
6 FALCO FllONTATUS.
vederen bij de jonge voorwerpen met rosachtige zoomen. Onderdekvederen deivleugels
ros met donkere dwarse vlekken digt bedekt. Staartpennen en binnenvlaggen
van de wortelhelft der slagpennen met rosachtige dwarse vlekken, op
elke staartpen ongeveer ten getale van negen paren (lig. 4).
Een ander voorwerp (zie fig. 5) heeft, ten opzigte der kleuren en harer
verdeeling, de grootste overeenkomst met den jongen Falco severus.
Bij nog een ander voorwerp (fig. 6) is de hoofdkleur van het onderkleed een
roetachtig zwart; maar de kin en het voorgedeelte der keel zijn witachtig ros;
de schenkelvederen zijn ros met zwarte schachtvlekken; de rosse teekening van
den buik en de onderdekvederen der vleugels is zeer onduidelijk; de onderdekvederen
van den staart zijn daarentegen met afwisselende rosse en zwarte dwarse
banden versierd; terwijl het middelpaar der staartpennen in het geheel geene
lichte vlekken vertoont.
I I I . TORENVALKEN.
Staart aanmerkelijk over de vleugels heenreikend, en waaijervormig. Teenen
kort. Hoofdkleur der vederen, die zachter zijn dan gewoonlijk, bruinrood.
F A L C O M O L U C C E N S I S .
(Plaat 1 , fig. 3 , 4 , 5.)
Men treft dezen Valk in de meeste gedeelten van onzen Indischen Archipel
aan. Hij vertegenwoordigt aldaar den gewonen Europeeschen Torenvalk, die
echter, bovendien, ook in Noord-Afrika, een groot gedeelte van het vasteland
van Azië en in Japan voorkomt. Hij onderscheidt zich van dezen gewonen
Torenvalk vooral, doordat de grondkleur van de staartpennen in eiken leeftijd
en bij beide seksen grijs is, dat de kop van het oude mannetje nooit grijs
wordt, maar steeds bruin blijft, dat de buiten vlag der groote slagpennen dikwijls
van roodbruine vlekken voorzien is, dat de hoofdkleur der vederen donkerder
i s , en dat de donkere vlekken der onderdeden steeds traan- of hartvormig zijn
en dikwerf eenen min of meer dwarsen vorm aannemen.
Vleugel 8 duim tot 9 duim 3 lijnen. Staart 5 duim 8 lijnen tot 6 duim
4 lijnen. Middelteen 11 en drie vierde lijn tot 13 lijnen.
Oog bruin. Washuid, oogkring en pooten geel.
Staartpennen grijs, met ongeveer 6 smalle, dikwijls onduidelijke, zwarte
dwarse banden, en, binnen den witachtigen eindzoom van den staart, met eenen
zeer breeden zwarten band. Groote slagpennen bruinzwart, op de onderzijde
grijsachtig wit; op de binnenvlag met rosse dwarsbanden, op de grondhelft der
buitenvlag veelal met rosse vlekken. Groote onderdekvederen der vleugels witachtig
met zwarte vlekken. Keel en voorhoofd min of meer rosachtig. Alle overige
deden roodbruin met zwarte vlekken.
Deze Valk werd door onze reizigers op Java, Borneo, Celebes, op de groep
van Halmahera, op Cerarn, Amboina, Timor en Elores aangetroffen. Intusschen
merkt men op, dat het bruinrood bij de voorwerpen van de groep van Halmahera
en veelal ook bij die van Ceram en Amboina donkerder is dan bij die der
overige streken en zich ook over de zijden van den kop uitstrekt, terwijl bij
die der overige streken deze kleur lichter is en de wangen in het witachtige
trekken. Ons voorwerp van Elores is merkwaardig doordien de donkere vlekken
minder talrijk en kleiner zijn dan gewoonlijk.
De graaf DE BOCARMÉ geeft op, dat de Torenvalk, op Java, paarsgewijze
op drooge en woeste plaatsen of op rotsen aangetroffen wordt, en dat hij een
overvloedig voedsel vindt in leeuwerikken, andere kleine vogels en sprinkhanen.
IV. MU8CHVALKEN.
Grootte van eenen vink.
F A L C O C O E R U L E S C E N S.
(Plaat 2. fig. 1.)
Dit is de kleinste van alle Valken, ja zelfs van alle bekende roofvogels en
hieraan, gelijk ook aan zijne kleuren gemakkelijk te herkennen.