POLYGONUM PATULUM BIEB.
Renouée étalée.
Fleurit: Juillet—Septembre ©.
PL 1974.
Système de Linné : Cl. VIII. Ord. I. Octaudria. Monogynia.
Système naturel : Vasculaires Dicotylédonées. Ord. Polygonacées.
Caractères génériques : Voyez le N°. 124, Vol. II.
Caractères spécifiques : Annuelle, glabre, à tige dressée, rameuse, panachée et à rameaux
minces, anguleux, striés, à entre-noeuds allongés ; gaines courtes, sémihyalines, à 6—7 nervures,
laciniées ; feuilles planes, elliptiques-lancéolées, uninerviées, aiguës, un peu veinées, les florales
étroitement linéaires, plus courtes que la fleur ; fleurs fasciculées par 2—3, munies de pédoncules,
qui sont aussi longs ou un peu plus longs que le calice, formant des épis terminaux, longs, grêles,
interrompus et nus, à périgone vert à bord rouge, à la maturité fermé et enfermant nettement
l'akène assez grand, un peu luisant et finement pointillé.
Synon. : Polygonum Bellardi Ail., P. strictum Ledeb., P. chlorocoleum Steud., P. reticulatum Koch.
E xplication de la planche : a. Fleur, b. Division du périgone avec étamine, c. Etamine, d. Style
avec stigmate.
Habitat : Champs et bords des chemins en France, Espagne, Portugal, Italie, Dalmatië, dans
les pays du Danube, en Russie centrale et méridionale, dans toute la Sibérie, aux Indes septentrionaux
et en Afrique du Nord.
Pays-Bas : Signalé dans notre pays çà et là comme plante introduite, p. e. près de Rotterdam,
d’Amsterdam, de Gorinchem et de Wormerveer. M. J. Th . Henrard m’a fait le plaisir de m’envoyer
le 18 Août 1916 un exemplaire pour être figuré, trouvé près de la fabrique à blé à Wormerveer.
FULIGO S E P T I C A GMEL
Runbloem.
Hoogduitsch : Lohblüthe.
Engelsch: Tan Flower.
PI. 1975.
Stelsel van Linnaeus: Cl. XXIV. Sect. V. Cryptogamia. Fungi.
N atuuklijk stelsel : Cellulares Mycetes. Ord. Myxomycetes.
Geslachtskenmerken : Magnitudine varia, deformata, varia colorata. Aethalium peridiis tenuiter
approximatis, venosis, varie inter se confusis, formatum. Tunica centrali capillitium et sporas
coutinens, externa vero non semper in corticem evoluta, granulis calcareis praedita, infera vero
pellicula hypothalli conjuncts. Capillitium valde evolutum, granulis calcareis irregulariter rugulosis,
paree numerosis praeditum.
Van verschillende grootte, vormloos, verschillend gekleurd. Aethalium gevormd uit los aaneengesloten,
geaderde en op verschillende wijze met elkaar verbonden peridiën. Het omkleedsel, dat
in het midden de sporen en het capillitiüm omvat, is naar buiten niet altijd tot een schors uitgegroeid
; onderaan is het, voorzien van kalkkorreltjes, tot een werkelijk huidje van het hypothallus
vereenigd. Capillitium sterk ontwikkeld, onregelmatig gerimpeld door kalkkorreltjes, die hier en
daar zelfs zeer talrijk optreden. Sporen bolvormig, glad.
SooBTELiJKE kenmebken : peridiis intertextis memhrana vulgo colorata; aethalio forma vario,
corticato vel ecorticato, superfleie gyrosa, colore varia, ut plurimum flava vel candida: sporis
sphaeroideis, fusco-atris, sub microsc. fuscescentibus, levibus, 7 1 0 p. diam. Nunc pulvinata,
globosa, vel hemisphaerica, nunc dilatata, 10 cm. lata vel adhuc ultra, nunc strato lloccoso,
plerumque flavo aut stipato, levissimo, flavido-rufo corticata, nunc eeorticata.
Meestal een gekleurde membraan door de dooreengeweven peridiën ; aethalium van verschillenden
vorm; met of zonder schors, aan de oppervlakte gewonden, verschillend gekleurd, doch meestal
geel of w it; sporen holvormig, bruin-zwart, onder het mikroskoop bruinachtig, glad, 7—10 f. in
doorsnede.
Nu eens kussenvormig, kogelvormig of halfkogelvormig, dan uitgespreid, 10 cm. breed of nog
breeder, of ook als een vlokkige laag, meestal geel of dicht opeengedrongen, luchtig, met geelachtig
roode schors of ook zonder schors.
Fuligo septica (Lk.) Gmel, Sept. nat, p. 1466, Karst., M. F. IV, p. 107; Sacc., Syll. VII, p. 353.
Voorts onder de meest verschillende namen bekend als Mucüago aestiva, Mucor unctuosus flams,
Mucor septicus, M. primus ovatus, Mucor tertius, Fuligo, Mucor mucilago, Lycoperdon luteum, Beticularia
camosa, Bet. hortensis, Bet. lutea, Fuligo candida, F: vaporaria, F. flava, F. rufa, F.paUida, F.lems,
F. tnolacea, Bet. septica, Bet. mata, F. flavescens, F. cerea, Aethalium fiavum, F. cerebrina, F . varians,
Bet. vaporaria, Aeth. violaceum, Aeth. candidum, Aeth. septicum, F. carnosa, F. hortensis, Aeth. rufum,
Aeth. septicum é vaporarium, Aeth. ferrincola, Bet. rufa, Aeth. vaporarium.
Groeiplaats : Op verschillende voorwerpen, bij voorkeur op boomstronken, in Duitschland,
Zweden, Flngeland, Italië, Hongarije, Amerika, Tasmania en Queensland.
N ederland : Algemeen in ons land op zeer verschillende plaatsen. De afgeheelde planten werden