R H IZOPOGON LUTEOLUS TUL.
HYSTERANGIUM CLATHROIDES VITT. 1972
R H I Z 0 P 0 G 0 N L U T EOLUS TUL.
Gele Rhizopogon.
PI. 1972a.
Stelsel van Linnaeus: Cl. XXIV. Sect. V. Cryptogamia. Fungi.
Natuurlijk stelsel: Qellulares Mycetes. Ord. Hymenogastraceae.
Geslachtskenmerken: Peridium globosum, tuberiforme, modo crassum, subcoriaceum stupeum,
aegre vel néquaquam solubile, modo tenue submembranaceo et aliquando subevanescens; mycelium
in funiculos filiformes teretes vel compressos tenaces concretum, fungum obducens; gleba mire
cellulosa, compactiuscula aut densissima, initio candida, dein varie colorata, diffluens graveolens et
inquinans; cellulae minutae, irregulares, subaequales, primo penitus cavae, demum partim vel omnino
oppletae; septa angustissima, pellucida, pleroque homogenea, nee scissilea, exteriora medio subopaca,
solubilia sporae ellipticae, oblongae, 2—8 in quoque basidio, subsessiles, 1—2 guttulatae, hyalinae.
Peridium kogelvormig, knolvormig, nu eens dik, bijna lederachtig, vlassig, dan weer dun, bijna
vliezig en somtijds min of meer verdwijnend; mycelium samengegroeid uit draadvormige ronde of
samengedrukte taaie vezels, die de zwam overdekken; gleba uit talrijke cellen bestaande, eenigszins
opeengehoopt of zeer dicht bijeen, aanvankelijk wit, daarna van verschillende kleur; wanneer zij
oud wordt riekend en vlekkig, bijna gelijk, eerst volkomen hol, later gedeeltelijk of geheel opgevuld;
tusschenschotten zeer smal, doorschijnend, meestal homogeen en niet splijtend, de buitenste in het
midden eenigszins donker, oplosbaar; sporen elliptisch, langwerpig, 2—8 op ieder basidium, bijna
zittend, hyalien en voorzien van 1—2 druppels.
Soortelijke kenmerken : Peridio difformi, vulgo sphaeroideo, reniformi v. ovoideo, fibrillis radican-
tibus, laxis, primitus albo, dein helvolo vel sordide luteo, intus lutescenti, livido v. griseo-viridulo;
gleba primum candida et immutabili, perfecto lacunosa; cellulis rotundato-anfractuosis; septis angustis,
scissilibus; basidiis lineari-oblongis, 4—6 sporis; sporis ellipsoideis, dilute luteolis vel subhyalinis,
levibus, rectis, 7—16 X 4—6 (t.
Usque ad 2 cm. latus, sparsus vel gregarius; odor primum debilis, dein gravis quasi stercoreus;
sapor fere nullus.
Peridium van verschillenden vorm, meestal bol vormig, niervormig of ei vormig, met wortelende,
losse vezels, eerst wit, dan bruinachtig of vuil geel, van binnen geelachtig, loodkleurig of groenachtig
grijs; gleba terstond wit en onveranderlijk, volkomen lacuneus; cellen bochtig rond; tusschenschotten
smal, splijtbaar; basidiën lijnvormig langwerpig, 4—6 sporig; sporen ellipsoidevormig,
zwak geelachtig of bijna hyalien, glad, recht, 7—16 X 4—6 (t.
Tot 2 cm. breed, verspreid of in groepjes; reuk eerst zwak, later sterk en vies; smaak bijna geen.
Bhiz. luteólus Fr., Symb. Gast., p. 5; Tul., Fgi Hyp., p. 87, tab. I, f. 5 et tab. XI, f. 5; Sacc.,
Syll. VII, p. 161; Splanchnomyces luteólus Cda, lc. Fg. VI, tab. VII, f. 69; Hysterangium Duriaea-
num Tul., in Chant. Cat., p. 75; Mélanogaster Cauvinianus Mant., in litt.; Tuber virens A. et S.,
Comp., p. 77; Bhizopogon virens Fr., S. M. II, p. 294; Tuber obtextum Spr., PI. minus Gogn. II,
p. 97; Splanchnomyces Cauvinianus Cda, lc. Fg. VI, p. 39, t. V III f. 72; Spl. Babenhorstii Cda,
ibid., f. 73.
Groeiplaats: In bosschen en op zandige plaatsen in Duitschland, Frankrijk, Finland, Rusland,
België, Zweden, Noord-Amerika en Nieuw-Zeeland.