E CANADEESCHE PAARDEN.
bloedpaard, dat het behoort tot een groote familie, waarvan
eenige de mecst brillante quaiiteiten bezitten, eci deze ook doen
hunne nakomelingen. Ab voorbeeld hiervan mögen
genocmd worden, de Jíorga^s. de Saiut-Lanrmlt. de Hambüleniaus.
Van den anderen kant echter mag niet uit het oog verloren
worden, dat een fokkcrij gebaseerd op de uitsluitende keuze
van sneldravende individúen, welke ook hun gebreken waren,
tot minder goede resultaten moet aanieiding geven. Siechte standen,
smalle en ondiepe borsten, hoogbeenigheid, lange lenden,
waren de gevolgen van dit systeem.
Men iieeft dit zeer zeker in de laatste jaren ingezien en
liet gevolg hiervan is, dat de eerste fokkerijen der Vereenigde
Staten thans bijzonder acht geven op de gebreken hunner fokdieren.
In het gedeelte van Canada, ten zuiden der provinde
Québec, waar de bevolking meer van Engeische, Amerikaansche
of Schotsche origine is, heeft de nabijheid der markten der
Vereenigde Staten zeer veel bijgedragen tot het fokken van
handelspaarden. Men heeft er alle kruisiogen tusschen harddravers,
voomamelijk van Morgan- en //flwÄ/e/öWMu-producten, met volbloedpaardcn,
met leren en Fransch-Canadeesche paardcn toegepast.
Het résultait was over 't algemeen excellent, althans wat
de productie van lichte tuigpaarden beti-eft, op de meeste boerderijcn
vindt men in dit genre, interessante producten. Daarentegen
is het rijpaard er zeldzaam, de rijkunst is in die Streek
van Canada, noch in de districten grenzende aan de Vereenigde
Staten, erg verbreid,
In de laatste jaren hebben eenige rijke fokkers der ooste-
Hjke districten er zieh op toegelegd, carossiers, jachtpaaiden en
hackneys te fokken, Zij zenden deze naar New-York en andere
groote Steden, en in de laatste jaren in overvloedige hoeveelheid
naar Europa.
In de provincie Ontario is de boer, een Engelschman, een
Schot, of ook dikwijls een 1er, meer of minder een Araerikaan
geworden, al naarmate hij of zijn afstammelingen langer ofkorter
in dit land wonen. Hij is kundig, zeer onafhankelijk, maar goed
burger, vlijtig en spaarzaam. Daar hij ook zeer practisch is, is
hij een wäre industrieel voor zooverre als zijn middelen hem dit
veroorloven. Hij is geneigd tot veranderingen, zelfe tot oravorming
zijner productie, als hij daarin maar toekomst ziet, Hij weet de
bakens bijtijds te verzetten,
De boer van Ontario fokt Schapen met körte en lange
wol, vee voor de slachtbank of voor zuivelproductie, koudbloedige
paarden, luxe- en zadelpaarden, al naarmate de behoeften der
markt zijn, Door deze behoeften met ijver te bestudeeren is het
hem gelukt met aucces de verschwende soorten te fokken.
Een groot aantal associaties of fokvereenigingen, ontstaan
door particulier initiatief of met behulp van het gouvernement,
vergemakkelijken het vcrkrijgcn der noodige inlichtingen op dit
punt, daar deze vcreenigingen inlichtingen inwinnen in het binnenen
buitenland. Het résultant der bemoeüngen dezer vereenigingen
'IS zeer groot, daar zij voor de belanghebbenden een stimulans
vormen voor hun eigenliefde, en van den anderen kant naijver
opwekken door de uitgeloofde premies.
Er bestaan op 't gebied van het paard vcrschiilende vereenigingen,
die allen eon bepaald ras fokken. Zoo b. v. »the
Clydesdale horse association" Toronto, bezat in 1896 een tweehonderd
leden en locale comités in de verschillende provindes.
In dat jaar was reeds het zevende deel van hun stamboek versehenen,
dat 44J inschrijvingen bevatte, n.l. 213 hengsten en 232
meniSn. Van dit aantal waren 61 hengsten en 29 merrien geimporteerd
uit EngeUnd, de overige 355 waren gefokt in Canada,
Voorts heeft men nog te Toronto -the Shire horse assodation",
In het eerste deel van zijn stamboek waren 338 inschrij-
Het is waar dat in Ontario de sneeuw minder overvloedig
valt dan in Québec, en zwaardere paarden er met mcer voordeel
gebruikt kunnen worden. Van den anderen kant echter mag niet
vergeten worden, dat de boeren in Ontario meer houden van
verdeeling van arbeid, naar verhouding der eigenschappen hunner
paarden. Daarbij fokt de boer van Ontario voor de markt.
Het gunstig onthaal dat de hacknej-s in de Vereenigde
Staten vonden, heeft aanleiding g^ven tot een vereeniging te
Toronto, ondcr den naam van »the Hackney horse Sodety." Deze
vereeniging is opgericht in 1893 en telde teen slechts 23 ieden,
en slechts vier en twintig paarden waren toen ingeschreven, doch
sedert is deze teelt verbazend toegenomen.
Er worden jaarlijks meerdere plaatselijke tentoonstellingen
gehouden, tot aanmoediging der fokkerij en van den landbouw in
't algemeen. Hot provindaal gouvernement, de steddijke besturen
en de vereenigingen verleenen hiertoe hun steun.
Te Toronto, hoofdplaats van Ontario, heeft de vocrnaamste
tentoonstelling plaats. In 1S96 loofde men daar uit voor volbloedhengsten
6 prijzen, voor \'olbloedhengsten geboren na 1890 ook
6 prijzen. Voor Carossierhengsten (coach stallions) 6 prijzen, voor
die geboren na 1890 ook 6 prijzen. Voor halfbloedhengstcn 13
prijzen, voor hackney-hengsten 14 prijzen. voor Suffolk-hengsten
3 prijzen, voor Shire-hengsten 13 prijzen, voor geimporteerde
Clydesdale hengsten 24 prijzen, voor in Canada geboren Clydesdale
hengsten 22 prijzen.
Uit deze lijst kan men zoo ongeveer nagaan, op welke
schaal en in welke richting in Canada gefokt wordt, en bij nader
inzien zal het ons niet meer verwonderen, dat, nu de electridtdt
in Amerika zoo'n groote vlucht genomen heeft, en er dientengevolge
minder paarden benoodigd zijn, er zoo'n groot aantal naar
Europa verscheept worden.
Wat Manitoba en de westelijke gedeelten van Canada
betreff, weet men, dat Manitoba het domdn der tarwe is. De
paardenfokkerij wordt er ongeveer op dezeifde wijze bedreven
aïs in Ontario Ook hier werden veel Clydesdales paarden gebruikt
Aan de westelijke grens ontwikkelen zieh voor het oog
die onafzienbare prairien, bevolkt met een soort paarden die in
Noord-Amerika Mustangs, in Zuid-Amerika Cimmarones genoemd
worden. Zij vermenigvuldigen zieh zeer snel, en nog op den
huidigen dag, ondanks de meer en meer doordringende beschaving,
vindt men coiossaal groote troepen dczer weer wild geworden
paarden.
De Mustangs, ofschoon minder talrijk dan hun confraters
in Mexico en in La Plata, zijn nog verspreid op de venvijderde
vlakten van het Westen en in Canada, waar zij een speciale
soort vormen ondcr don naam van bronco.
Evenals aile huisdieren, die tot den wilden Staat zijn teruggekcerd,
heeft de bronco aan grootte verloren. Hij wordt nu niet
hoogcr dan 1.45 M., ja doorgaans niet meer dan 140 M.
Hoekig van vormen, is hij toch nog zeer elegant, manr
hij is ontsierd tengevolgc van zickten.
1 Canada voor onder twee variêteiten,
;t .Far-West" bewoont en de halflm<in,c
\ den omtrek der bewoonde plaatsen.
De bronco komt i
n.l. de mlde bronco die h
bronco, die men vindt i
De eerste s •mindert met iederen dag, tal van jagers v