Hygrophore doré.
PI. 1934a.
Système de LnraÉ: Cl. XXIV. Sect. V. Cryptqgamia. Fnngi.
. Système naturel : Cellulaires Mycètes. Ord. Basidiomycètes. Fam. Hyménomycètes. Sect. Agaricinées.
Caractères génériques: Voyez le N°. 810, Vol. XI.
Caractères spécifiques : Couleur d’or luisant. Chapeau charnu, convexe-plâne, lisse, glutineux ;
pied plein, lisse, pourvu des restes d’un anneau glutineux, rouge-fauve. Feuillets adnés-décurrents,
espacés, étroits, blanchâtres.
Très belle espèce distincte, peut-être rapprochée au H. hypothejus, dont elle se distingue par la
cortine manifestement visqueuse et les restes floconneux de celle-ci. Pied long de 5 cm., épais de
7 mm., enfin fauve, blanchâtre au dessus de l’anneau. Spores 8 X 4
Hygrophorus aureus Arrh. in Fr. Mmogr. I I p. 127, Icm. t. 166 f. 2, Hym. Ewr. p. 409 ■ Britz.
Augsb. Bygr. f. 19; Sace. Syll. V p. 394.
Habitat: Bois fouillés; rare.
Pays-Ba s : L’Hygrophore doré, nouveau pour notre flore, a été trouvé par M. O. Ligteneero à
Oss en Novembre 1914; il est récolté aussi aux environs de Doetinchem pendant l’excursion myco-
logique en Octobre 1915.
HYGROPHORUS LUCORUM KALCHBR.
Bosch Hygrophorus.
PL 19346.
Stelsel VAR Lirnaeus: Cl. XXIV. Sect. V. Cryptogamia. Fungi.
Natuurlijk stelsel: Cellulares Mycetes. Ord. Basidiomycetes. Fam. Hymenomycetes. Sect.
Agaricineae.
Geslachtskenmerken: Zie Dl. XI, N°. 810.
Soortelijke kehmerker: pileo disco carnoso, laete citrino, ambitn tenui albido e convexe plano
depressove, subumbonato, viscido; stipite gracili, farcto, fragili, e velo albo adglutmato-floccoso,
concolora; lamellis adnato-decurrentibus, subdistantibus, albidis v. citnnis. H H $ 9
Stipes variat aequalis et basi subbulbillosus, subincurvus; pileus passim velo adglutmato floccosus,
carne sub cuticula citrina; sporae 7 X 4 ^ . , ., , . H M R
Hoed in het midden vleezig, helder citroengeel, langs den dunnen rand witachtig, eerst bol,
daarna vlak of ingedrukt, eenigszins bultig, kleverig; steel slank, gevuld, breekbaar, door de cortma
met witte aangekleefde vlokken, gekleurd als de hoed; plaatjes aangegroeid-afloopend, eemgszms
wijd uitstaand, witachtig of citroengeel. De steel is gelqk dik of aan den voet iets k n o lli-^ g e zwollen,
een weinig gebogen; hoed overal door de aanklevende cortma vlokkig, vleesch onder het
opperhuidje citroenkleurig; sporen 7 X 4 1«. H H H H N H H
Bygroph. luoorum KOcUr. i Hung. 1 19 f. 4; Fr. Hym. Eur. p. 409; Sacc. SyU. V. p. 394.
GROEiPLAATs r Op de hooge ruggen der Hongaarsche bergen, vooral onder lorken en m groote
menigte in de Trentsche Alpen.
Vofgens Hazsl, in zjjn commentaren tot de platen van Kalchbrehker, zou deze soort veelal
volkomen wit zjjn en dan niet verschillen van H. eburneus Schaeff.
Nederlakd: Deze voor ons land nieuwe zwam werd op twee verschillende plaatsen in. de^nabp-
heid van Doetinchem- gevonden, gedurende een mycologische excursie in de omstr* e“ “ °P
het eind van October 1915. De eerste maal bij de boterfabriek van den Dienpas bq Keppel, het
bevin van de laan, waar vroeger lorken stonden; de tweede vindplaats was m de bosschen van
de° Slangenburg tusschen mos en niet onder lorken. Deze Hygrophorussoort heeft e ^ duidelqke
cortina, waardoor zq zich zeer gemakkelqk van andere soorten laat onderkennen. Bq a. m
vergroot exemplaar voorgesteld met cortina, bij 6. sporen.