique omnibus abundé confiât, quod hîc affertum imus, Panes',
Faunos, Satyros, Sylvanos revera eosdem fuiffe: diâos autem Satyros àlibi-
dine Faunus ab oraculis, Sylvanos à loco habitationis, Panes à potellatis magnitudine.
Quid hoc ad propofitutn ? denuò, excepit ARCHÆOPHILU
S , ut intelligas, refpondit D U L O D O R U S , Authorum loca de Satyris,
& Panibus,& Sylvanis,etiam ad Faunos citari poffe,eôdem modô, quô Fauno
Poëtæ addicunt, quæ Panis funt. Ita ad aures propofiti,Am\r Panos flauta
ex Silio d. 1. Aures Satyrorum acutas ex Horatio 1.2. od. o’gsì? ex Luciano de concilio
Deorum ; Ad Caudam fupra clunes, Caudam incolarum Satyridum £“■
phemi, imo 6: Caudam Panos, de quo Silius :
Interdum inflexus medio nafeentia tergo,
Refiicit arridens hirta ludibria CAUDÆ.
Tan-
A N T I QJU1T A T E S V A R IÆ . 249
Indem ad Pedum & Pellem ejusdem Sdii tellimonium de Pane reflè cita-
| Paflorale Deo baculum, PeUisque Jiniflrum
Velat grata latus.
Quid autem ad manum protenfam ? excepit A R C H Æ O PH IL U S ; An
pod idem Poeta & ipfum de Pane :
Obtendensque manum, folem effervefeere fronti
Arcet, è" ambrato perluflrat pafeua vifu l
Ad ea Faunorum f.mulacra, refpondit D U L O D O R U S , quæ Augullinus
inenfis ex Gemmis prodidit, hæc bene adduceres. Noiler autem manum
¡fonfronti obtendit, fed habitu gradientis, & tantìim non currentis, extendir,
lore venantiura, currentem fecum quafi ad prædam Tigridem incitans. An
Rumi, inquit A R CH Æ O PH IL U S , venationibus lludebant? Id jam ad
lemmas docui, refpondit D U LO D O R U S : Et quid mirum ? fi idem fecére
& Paftores, quorum Dii erant ? Si idem & Pan, qui in Epigrammate ad Ve-
fttores de fe-:
OiStt %ot xypm
Koirfisìii, xxì AÓyj£&v, ami Ava, xxl xx'Axuyç.
Novi olim venationem
Ornare, & Haflam, & Lina, & Calamos.
ìHk utut fint, inquit A R CHÆ O PH ILU S , an tamen ad venationes hìc re-
Kiciendum fit, non abs ratione dubitarem ; Quid enim fi ad earn aflionem fi-
mulacrum pertineat, quô per agros currens pecoribus nocebat? quod depre-
catur Horatius Od ig- Lib. III.
Faune Nympharum fugientum amator,
Per meos fines & aprica rura
Lenis incidas, abeasque parvis
Æquus alumnis.
latus eli divinandi campus, refpondit D U L O D O R U S , quid fi & Baccho
■peretur Ludibundus? Faunos aut Satyros Bacchi comités fuiffe,nemo nelcit.
I & hue ut refpicias , Tigris monete poterit, quæ Baccho iàcra fuit : monete
ioterit Gemma Gorlæi, in qua Faunus cum tigride decurrens uvam præten-
llit. Sed ad alia tranfimus. Succedit
(li) EAU