PLEUROTUS ERYNQII DEC.
= PLEUROTUS NEBRODENSIS.
1935.
INZENGP
L E U R O T U S ERYNGII DC.
Pleurotus der Schermbloerfiigen,
PI. 1935.
Stelsel van Linnaeus: Cl. XXIY. Sect. Y. Cryptogamia. Fungi.
Natdübluk stelsel: Cellulares Myeetes. Ord. Basidiomycetes. Fam. Hymenomycetes. Sect.
Agaricineae.
Geslachtskenmerken : Zie Dl. X, N°. 780.
Soortelijke kenmerken: Pileo carnoso, tenaci, e convexo expanso, demum depresso, irregulari,
virgato-scabro, griseo-rufescente; stipite solido, subexcentrico, nudo, albicante, basi subattenuato;
lamellis decurrentibus, subdistantibus, latis, albido-carneis.
Species singularis, antiquitus notissima, esculenta; pileus 8 cm. usque latus, junior subtomentosus,
griseo-rufescens, demum flavescens, varians centralis et lateralis; stipes 4 cm. longus, basidia
cylindraceo-clavata, 50 X 8 g>, apice tetraspora; sporae ovato-oblongae, 7 — 9 X BV2 deorsum
acutiores, granulosae, hyalinae, in flavum vergentes.
Hoed vleezig, stevig, eerst bol, later uitgespreid, ten slotte neergedrukt, onregelmatig, gestreept-
ruw, grijs-roodachtig; steel vast, iets uitmiddelpuntig, naakt, witachtig, aan den voet eenigszins
versmald; plaatjes afloopend, tamelijk wijd, breed, witachtig-vleeschkleurig.
Bizondere soort, sinds lang zeer bekend, eetbaar; hoed tot 8 cm. breed, in de jeugd eenigszins
viltig, grijs-roodachtig, eindelijk geelachtig, steel in het midden of ook ter zijde aangehecht, 4 cM.
lang; basidiën cylinder-knotsvormig, 50 X 8 p, aan den top 4 sporen dragend; sporen ei vormig
langwerpig, 7 — 9 X 37a (*, benedenwaarts spitser, gekorreld, doorschijnend, eenigszins geel.
PI. Eryngii DC. Fl. fr. VI. p. 47; Fr. Syst. Myc. 1 p. 84, ubi synon., Hym. Eur. p. 171; Paul
t. 39; Létell. t* 693; Vittad. Inaug. t. X f. 2; Ventur. t. 45 f. 1—3; Inzeng. 1 p. 10; Mich. Gen.
t. 75 f. 2; Sacc. Syll. V. p. 347; Oud. JRév. 1 p, 133. PI. nebrodensis Ingenz.
Groeiplaats: Op de wortels van Eryngium campestre in Zuid-Europa.
N ederland: Door Oudemans in Sept. 1864 gevonden op de wortels van Eryngium campestre in
de Meent bij Naarden.
Ook de hier afgebeelde plant werd op de Naarder Meent gevonden en wel door Mevr. A. den
Tex—Boissevain in October 1915 en ook thans weer op de wortels van Eryngium campestre,
ofschoon geen kennelijke deelen dezer plant werden aangetroffen. Jammer genoeg is dit terrein bij
den stormvloed van dit jaar verloren gegaan, zoodat daarmede deze voor ons vaderland eenige
vindplaats van Pleurotus Eryngii vernietigd is.