
 
		10.  HIBISCUS  ( tr ilobu s)  foliis  t r ilo b is ,  ferratis  ,  caule  aculeatoi  
 B u rm .  A n te r .p. 152,.  tab.  159. 
 Narinampuli.  H. Malab. t.  6. tab. 44. 
 Ketmia  aculeata, flore ampliflimo ,  coccineo.  P lum .  Cat.  2.  M m   
 23. tom.  4. 
 11. HIBISCUS  ( Guianenjls)  foliis  ovato-oblongis,  denticulis  acutiji 
 frudu  quadri  Sc  quinque-capfulari,  capfulis  aculeatis  ,  aculei!  
 recurvis. 
 Abutilon folio  oblongo, ferrato, frudu minore tricufpidato.  Plum!   
 MJf.  tab.  15. tom. 4. 
 C O U R O U P I T A .   (Ta b u l a  282.)' 
 CAL.  P e r ia n th iu m   m o n o p h y llum ,  turbinatum,  fexp ar titum , lacinii! 
 fubrotundis  ,  c o n c a v is ,  deciduis. ' 
 COR.  monopetala,  fexfida,  lobis  amplillimis,  duobus  fuperioribul  
 fnajoribus,  eredis,  quatuor  inferioribus  patiilis  ,  omnibus  adnatisl  
 difco  carnofo  ,  in  medio  perforato,  Sc  inferra  ad circumferential!  
 germinis , versus apicem, ad baimi laciniarum  calicis. 
 STAM.  F il am e n t a   carnofa ,  breviflima  ,  copiolilfima,  totam  difcil  
 fuperficiem  obtegentia.  A n t h e r s   oblong*, acutae. Discus è  later!  
 inferiore  elongatus  in  corpus  fubrotundum,  craiTum,  carnofuml  
 lingui-forme ,  iiipernè  convexum,  fubtùs  lamellis  craffis, anguftisj  
 acuminatis,  creberrimis, imbricatis, tedum & declinatum, obtegenl  
 ftylum  &  ftamina. 
 PIST.  G ermen  in fe rum ,  calicis  fon d o  adnatum,  iiipernè  definensinl  
 corp u s u n g u la tum ,  fubovatum  ,  difcum  c o r o ll*  perforans.  Stylus!   
 breviflimus.  St igm a   fexftriatum. 
 PER.  C a p su l a   fph*rica ,  ampliflima,  lignofa , fragilis,  versùs apiceml  
 cinda  rudimentis laciniarum calicis,  infra partem illam ,  cui corolla!  
 adh*rebat,  &  fuprà  quam infidet  operculum non  deciduum ;  cavi l   
 tas  iftius capful*  includit alteram  capiiilam  globofam,  pulpa molli J   
 fibrosa,  fucculentà  ,  involutam  ,  fragilem  ,  fexlocularem  ,  loculisI  
 fepto membranaceo  diftindis. 
 SEM.  n um e ro fa ,  fu b ro tun d a ,  c om p r e fla i  in  p u lp à   mo lli  nidulantia.  I 
 COUROUPITA  Guianenjis.  (T a b u l a   282.) 
 Pequea  five  Pekia.  Pis. Hifl. Braf. pag.  141.  edit.  1658. 
 Pekia frudu  maximo,  globofo, KOUROUPITOUTOUMOU >•  BOD: I  
 l e t   DE  c a n o n .  Bakk. Franc. Equinox.p. 92.. 
 A r b o r   t r u n c o   viginti  &  triginta-pedali, ad fummitatem ramofo  ;  
 r a m is   undique  fparfis ;  r a m u l i s   foliofis.  F o l i a   alterna,  ovato-ob-  
 longa ,  acuta,  glabra ,  rigida,  integerrima, petiolata.  F l o r e s   alterna-  
 tim  difpofiti  in  fpicam  oblongam  fuper  truncum  &  ramos  prodeun-  
 tem.  Pedunculus  florum  ad  bafim  fquamulâ  deciduâ,  Sc  duabus  aliis  
 propè  calicem munitur.  C o r o l l a   ampla, incarnata, gratum odorem  
 exhalans.  F r u c t u s   rufefcens,  paludofus  :  pulpa interior  faporis acidi.  
 Floret,  frudumque  fert  variis  anni temporibus. 
 Nomen  Caribæum  COUROVPITOVXOUMOU  ;  Gallicè  BOULET.  
 D E   CANON..  _  |   _  ' 
 Couroupit*  flos  idem  eft  ac  lecythidis,  at  frudus  diverfus eft. 
 E x PLICATIO  T a BULÆ  DUCENTESIMÆ  OCTOGESIMÆ  SECUNDÆ,: 
 if»  Capfùla. 
 2.  Rehquid  calicis marginem  efformantes: 
 3.  Se de s fligmatis. 
 4.  Capfula  tranfversc fcijja  in  qua  apparent Jecunda  capfula  & Jexloculi. 
 5.  Secunda  capfula Jegregata. 
 6.  Semen. 
 LE  CO U R O U P I T E   de  la  Guiane.  (P l a n c h e   282.) 
 Le  Couroupite  eft  un  arbre  qui  s’élève  à une  grande hauteur.  Son  
 t r o n c   a  fouvent  plus  de  deux  pieds  de  diametre.  Son  é c o r c e   eft  
 épaifle,  gerfée Sc raboteufe.  Son  b o is   eft  blanc,  intérieurement  rougeâtre  
 ,  Sc n’a  pas  une  grande  folidité ;  c’eft pourquoi  il eft rarement  
 employé.  On en trouve des pieds ifolés  dans les abattis  de Maturi, Sc  
 alors  cet  arbre  ne  s’élève  pas  fi  haut,  Sc  n’eft pas fi gros  qu’il  eft  en  
 pleine  forêt.  Au fommet du tronc naiflent des b r a n c h e s   qui  fe répandent  
 en  tous  fens  ;  elles  portent  des  rameaux  chargés  de  f e u il l e s   
 alternes, ovales, liiïes, entières,  longues d’un pied, Sc larges de quatre  
 pouces. 
 Les  f l e u r s   naiffent  fur le tronc  Sc fur  les branches ;  elles font  portées  
 fur des  tiges  difpofées  en  épis,  fimples, fermes, droites  Sc  ligneu-  
 fes.  Ces  fleurs  y  font  rangées  alternativement,  &  ont  chacune  un  
 pédoncule  court,  ferme,  foutenu  à   fa  bafe  par  une  é c a i l l e   qui